آفتابنیوز : آفتاب: عبدالکریم سروش ضمن اعلام حمایت از مهدی کروبی و اینکه به او رای خواهد داد همزمان از تحریم انتخابات و حمایت برخی گروهها از میرحسین موسوی انتقاد کرد.
به گزارش گروه سیاسی آفتاب، دکتر عبدالکریم سروش طی گفتگویی با سایت خبری روزآنلاین در مورد گروههای سیاسی مدافع تحریم انتخابات گفته است: «من به آنها قصه چاه کنی را گفتم که چاهی کنده بود و نمیدانست خاک آن را کجا بریزد. دخو به او گفت یک چاه دیگر بکن، این خاکها را در آن بریز. بقیه داستان معلوم است. این آدم تا آخر عمرش چاه میکند. خاک اولی را میریخت در دومی، دومی را در سومی... گفتم ما یک انقلاب کردیم، یک عالم خاک از چاه جامعه آوردیم بیرون. حالا ماندهایم که این خاکها را کجا بریزیم. شما میگویید یک چاه دیگر بکنید؛ ولی باز همان سئوال مطرح میشود. خاک چاه دوم را کجا بریزیم؟ ما نمیتوانیم عمری را به چاه کنی سپری بکنیم».
وی در بخش دیگری از این گفتگو اظهار داشته است: «من از ته دل آرزومندم که آقای احمدینژاد بر سر کار نیاید. یک سال و نیم پیش من در دانشگاه جرج واشنگتن، در سمیناری در پاسخ به سئوالی گفتم که آقای احمدینژاد دیگر نمیتواند و نباید رئیس جمهور بشود. خیلیهای دیگر هم به این نتیجه رسیدهاند و امیدوارم که در عمل هم چنین چیزی تحقق پیدا کند. کم نبود آن آبرویی که ایشان از ایران برد، کم نبود آن همه دروغی که به مردم گفت. کم نبود آن همه خرافهپروری و سفاهت گستری که کرد؛ کم نبود آن همه پولی که از چاههای نفت بر داشت و در چاههای جمکران ریخت. کافیست آن همه خونی که به جگرها کرد».
سروش در پاسخ به این سوال که "از میان کاندیداها نظرتان بر کیست؟" گفته است: «من 4 سال پیش حرفی به شما زدم و حالا هم کم و بیش بر همان نظرم. یعنی آقای کروبی. علی الخصوص که من در سخنان آقای موسوی، نکته تازهای نمیبینم. در عملکردش هم کار دلچسبی مشاهده نمیکنم. گمان میکنم با افکار پیشیناش وداع نکرده است و علیرغم اینکه گاهی در سخنرانیها، اشارات تازهای دارد، اما ریشهها، همان ریشههای پیشین است و رگههای نگران کنندهای در سخنان ایشان وجود دارد. در عمل هم بیست سال نشست و ظلمها را تماشا کرد و لب از لب نگشود: "قربان تمکینت شوم می بین و سر بالا مکن"».
سروش در مورد حمایت خاتمی از موسوی نیز گفته است: «این همان چیزی است که موضع آقای خاتمی را برای من سئوال انگیز کرده است. من رفتن پارهای از دوستان پشت آقای موسوی را هم اصلا درک نمیکنم. یعنی از دید سیاسی که نگاه میکنم کاملا برایم مبهم است. به صراحت برای شما بگویم اینکه کسی دو باره بیاید و در کسوت سیاسی ادعای رسالت روشنفکری داشته باشد نمیپسندم. باید کسی بیاید که مرد عمل باشد».
سروش ادامه داده است: «من توقعم از ریاست جمهوری این است که فضا اندکی باز بشود که اهل اندیشه و اصلاح بتوانند در جامعه مدنی، کاری بکنند. مطبوعات قدری آزاد تر باشند؛ مردم کمی آزادتر باشند و سایه ترس، از روی سر مردم کنار برود. قوه قضاییه قدری پاکیزهتر بشود. مثلا من در شعارهای آقای موسوی کمترین چیزی ندیدم که نسبت به قوه قضاییه حساسیتی نشان بدهند؛ در حالیکه قلب طپنده دموکراسی و عدالت ـ حالا نام دموکراسی را هم نبریم، بگوییم عدالت ـ در قوه قضاییه است؛ اگر چنین شجاعتی و چنین ارادهای وجود نداشته باشد بقیه دستگاهها نمیتوانند کاری بکنند».
هنوز از ياد نبرده ايم يافته مشعشع ايشان را در انساني بودن قرآن و خطاپذير بودن آن!!!
خدا ايشان را هدايت فرمايد.