بازیگران مطرحی که فیلمساز شدند؛ از نیکی کریمی و ستاره اسکندری تا جواد عزتی و بهرام افشاری
در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر، جواد عزتی با فیلم «تمساح خونی» حضور دارد. این فیلم اولین تجربه فیلمسازی بازیگری است که در سال‌های اخیر تبدیل به چهره مطرحی شده و نامش تماشاگران زیادی را به دیدن یک فیلم ترغیب می‌کند و حتی حضور کمرنگ و گذرایش در دومین فصل سریال زخم کاری اعتراض مخاطبان این سریال را به دنبال داشت. جواد عزتی امسال با اولین ساخته اش، تمساح خونی، که جزییات چندانی از آن منتشر نشده در جشنواره حضور خواهد داشت. بهرام افشاری هم با فیلم هفتاد سی با بازی هوتن شکیبا برای اولین بار فیلمسازی را تجربه کرده و در جشنواره شرکت خواهد کرد. اما پیش از این هم بازیگران برجسته‌ای بوده‌اند که دست به ساخت فیلم زده‌اند. ابوالفضل پورعرب ستاره سینمای سال‌های دهه هفتاد پاییز سال گذشته مستند داستانی‌اش به نام «سگ» را جلوی دوربین برد که البته به دلیل مصدومیتی که برایش پیش آمد، ساختش برای مدتی متوقف شده است.
پیش از او بهزاد فراهانی که تجربه کارگردانی در تئاتر را دارد، در سال ۸۷ سریال تاریخی «حماسه آرد» را برای تلویزیون شروع کرد که اواسط کار نیمه کاره رها شد. اما بعد از آن و در سال ۱۴۰۰ اولین ساخته‌اش به نام «مهمانی از کارائیب» را تولید کرد. او این فیلم را با بازی چهره‌هایی مانند رضا بابک، شقایق فراهانی، کامران تفتی و رامین ناصرنصیر ساخت که البته هنوز به نمایش درنیامده است.
نیکی کریمی اما از بازیگران شناخته شده‌ای است که چندین تجربه کارگردانی دارد. اولین فیلم او به اسم «شب» روایتی از ماجرای یک شب بیرون ماندن یک دختر و برخورد با مرد‌هایی است که داستان زندگی خود را برای او تعریف می‌کنند. هانیه توسلی، سعید ابراهیمی‌فر، عبدالرضا فخاری دولابی و نادر ترکمن بازیگران در این فیلم حضور دارند. دو سال بعد از این فیلم و در سال ۸۵ نیکی کریمی فیلم «چند روز بعد» را با فیلمنامه‌ای از خودش می‌سازد که روایت زنی به نام شهرزاد است که قرار است تصمیم مهمی در زندگی بگیرد. او خودش هم در این فیلم در کنار نیلوفر خوش خلق، احسان امانی، بهزاد دورانی، علیرضا انوش فر و حسام نورانی بازی می‌کند.
فیلم بعدی نیکی کریمی سوت پایان است که سال ۸۹ و باز بر اساس فیلمنامه‌ای از خودش ساخت و در آن بازی هم کرد. فیلم ماجرای یک زوج مستندساز است که زندگی آرامی‌دارند، اما ساخت یک مستند تلویزیونی ماجرای جدیدی را برایشان رقم می‌زند.
«شیفت شب» را نیکی کریمی‌در سال ۹۳ می‌سازد و این بار علاوه بر نویسندگی و کارگردانی و بازیگری تهیه کننده فیلم هم هست. شیفت شب ماجرای زنی به نام ناهید است که همسرش مبلغ زیادی از شرکتی که در آن کار می‌کرده برداشته و پولی را هم نزول کرده و فرار کرده و حالا ناهید برای برگرداندن همسرش به دنبال حل کردن مشکلات او است.
آخرین فیلم نیکی کریمی، آتابای، سال ۱۴۰۰ ساخته شد و برای اولین بار در جشنواره سی و هشتم فیلم فجر به نمایش درآمد. زبان فیلم ترکی و فارسی است وهادی حجازی فر، سحر دولتشاهی و جواد عزتی بازیگران آن هستند.
ستاره اسکندری دیگر بازیگری است که دست به ساخت فیلم زده است. او سال ۹۹ و در زمان شیوع کووید فیلم «خورشید آن ماه» را در بلوچستان و با زبان بلوچی ساخت و مشخص است تجربه ساده‌ای نبوده است. در این فیلم پژمان بازغی، نازنین فراهانی و امیرحسین‌هاشمی‌بازیگران حضور دارند. البته «خورشید آن ماه» به جشنواره فجر راه پیدا نکرد و هنوز اکران نشده است.
حمیدرضا آذرنگ بازیگر و کارگردان مطرح تئاتر، سال ۹۹ اولین فیلمش روزی روزگاری آبادان را ساخت که روایت یک خانواده در زمان جنگ ایران و عراق است. این فیلم در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر در بخش‌های بهترین کارگردان اول، بهترین فیلمنامه اقتباسی و بهترین بازیگر نقش اول مرد برای محسن تنابنده نامزد دریافت جایزه شد و در نهایت جایزه بهترین طراحی صحنه را به دست آرود. با وجود توجهی که به فیلم شد و در سال ۱۴۰۰ هم مجوز نمایش گرفت، اما روزی روزگاری آبادن هنوز اکران نشده است.
«موقعیت مهدی» اولین تجربه فیلمسازی‌هادی حجازی فر است که پیش از آن و با حضور در فیلم ایستاده در غبار درخشیده بود. موقعیت مهدی روایت زندگی و شهادت مهدی باکری، فرمانده لشگر است که نقد‌های خوبی هم دریافت کرد. بعضی از منتقدین نوشته اند حجازی فر به عنوان نویسنده و کارگردان سعی کرده قهرمان قصه حضور کمتری در فیلم داشته باشد و حتی با این که زبان فیلم ترکی است، اما مخاطب با داستان و شخصیت‌هایش همراه می‌شود. منتقد دیگری موقعیت مهدی را یکی از بهترین فیلم‌های اول چند سال اخیر سینمای ایران دانسته که نشان می‌دهد حجازی‌فر نه تن‌ها در بازیگری و فیلمنامه‌نویسی (آن‌طور که در «آتابای» نشان داده بود) بلکه در کارگردانی هم توانایی‌های قابل‌توجه و قابل تحسینی دارد. در مقابل البته منتقدینی هم آن را تلاش نافرجام حجازی‌فر برای تصویر کردن زندگی یکی از برادران باکری دانسته اند و عده‌ای هم آن را تلف شده‌ترین فیلم به نمایش در آمده جشنواره چهلم فجر لقب داده اند: «فیلمی‌که مثلا قرار است روایتی جامع از زندگی یکی از مشهورترین شهدای تاریخ ما باشد با از این شاخه به آن شاخه پریدن‌های فیلمساز و وارد کردن شخصیت‌های فرعی که هیچ نقشی در درام اصلی ما بازی نمی‌کنند، کشدار و کسالتبار از آب درآمده است.»
