مراسم تشییع باشکوه آتیلا پسیانی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون با حضور هنرمندان بسیاری در عرصههای مختلف در پهنه رودکی تالار وحدت برگزار شد.
بسیاری از حاضران در تالار وحدت، خیابان شهریار و به طور کلی پهنه رودکی، بارها و بارها به تماشای نقشآفرینیهای آتیلا پسیانی نشستهاند و این بار او را به خانه ابدی و کنار مادرش جمیله شیخی مشایعت کنند و آرام بگیرد.
مراسم با قرائت آیاتی از قرآن کریم آغاز شد.
پس از قرآئت آیاتی چند از قرآن کریم، منوچهر شاهسواری مدیرعامل سابق خانه سینما که برنامه را اجرا میکرد، گفت: در سوگ آتیلای عزیز نشستیم و یاد او از ذهنمان نخواهد رفت. یک بار دیگر به سوگ کسی نشستیم که جز مهر و محبت ندیدیم و هنرمندانه زیست و هنرمندانه با حضور شما در سکوت میرود. همه ما هستیم احترام بگذاریم به آتیلا و دوستانش و تک تک کسانی که با خودشان حرمت به اینجا آوردند.
ایرج راد رئیس هیئت مدیره خانه تئاتر پشت تریبون حاضر شد و این نکته را مطرح کرد: ما در اینجا جمع شدیم عزیزی را بدرقه کنیم سپاسگذار دستاوردها و تلاشهای فراوان فرهنگی و هنری او باشیم. آتیلا فرزند تئاتر است و در تئاتر به دنیا آمد. او همواره با مادرش جمیله شیخی چه در صحنه تئاتر و چه سالنهای تمرین تئاتر و چه در پشت صحنه همواره حضور داشت با جوهره تئاتر آشنا شد و شناختی پیدا کرد که برای کمتر کسی اتفاق افتاد. به دوران نوجوانی رسید همین راه را ادامه پیدا کرد و در ادامه با همسرش خانم نقوی این راه را دنبال کرد. کارهای تجربی در تئاتر او را به سمت کارهای تجربی رفت و کارهای خاطرانگیزی را به جای گذاشت. گروه تئاتر بازی را شکل داد و کارهای بزرگی در این عرصه انجام داد.
راد تاکید کرد: در بسیاری از کارهای تلویزیونی و سینمایی قدرت بزرگی از بازیگری را به نمایش درآورد و بیش از چند برابر عمرش از خودش کارهای بزرگی به جای گذاشت تا زمانی که بیماری او را از پای درآورد؛ وگرنه تا همیشه ایستاد.
این بازیگر پیشکسوت خاطرنشان کرد: آتیلا پسیانی کارهای صنفی بینظیری انجام داد و از حقوق تئاتریها همواره دفاع کرد و جزو موسسین خانه تئاتر و بخشهای دیگر بود. آمدیم تا سپاسگذار این زحمات باشیم و امیدوارم پرچم تئاتر تجربی همواره برافراشته باشد و خانوادهاش این همراهی را کنند.
در این لحظه بود که پیکر آتیلا پسیانی در میان اشک حاضران در جایگاه تعیین شده مقابل تالار وحدت قرار گرفت.
سپس شاهسواری در حالی که بغض گلویش را گرفته بود، بیانیه خانه سینما برای آتیلا پسیانی را قرائت کرد.
در بخشی از این بیانیه آمده است: «تا سینما زنده است، آتیلا پسیانی زنده است و همیشه عضو خانه سینما بوده و خواهد بود و نامش از عضویت خانه سینما خط نخواهد خورد.»
پژمان بازغی رئیس هیات مدیره انجمن بازیگران خانه سینما نیز روی جایگاه حاضر شد و گفت: برای بدرود با هنرمندی آمدیم که بر دستها و دوش ما که نه بر قلبمان حمل میشود.
وی به ویژگیهای آتیلا پسیانی اشاره کرد و افزود: مرگ برای کسی که با عشق زیست و زندگی کرد واژه حقیری است. رفتن او جانکاه است، اما پایان خاطرههایمان نیست.
رضا کیانیان دیگر هنرمند حاضر در مراسم بود که متاثر روی صحنه رفت. وی در سخنانی کوتاه بیان کرد: اگر خود آتیلا بود میگفت خوب باشید تا بتوانید کار کنید. ما برای کار کردن آمدیم. «پرواز را به خاطر بسپار/ پرنده رفتنی است». بله آتیلا رفت، اما بسیاری از هنرمندان تاثیرگرفته از آتیلا الان روی صحنه هستند.
وی تاکید کرد: آتیلا هست، زیرا میراثش باقی است و بسیار آتیلاها در میان ما هستند. ما باید کار کنیم و این را به ستاره و خسرو پسیانی و فاطمه نقوی هم میگویم که طبق گفته آتیلا باید کار کنیم.
در ادامه آروند دشتآرای از دوستان و همکاران و هنرمندان قدیمی تئاتری آتیلا پسیانی روی صحنه وداع با این هنرمند حاضر شد و گفت: آتیلا شبیه کسی نبود و شبیه خود بود. آتیلا در تمام جزئیات رفتاری و شخصی خود اصیل بود. آتیلا پسیانی بازیگر مانند یک جعبه ابزار جادویی بود. آتیلا با اشتباه کردن بازیگری را به ما یاد داد تا از اشتباه نترسیم و جسارت داشته باشیم. آتیلای کارگردان به ما یاد داد که زبان خودمان را پیدا کنیم.
وی تاکید کرد: آتیلا لحظه لحظه خلق میکرد و حتی در بدترین شرایط میگفت حالم خوب است. حتی در بستر بیماری و حالت نیمه هوشیار خود هم یگانه بود. در آن دیدار آخرینم با او گفتم تو قرار است برگردی و با هم «باغبان مرگ» را کار کنیم، در آن لحظه بود که ضربان قلبش بالا رفت.
وی یادآور شد: او با تلاش، کارگاه نمایش تئاتر شهر را شکل داد و از جوانان حمایت کرد و چیزی که به ما جوانان داد هیچ کس دیگری نداد.
دشتآرای تصریح کرد: آتیلا میگفت من نمیمیرم، زیرا اندیشهام زنده است. امیدوارم ما ادامه دهنده راه و اندیشه آتیلا پسیانی باشیم.
پخش صدای آتیلا
رامبد جوان دیگر سخنران مراسم وداع با آتیلا پسیانی بود. وی صدایی ضبط شده از آتیلا پسیانی را برای حاضران پخش کرد که در آن به رامبد میگفت «چرا صدات خستهست، خودت را اینقدر خسته نکن، دنیا ۲ روزه و آخر سر میذارنمون تو یه وجب جا.»
وی سپس دلنوشتهای صمیمانه را برای آتیلا قرائت کرد و گفت: از بین خصلتهای تو نترسیدن را انتخاب میکنم که تو داشتی و ما نداریم و مدام از همهچیز میترسیم. تو با رفقای خودت کاری کردی که در مقابل تو خودمان باشیم.
جوان در حالی که بغض داشت، تاکید کرد: تا وقتی زندهام در قلبم جایی زیبا با خوراکیهای خوشمزه برای تو نگه میدارم تا بیایی و در آن برقصی، چون زندگی با تو زیباست.
آتیلا بهار آمد و پاییز رفت
سپس سحر دولتشاهی به عنوان نماینده خانواده پسیانی روی صحنه رفت و گفت: آتیلا بهار آمد و پاییز رفت. چه فصلهایی را از آن خود کردی. تو خانواده من بودی و من با تو بزرگ شدم و مثل خیلی بچههای تئاتر و سینما رشد کردم.
وی در حالی که اشک میریخت، بیان کرد: بازی؛ چه اسم قشنگی برای گروهت گذاشتی. تو با همه چیز بازی میکردی. بزرگترین میدان بازی تو میدان بازی رفاقت بود و همه برای تو اینجا جمع شدیم. امروز همه در بازی تو هستیم و اینجا هر کس با تنهایی بازی میکند و نه با دیالوگ بلکه با چشم و دل. تو چقدر خوب بلدی بازی کنی. منتظریم پرده را بالا بزنی و بازی را شروع کنیم، قول میدهیم موبایلهایمان را خاموش کنیم. جات خیلی خالیه.
وی در پایان گفت که طبق تصمیم خانواده تمامی هزینههای مراسم مدنظر برای آتیلا پسیانی صرف درمان چند بیمار سرطانی میشود.
آخرین سخنران مراسم محمد چرمشیر بود که روی صحنه رفت و در سخنانی گفت: تئاتر ایران روزهای تلخ کم نداشت، ولی این تلخترین روز تئاتر ایران است.
وی تاکید کرد: هیچ کلمهای غیر از عجز برای بیان اندوهم پیدا نکردم. من زخمیام. تئاتر ایران خیلی به آتیلا مدیون است. آتیلا تئاتر ایران را وقتی یکی بود به تنوع دعوت کرد. این روزها سیل خاطرات به ذهن من هجوم میآورد و خیلی دوست داشتم یکی را میتوانستم تصویر واقعی بدهم و با چنگ و دندان حفظش کنم، ولی نمیشود. آتیلا بزرگ بود و به خاطر همین بزرگی شما آمدهاید.
بخش پایانی مراسم با حضور حجتالاسلام یاری نماز بر پیکر آتیلا پسیانی اقامه شد و پیکر این هنرمند فقید روی دستان مردم رهسپار خانه ابدی در قطعه هنرمندان جوار مادرش جمیله شیخی شد.