از ابتدای این فصل غیر از میدان دادن دوباره یحیی گل محمدی به محمدی عمری در ترکیب اصلی پرسپولیس، یک بازیکن جوان محصول آکادمی باشگاه نیز کم و بیش به میدان میرود و جزو اسکواد یحیی بوده است.
در شرایطی که نفرات جوانی مثل امیررضا رفیعیی، علیرضا بابایی، امید فهمی و ... در فصل جدید همچنان منتظر گوشه چشم یحیی هستند، اما سورگی در مسابقات اخیر پرسپولیس به میدان رفته است.
هر چند مصدومیت ستارههایی مثل وحید امیری، مهدی ترابی و امید عالیشاه در بازیهای گذشته در این مهم تاثیر گذار بود، اما سورگی توانسته بود چشم یحیی را بگیرد. سورگی همان هفته دوم مقابل تراکتور دقایقی به میدان رفت. بعدتر در اهواز و مقابل فولاد بازی کرد و عجیبتر اینکه مقابل الدحیل در دوحه نیز بازی کرد که اتفاقا هر بار به زمین رفت نمایشهای امیدوار کنندهای ارائه داد.
وینگر شماره ۴۸ پرسپولیس در شرایطی ویژه در قزوین و مقابل پیکان به ترکیب اصلی رسید و تا آستانه گلزنی در آن مسابقه هم پیش رفت. او در بیست دقیقه پایانی آن بازی خوب کار کرد، اما به نظر میرسد پس از آن بازی فیکس دچار افت شد. او در بازی مقابل ملوان از شروع نیمه دوم در زمین بود که کاری از پیش نبرد، مقابل صنعت نفت هم به عنوان بازیکن تعویضی به زمین رفت، اما باز کاری از پیش نبرد. سورگی مقابل استقلال تاجیکستان هم به زمین رفت تا بلکه شرایط تیم در فاز حمله بهتر شود، اما این بار هم خوب کار نکرد.
با این شرایط به نظر میرسد سقف این بازیکن با همان چند دقیقه حضور در زمین به عنوان تعویضی پر شده و انگار او دست ندارد یک پله بالاتر برود. در هفتههایی که معضل مصدومیت و سرماخوردگی گریبان پرسپولیس را گرفته سورگی اگر قدر موقعیتهایی که نصیبش میشود را بداند خیلی زود در پرسپولیس پر و بال خواهد گرفت، اما سیر او فعلا نزولی و ناامید کننده بوده است.