عنایتی: فرق بین تجربه و جوانی رقم خورد
استقلال و پیکان امروز (شنبه) در چارچوب هفته پانزدهم لیگ برتر فوتبال به مصاف هم رفتند که این دیدار با پیروزی ۲ بر یک استقلال به پایان رسید. غلامرضا عنایتی، سرمربی پیکان در نشست خبری پس از این دیدار اظهار کرد: جا دارد به تیم بزرگ استقلال بابت امتیازی که از پیکان گرفت، تبریک بگویم. یک خسته نباشید به بازیکنان جوان تیم خودمان می‌گویم اما اینجا فرق بین تجربه و جوانی رقم خورد. من به بازیکنانم گوشزد کرده بودم که اگر اشتباه کنیم تنبیه می‌شویم.
اتفاقات بازی، تجربه بزرگی به ما داد. من به آینده پیکان با توجه به نمایشمان امیدوارم. فرق کم بودجه‌ترین باشگاه با چهار باشگاه پر هزینه لیگ همین است. دوستانی که بازی را دیدند، فوتبال خوبی دیدند. ما در دو صحنه که اشتباه خودمان بود، گل خوردیم و در دقایق پایانی گل زدیم. این باخت چیزی از ارزش‌های تیم ما کم نمی‌کند.
سرمربی پیکان ادامه داد: مطمئن باشید که ما از فرصت نیم‌فصل استفاده می‌کنیم تا شرایط بازیکنانمان را بهتر کنیم. ما در نیم‌فصل دوم، نیم فصل متفاوتی خواهیم داشت. امیدوارم در جابجایی‌ها چند بازیکن باتجربه جذب کنیم تا شوک بی‌تجربگی نداشته باشیم. من نمی‌خواهم راجع به داوری صحبت کنم. می‌خواهم یک گله از سازمان لیگ انجام دهم. پیکان همیشه باید اولین بازی‌های هفته را انجام دهد. دلیل این موضوع را نمی‌دانم. ما همیشه جلوتر از کل لیگ بازی می‌کنیم. حتی وقتی که با رقبایمان در یک روز بازی می‌کنیم، ما ساعت ۲ بازی می‌کنیم و باقی در ساعات بعدی. امیدوارم در نیم فصل دوم اینطور نباشد.
عنایتی در پاسخ به این سوال که چرا تیمش در نیمه دوم مانند نیمه اول عمل نکرد؟ گفت: فکر می‌کنم ما فقط ۱۰ دقیقه اول نیمه دوم را از دست دادیم. ما مقابل استقلالی بازی می‌کردیم که مهره‌های قابل احترامی دارد و در هر زمان می‌توانند تاثیرگذار باشند. افتی که ما داشتیم طبیعی بود. می‌دانستیم در زمانی از بازی این اتفاق برایمان می‌افتد ولی خوشحالیم که خوب و جنگنده نشان دادیم.
او ادامه داد: تیم ما وقتی گل می‌خورد، آن نفری که باید تیم را جمع کند، در تیم نیست. قبل از بازی هم گفتم که از نبود یک بازیکن باتجربه اذیت می‌شویم. این نفر حتما نباید کاپیتان ما باشد. این ضعف اصلی ماست و باید سریعا بازیکنی را پیدا کنیم که در این موضوع به ما کمک کند. البته امروز شرایط بهتر بود و وقتی بازی ۲ بر صفر شد، موتور ما روشن شد. ما بر اساس بودجه‌مان یارگیری می‌کنیم و امیدوارم بازیکنان خوبی بگیریم.
عنایتی در ادامه در واکنش به این که پیکان فرصتی برای او است تا پس از شکست در تیم ملی امید، خودش را دوباره ثابت کند، توضیح داد: نمی‌دانم منظورتان چیست. شما به عده‌ای که همیشه در تلویزیون هستند و همیشه مخالفند، توجه نکنید. آنها دوربین را دوست دارند و سینه‌خیز هم شده جلو دوربین می‌آیند. تیم ملی امید تجربه فوق‌العاده خوبی برای من داشت. عملکرد من در تیم‌ملی امید مشخص است. من ۱۴ بازی در تیم ملی امید بودم و فقط دو بازی حساس را باختیم. با شرایطی که در هانگژو داشتم، بعدا کتاب می‌نویسم. به دوستان توجه نکنید. اگر جلوی آنها دوربین خاموش هم بگیرید، برایتان صحبت می‌کنند.
او ادامه داد: من سعی کردم هر کجا هستم، با تمام وجود کار کنم. این نه فرصت اول و نه فرصت آخر و نه فرصت وسط من است. من کارم مربیگری است. هر کسی تلاش کند، دیده می‌شود. هنوز آدم‌های خوب با وجدان هستند که شما را تحلیل کنند. درباره دو بازی‌ای که باختیم، یک نفر بیاید فنی صحبت کنیم. موضوعات دیگر به من ربطی ندارد. من در ۱۷ جلسه تیم امید با تمام توان کار کردم و با همین فرمان جلو می‌روم و به حرف آدم کوچک‌ها توجه نمی‌کنم.
او در واکنش به انتقاداتی که در فضای مجازی به او شد بیان کرد: اگر دوستان فکر می‌کنند که من استقلال را کوچک می‌کنم، کور خوانده‌اند. استقلال همیشه برای من بزرگ بوده و خواهد بود. نمی‌دانم به کدام یک از دوستان برخورده اما آنها مطمئنا عاشقان استقلال نیستند. همانطور که استقلال تیم بزرگی است، پرسپولیس هم تیم بزرگی است. ما نمی‌توانیم از بزرگی تیم‌ها کم کنیم که دوستان به اهدافشان برسند. استقلال تیم فوق‌العاده پرمهره‌ای است و بازیکنان باکیفیتی دارد که هر لحظه می‌توانند شرایط بازی را عوض کنند. من باز هم این حرف را تکرار می‌کنم. افتخار می‌کنم که بازیکنان جوان من نمره قبولی مقابل آنها گرفتند.
سرمربی پیکان درباره آینده این باشگاه گفت: آدم در سختی‌ها راه دررو را پیدا می‌کند. شرایط سخت برای آدم‌های سخت‌کوش است. شاید تا الان موقعیتش پیش نیامده که از ابتدا تیمی را در اختیار داشته باشم با این حال از تصمیمم راضی هستم. همانطور که جوانانی را در هوادار به فوتبال ایران معرفی کردم که دوستان به نام خودشان زدند، در پیکان هم چنین است.
عنایتی در پایان درباره ملغی شدن کارت قرمزش در اواخر بازی توضیح داد: من در آن صحنه در یک زاویه با یکی از بازیکنانم صحبت کردم و حرفی هم نزدم و فقط دستم را تکان دادم. داور تصور کرد که با او هستم. هر چقدر هم داور خط به او گفت، متوجه نشد اما کارت قرمز را برگرداند. زمانی که به زمین آمدم، عصبی شدم و گفتم که با او نبودم. با این حال یک کارت زرد به نام من نوشته شد.
