یک روزنامه در گفتوگو با حمیدرضا جلاییپور به بررسی واژهسازی تازه علی لاریجانی در ادبیات سیاسی ایران پرداخته است.
بخشهای مهم این گفتوگو را در ادامه میخوانید:
متأسفانه این جریانی که در کشور مسلط شده، هم تندرو و هم رادیکال است، اما نه مانند رادیکالهای جوان اول انقلاب که جانشان کف دستشان بود؛ آنها کاسب و به دنبال موقعیت نبودند. به خاطر دارم آنها حتی نمیخواستند حقوق معمولی هم دریافت کنند.
لاریجانی با انتخاب واژه تحلیلی خالصگرایی، واژه خوبی را به کار برده است. این واژه هم نشاندهنده جریان حذف است و هم برای او که یک اصولگراست، یک واژه بهداشتی است.
علی لاریجانی یک اصولگرای میانهرو است. او که اهل تحریم انتخابات نیست ولی از وضع موجود انتخابات هم راضی نیست، حتما منتظر تغییرات از سوی حکومت است. لذا موضع او به عنوان یک نیروی سیاسی علیالاصول اشکال ندارد و نشان میدهد لاریجانی ذوب در خالصگرایان نیست و در عین حال نگران کشور است و صحنه سیاسی را هم رصد میکند.
در سالهای اخیر علی لاریجانی بر ابعاد جمهوریت بیشتر تأکید میکند و خوب است از این سخن استقبال شود.
آقای علی لاریجانی در دوره اصلاحات یک شخصیت جدی مخالف اصلاحات بود. ولی الان هم اوضاع کشور و هم لاریجانی تغییر کردهاند. کشور در وضع خوبی نیست. الان لاریجانی مشکل کشور را که همین خالصگرایی است، خوب تشخیص داده و دارد تلاش میکند. در این راه خوب است همه میانهروها و عقلا تلاش کنند.