افشاگری وحشتناک درباره تجاوز سازمان‌یافته به زنان در جنگ سودان
سید عماد حسینی- همه چیز همچون یک قطره آغاز شد؛ ابتدا صحبت‌ها نجواگونه بود اما رفته‌رفته به سیلی مبدل شد تا وحشت سرتاسر سودان را در چهارمین ماه درگیری‌ها در این کشور فرا گیرد.
پایگاه اطلاع‌رسانی الجزیره‌نت گزارشی ترجمه‌شده از بخش انگلیسی خود در مورد جنایت بزرگ تجاوز و آزار شیطانی زنان که در جنگ سودان در جریان است منتشر کرد که بخش‌‌هایی از آن در پی می‌‌آید:
در مقدمه این گزارش آمده است: در جنگ سودان، یک طرف نیروهای واکنش سریع ایستاده داست که کارنامه دور و درازی در خشونت طی دهه‌های گذشته دارد، از سوی دیگر هم نیروهای مسلح سودان قرار دارند که قبلاً با نیروهای شبه‌نظامی واکنش سریع متحد بودند اما اکنون در تقابل با یکدیگر در حال جنگ هستند.
در این بین میلیون‌ها سودانی و به‌ویژه زنان گرفتار جنایات دو طرف جنگ شده‌اند که یا به این دلیل کشته یا قربانی خشونت‌های جنسی و سوءرفتارهای دیگر شده‌اند.
شماری از نیروهای واکنش سریع در مناطق مسکونی حضور دارند و تسلط آنها بر این مناطق باعث فرار اهالی شده است.
خانم مهندس «حسنی»- حسنا- یکی از اهالی خارطوم است که همانند بسیاری از مردم با وجود جنگ همچنان در خانه خود در شمال پایتخت زندگی می‌کرد، اما به‌تدریج شرایط بدتر شد و جنگجویان واکنش سریع به محله آنها رسیدند.
چند ماهی از ازدواج حسنی، که به نوشته این رسانه نام مستعار است، نمی‌گذشت و در زمان شروع جنگ منتظر بازگشت همسرش از شهر ام درمان بود.
یک روز چند جوان که لباس غیرنظامی به تن داشتند وارد محله آنها شدند، او پیش‌بینی کرد آنها وابسته به شبه‌نظامیان وکنش سریع باشند، چون به لهجه آنها سخن می‌گفتند و رفتارهای آنها را داشتند.
حسنی چنین روایت می‌کند: آنها شماری از دختران اهالی جنوب سودان را که در ساختمان مجاور زندگی می‌کردند دستگیر کردند، اما فرمانده‌شان مرا جدا از آنها نگه داشت، ابتدا مرا خواهر صدا می‌کرد و می‌گفت تو یک دختر عرب هستی و در امنیت خواهی بود، اما بعد از مدتی ناگهان چهره واقعی‌اش را نمایان کرد؛ ابتدا مرا متهم کرد که از اهالی این محل نیستم و به او دروغ می‌گویم، بعد به نظامیانش دستور داد از نزدیک شدن به من اجتناب کنند.
او ادامه می‌دهد: بعد از آن مرا به همراه دختران دستگیرشده به ساختمان دیگری که خواهرم در آن زندگی می‌کرد بردند، فرمانده از من خواست تا خانه خواهرم را به او نشان بدهم. وقتی وارد آپارتمان خواهرم شدیم رو به من کرد و گفت، من یک درخواست دارم اگر پاسخ مثبت دادی که عالی است اگر نه باز هم مشکلی نخواهد بود. اینجا بود که سلاحش را به سوی من نشانه رفت و گفت، اتاق خواب کجاست. من... به او التماس کردم که مرا به حال خود رها کند، مگر تو به من نمی‌گفتی که خواهرت هستم، آیا با خواهرت این کار را می‌کنی؟
حسنی بازگو می‌کند: در این گیرودار یک سرباز وارد آپارتمان شد و به فرمانده‌اش گفت، این دختران در حال فریاد زدن هستند، چه کنیم، فرمانده به او نهیب زد آنها را خفه کنید، دیگر هم کسی به اینجا نیاید.
الجزیره در بخش دیگری از گزارش خود می‌نویسد: اولین اخبار درباره تجاوز در جنگ سودان مربوط به تجاوز به زنان غیرسودانی بود، مردم این اخبار را دهان به دهان منتقل می‌کردند و خبر تجاوز به فلان تبعه خارجی در آپارتمانش در محله اعیان‌نشین خارطوم منتشر می‌شد.
خبرها و داستان‌‌هایی در مورد یورش نیروهای واکنش سریع سودان به یک خانه و تجاوز به زنان اتیوپیایی بدون تعرض به سودانی‌ها هم منتشر شد؛ اما به‌تدریج دیگر مردم هم اخبار تجاوز به زنان سودانی را هم به زبان می‌آوردند.
بسیاری از فعالان معتقدند، آنچه در رابطه با این مساله منتشر شده فقط قله یک کوه یخی بسیار عظیم است.
«ز» پژوهشگر سازمان حقوق بشر سودان که به دلیل فعالیت در کمک به قربانیان این جنایت خواست نامش فاش نشود، در این باره به الجزیره گفت: یکی از قربانیان برای من بازگو کرد که به فرد متجاوز التماس می‌کرد حداقل در اتاق را ببندد تا قربانی تجاوز دسته‌جمعی نشود.
او تنها این جمله را برای مددکار خود «ز» تعریف و از پرداختن به جزئیات دیگر این جنایت امتناع کرد.
در این بین محمد صلاح یکی از اعضای وکلای مدافعی که مشغول کمک‌‌های حقوقی رایگان به فعالان، تظاهرات‌کنندگان و نیز مستندسازی نقض‌های صورت‌گرفته برای کمک به قربانیان است در این باره گفت: اکثر جنایات خشونت و تجاوزی که نیروهای واکنش سریع مرتکب شده‌اند با تهدید سلاح و برای ایجاد وحشت فراگیر صورت گرفته است، امروز ویدئوهای زیادی درباره شلیک هوایی این نیروها در حین انجام این جنایت یا نگهبانی برخی از آنها برای ارتکاب جنایت سایر همقطاران‌شان علیه زنان منتشر شده است.
الجزیره تاکید می‌کند، با این حال نیروهای شبه‌نظامی واکنش سریع تنها عاملان این جنایت نیستند بلکه نیروهای ارتش سودان هم در این امر ید طولایی دارند.
ز می‌گوید: تجاوز به زنان سلاحی است که هر دو طرف درگیری از آن استفاده می‌کنند و گزارش‌‌هایی که ما در حال حاضر دریافت می‌کنیم تنها بخش کوچکی از حجم گسترده این جنایت است.
او می‌افزاید: امروز بدن زنان سودان به بخشی از صحنه جنگ تبدیل شده است و بسیاری از این زنان به دلیل شرایط اجتماعی حاکم قادر به بازگویی جنایاتی که بر آنها صورت گرفته نیستند.
