برخی از افراد تا نیمههای شب بیدار میمانند درحالی که صبح هم زود بیدار شده اند و ساعت خواب آنها ۵ تا ۶ ساعت در روز است. بسیاری از آمریکاییها در همین وضعیت قرار دارند و به طور معمول به جای ۷ تا ۸ ساعت توصیه شده، فقط ۵ تا ۶ ساعت میخوابند.
حتی یک کمبود خواب مزمن خفیف ممکن است خطر ابتلا به بیماری قلبی را در مراحل بعدی زندگی افزایش دهد: بررسیها بر روی هزاران نفر نشان دادند افرادی که کمبود خواب خفیف، اما مزمن را گزارش میکنند، نسبت به افرادی که خواب کافی دارند، در اواخر زندگی بیشتر دچار بیماری قلبی میشوند.
یک مطالعه جدید در کلمبیا روی زنان نشان میدهد که در طول کم خوابی خفیف، اما مزمن در بدن چه اتفاقی میافتد. این مطالعه نشان داد که تنها پس از ۶ هفته خواب کوتاه، سلولهایی که رگهای خونی ما را پوشاندهاند توسط اکسیدانهای آسیبرسان محاصره میشوند و سلولهای دارای محدودیت خواب برخلاف سلولهایی که به خوبی استراحت میکنند، قادر به فعال کردن پاسخهای آنتی اکسیدانی برای پاکسازی مولکولهای مخرب نیستند.
دانشمندان این مطالعه گفتند: «مطالعات قبلی خواب انسان، اثرات فیزیولوژیکی چند شب محرومیت شدید از خواب را بررسی کرده است. اما این رفتار مردم شب به شب نیست. بیشتر مردم هر روز در زمان مشخصی از خواب بیدار میشوند، اما تمایل دارند زمان خواب خود را ۱ تا ۲ ساعت به تعویق بیندازند. ما میخواستیم آن رفتار را که رایجترین الگوی خواب در بزرگسالان میبینیم، بررسی کنیم.»
محققان نزدیک به هزار زن در نیویورک را برای این مطالعه غربالگری کردند و ۳۵ زن سالم را که به طور معمول ۷ تا ۸ ساعت میخوابیدند، مورد بررسی قرار دادند. آنها به مدت ۶ هفته طبق روال معمول خود میخوابیدند و برای ۶ هفته دیگر ۱.۵ ساعت دیرتر از حد معمول به رختخواب رفتند. خواب هر شرکتکننده با ردیابهای خواب که به مچبسته بود تأیید شد.
سانجا جلیک از محققان این مطالعه میگوید: «اگر افراد حداقل ۷ تا ۸ ساعت در شب بخوابند بسیاری از مشکلات را میتوان حل کرد. افرادی که جوان و سالم هستند باید بدانند که اگر کمتر از آن بخوابند، خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی را در بدن خود تشدید میکنند.»
مطالعات اپیدمیولوژیک اخیر نشان میدهد که زمان خواب ناهماهنگ ممکن است خطر بیماری قلبی را افزایش دهد. تیم جلیک در حال طراحی مطالعهای است تا ببیند آیا تغییر زمان خواب بر سلولهای عروقی تأثیر میگذارد یا خیر.
پیش از این یافتههای یک تحقیق نشان داده بود که بیخوابی افراد، یک ارتباط خاص با خطر حمله قلبی در آنها دارد. بر اساس آن تحقیقات که در کالج قلب و عروق آمریکا ارائه شد، افرادی که از بی خوابی رنج میبرند، در مقایسه با افرادی که به طور متوسط این اختلال خواب را نداشته اند، ۶۹درصد بیشتر در معرض حمله قلبی قرار دارند. اختلالات شروع و حفظ خواب (یعنی مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خواب) نیز با ۱۳درصد افزایش احتمال حمله قلبی در مقایسه با افراد بدون این علائم مرتبط است.
بر اساس این یافته ها، مهم است که افراد خواب را در اولویت قرار دهند و ۷تا ۸ساعت خواب با کیفیت در شب داشته باشند.