بررسی صورت‌های مالی شرکت پلی پالایش و پخش؛ آیا ونزوئلا پول پالایشگاهی که ایران ساخت را پرداخت می‌کند؟
هیرش سعیدیان: طبق این صورت‌ها شرکت فرعی ملی مهندسی ساختمان نفت ایران، قراردادی به مبلغ ۱۱۰ میلیون دلار به مدت ۲۰ ماه برای تعمیر و راه اندازی پالایشگاه ال پالیتو در ونزوئلا منعقد نموده و از این بابت ۲۵ میلیون یورو دریافت که عموماً صرف خرید قطعات و تجهیزات شده، اما «با وجود پیشرفت ۶۴ درصدی پروژه درآمدی از این بابت در حساب‌ها ثبت نشده است» پرسش اساسی این است که اگر دولت ونزوئلا واقعاً طبق گفته مسئولین وزارت نفت پولی از این بابت پرداخت کرده است، چرا در حساب‌ها درآمدی شناسایی نشده است؟ با توجه به جنبه سیاسی و تبلیغاتی این طرح برای دولت سیزدهم، برخی از صاحبنظران ممکن است این سوال منطقی را مطرح کنند که آیا ونزوئلا اساساً پولی برای پرداخت دارد؟ آیا هزینه این پروژه سیاسی نیز در نهایت از جیب مردم صرف خواهد شد؟
حسابرس همچنین این سوال را مطرح کرده که چرا شرکت مسئول بازسازی پروژه ال پالیتو «فاقد سیستم حسابداری انبار بابت موجودی تجهیزات» است؟! این سوال از نظر اهل فن معنادار طلقی می‌گردد.
حسابرس در «بند ۲ مبانی اظهار نظر مشروط» این صورت‌ها قید کرده است که گزارش تعدادی از شرکت‌های مجموعه پالایش و پخش به دلیل «زیان ابزاری» قید نشده است و صورت‌های شرکت‌های مورد اشاره تا تاریخ انتشار این گزارش «مورد رسیدگی قرار نگرفته است».
با وجود آنکه سهام شرکت در شرکت پالایش نفت خوزستان ۱۰۰ درصد و در شرکت‌های فرعی کرمانشاه و گنو ۲۰ درصد است، علی رغم نفوذ و کنترل قابل ملاحظه، صورت‌های این شرکت‌ها در گروه تلفیق و به روش ارزش ویژه محاسبه نشده، به همین جهت صورت‌های مالی از این نظر نیازمند تعدیل است.
مبلغ ۱۶۴۹۸ میلیارد تومان از مطالبات شرکت پخش فرآورده بابت اقلام راکد و سنواتی از جهت مشتریان داخلی و صادراتی نیازمند پیگیری‌های حقوقی است. بدیهی است جهد و اهتمام مدیریت شرکت ملی پخش می‌تواند در این زمینه موثر باشد.
طبق بند ۲۰ اظهار نظر سازمان حسابرسی در موارد ذیل موارد قانونی «رعایت نشده است»:
۱_بازپرداخت تعهدات طرح توسعه پالایشگاه آبادان تا سقف ۲۶۵ میلیون یورو در موعد مقرر
۲_اقدامات لازم برای اجرای تکالیف سند آمایش سرزمین و ارائه گزارش ۳ ماه به سازمان برنامه و بودجه
۳_ثبت کلیه اموال غیرمنقول اعم از ساختمان، زمین، املاک دارای سند یا فاقد سند در سامانه اموال غیرمنقول ساد
۴_ تصویه حساب مابه التفاوت عملکرد پنج محصول اصلی و عمکلرد سوخت هواپیما
۵_ محاسبه و دریافت ۲۰ درصد قیمت گازوئیل به استثنایی مصارف بخش کشاورزی
۶_ پرداخت حق سرانه بیمه تکمیلی کارکنان توسط کارفرما
۷_ زیان انباشته شرکت معادل ۱۶۶ درصد سرمایه ثبتی می‌باشد که شرکت پالایش و پخش را مشمول ماده ۱۴۱ قانون تجارت قرار می‌دهد (قانون ورشکستگی)
۸_ اتخاذ تصمیم در خصوص کاهش تعهدات مالی و تنظیم روابط سهامداری، دیون و مطالبات با پالایشگاه ستاره خلیج فارس، آناهیتا و توسعه صنایع پالایش نفت با توجه به درصد مبلغ پرداخت شده با درصد سرمایه گذاری تعهد شده، لازم به ذکر است شرکت پالایش و پخش تا کنون قریب ۱۰۶ هزار میلیارد تومان در این موارد پرداخت کرده است.
۹_ پیگیری و وصول مطالبات از شرکت بهمن گنو با توجه به توافق وزیر نفت و ستاد اجرایی فرمان امام (ره) توسط مدیریت شرکت پالایش و پخش
۱۰_ تعیین تکلیف مبلغ ۱۰۹ میلیارد تومان در حساب سایر پرداختی‌های راکد.
۱۱_ مالکیت ۱۷۸ پمپ بنزین و ۱۹ جایگاه cng از طریق سازمان خصوصی سازی واگذار شده، اما طبق نظر حسابرس تا تاریخ صورت‌های مالی اسناد آن‌ها توسط شرکت ملی پالایش و پخش منتقل نشده است.
۱۲_ ۴۲۲ هکتار از زمین‌های شرکت پالایش نفت آبادان به صورت یک ریالی در دفاتر ثبت شده است.
۱۳_ ۱۰۲۷ هکتار از زمین‌های شرکت فاقد سند مالکیت است یا سند به نام شرکت نمی‌باشد.
۱۴_ ۱۷۷ باب اماکن تجاری، ۲۶۷ باب منزل مسکونی، ۳۸ هکتار اراضی و ۱۰۶۷ فقره اموال منقول شرکت با مجوز مدیریت در اختیار دیگران قرار گرفته است.
۱۵_۴۴ قطعه زمین شرکت در خیابان ملاصدرا در تصرف سایر اشخاص قرار دارد.
برابر صورت‌های مالی زیان خالص شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های ایران معادل ۳۳ هزار ۶۰۶ میلیارد و ۵۸۶ میلیون تومان است که مبلغ بسیار قابل توجهی محسوب می‌شود. واکاوی چرایی چنین زیانی، آسیب شناسی، تعیین نقش سوء مدیریت احتمالی در این بین و تلاش برای کاهش آن یکی از اقدامات ضروری محسوب می‌شود. یکی از پرسش‌های مستحق پاسخ این است که اموال این شرکت شامل املاک و زمین‌ها چگونه و طبق چه فرایندی در اختیار افراد دیگر قرار گرفته است؟
