پیام «مخفی» یک دیدار «بسیار علنی»
روزنامه فایننشال تایمز در گزارشی به پیام دیدار اخیر رهبران کره شمالی و روسیه برای سئول پرداخته و نوشته است: «در ماه گذشته میلادی رهبران مسکو و پیونگ‌یانگ در شرق روسیه دیدار کردند. این دومین دیدار ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه و کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی بود و در پایگاه فضایی «وستوچنی» روسیه برگزار شد که یک پایگاه پرتاب موشک‌ها و راکت‌های دوربرد است.
در این دیدار کیم و پوتین، مسئله قوای نظامی بسیار پررنگ بود؛ تا حدی که رهبر کره شمالی از یک پایگاه هوایی و یک کارخانه ساخت جنگنده در روسیه بازدید کرد و همچنین چند پهپاد و زره پیشرفته به‌عنوان سوغاتی و یادگاری دریافت کرد.
عجیب نیست اگر نتیجه بگیریم که روسیه قصد دارد همکاری نظامی خود را کره شمالی را به شکل چشمگیری افزایش داده و در ازای دریافت گلوله توپ از این کشور، به پیونگ‌یانگ ماهواره، موشک یا فناوری زیردریایی هسته‌ای بدهد.
اما چنین اقدامی ناقض قطعنامه‌های سازمان ملل متحد علیه کره شمالی است؛ قطعنامه‌هایی که روسیه به‌عنوان عضو دائم شورای امنیت، آن را امضا کرده است. چه دلیلی داشت که مسکو این کار را در انظار عمومی انجام داده و دوربین‌های تلویزیونی را برای ثبت سفر کیم به محل دیدار ببرد؟ بهتر نبود که گروهی از مهندسان و مقامات نظامی با لباس شخصی این سفر را انجام دهند تا همکاری این دو کشور هم محرمانه بماند؟
تأکید برگزارکنندگان این دیدار بر مایه‌های رزمی آن و همچنین انبوهی از اشارات و کنایه‌های در لفافه، این را به ذهن متبادر می‌کند که مسکو واقعاً سعی دارد به جهان تفهیم کند که قصد دارد با پیونگ‌یانگ همکاری نظامی کند.
در امر همکاری تسلیحاتی کره شمالی و روسیه، دو جریان وجود دارد: ارسال مهمات از کره شمالی به روسیه و انتقال فناوری نظامی روسیه به کره شمالی.
بااین‌حال، تنها مورد ثبت‌شده از حضور تسلیحات کره شمالی در جنگ روسیه و اوکراین، به نام نیروهای اوکراینی رقم خورده است. کی‌یف مدعی شد که این گلوله‌های توپ ساخت کره شمالی را از یک «کشور دوست» تحویل گرفته که کشتی حاوی تسلیحات پیونگ‌یانگ را در دریا متوقف کرده بود.
این بدین معنا نیست که هنوز هیچ محموله‌ای از کره شمالی به روسیه نرسیده، اما اگر رسیده باشد هم چندان گسترده نیست. ظرفیت تولید کارخانه‌های کره شمالی هم آن‌قدرها چشمگیر نیست و این کشور اقتصاد نسبتاً کوچکی دارد. از سوی دیگر، روسیه سود چندانی از انتقال فناوری‌های نظامی پیشرفته به پیونگ‌یانگ به دست نخواهد آورد، زیرا کره شمالی توان پرداخت بهای این فناوری‌های گران‌بها را نخواهد داشت. همچنین رفتار گذشته کره شمالی نشان داده که این کشور به‌محض دریافت این فناوری‌ها، آن‌ها را بدون توجه به نظر روسیه، به کشورهای ثالث خواهد فروخت.
علاوه بر این، این اقدام روسیه می‌تواند نارضایتی چین را در پی داشته باشد؛ کشوری که خواستار ثبات کره شمالی است اما نمی‌خواهد پیونگ‌یانگ بیش از حد قدرتمند شود.
پس هدف از این نمایش نظامی در دیدار رهبران دو کشور چه بود؟ این اقدام احتمالاً پیامی برای سئول به دنبال داشت. گزارش‌هایی از قصد کره جنوبی برای ارسال سلاح مرگبار به اوکراین منتشر شده و گرچه سئول این امر را رد می‌کند، اما برخی محافظه‌کاران در این کشور حامی ارسال این تسلیحات هستند و فشار واشنگتن هم افزایش یافته است.
کره‌جنوبی یک قدرت بزرگ اقتصادی و همچنین هفتمین صادرکننده تسلیحاتی بزرگ جهان است. ارسال مهمات از این کشور به اوکراین واقعاً در نتیجه نبردها تأثیر خواهد داشت و از همین رو است که مسکو تصمیم گرفته به سئول هشدار دهد: اگر سلاح بفرستید، متحمل هزینه خواهید شد.
آیا کره جنوبی این هشدار را نادیده می‌گیرد؟ آیا روسیه به تهدید خود جامه عمل خواهد پوشاند؟ پاسخ روشن نیست؛ اما به‌احتمال زیاد دیدار اخیر کیم جونگ اون و ولادیمیر پوتین بیش از آنکه ماهیت مستقل داشته باشد، هشداری بود به مقامات کره جنوبی.»
