میثم مطیعی امروز، سه شنبه هشتم اسفند با انتشار پیامی از پایان موفقیت آمیز برنامه حسینیه معلی خبر داد و نوشت: معلی تمام شد و ما این تکلیف و بار امانت را روی زمین گذاشتیم. اکنون فصل برداشتن بار دیگری بر دوش است. حالا وظیفه انقلابی همه ما اقدام و عمل برای دعوت به حضور حداکثری در انتخابات است.
وی با اشاره به پایان یافتن برنامه حسینیه معلی که در اعیاد شعبانیه از سوم تا نیمه شعبان از شبکه سه پخش میشد، نوشت: معلی تمام شد! با موفقیت هم تمام شد. هزاران بار الحمدلله و حالا چند نکته:
۱. بالاترین سرمایه آدمی بعد از جان، «آبرو» ست. همه ما در حسینیه معلی این سرمایه را به میدان آوردیم تا به نحو ملموس نشان دهیم هیأتی و مذهبی، نه تنها عبوس و افسرده نیست؛ بلکه از همه شادتر و سرزندهتر است. به وقتش میخندد و به وقتش برای اهلبیت اشک میریزد. آنکه از نیتها آگاه است فقط خداست. ما در این برنامه اگر برای خدا شاد بودیم و شوخی کردیم و خندیدیم، در روز جزا در پیشگاه خدا و محضر پیامبراکرم و خاندانش رو سفیدیم، اما اگر برای خدا نبوده قطعاً ایستادن ما در محضر خداوند طولانی خواهد شد.
۲. ما ذاکران، «معلی را بازی نکردیم». خودِ خودِ واقعیمان بودیم. برای همین هم رفتارها و گفتارها، برای مخاطب بیتکلف و دور از تصنّع بود. همدلی و رفاقت و برادری ما هم پشت میز ذاکران بود و هم پشت صحنه. امیدوارم اول مورد رضایت خدا و امامزمان بوده باشد و ثانیا بر دل مخاطبان و محبان اهلبیت نِشسته باشد.
۳. معلی فصل شعبان در مقام تأسیس است نه تقلید! معلی در فصل شادی، شروع است، آغاز راه است، نه پایان! پس باید به او فرصت داد تا بالنده شود و پیرایهها را از خود بزداید. معلی برای نمایش شادی دینی، الگوی قبلی نداشت. بیتردید نقدهایی به برنامه وارد است. همینطور به ما ذاکران هم شاید نقدهایی وارد باشد. حتما و قطعا برای نقدهای دلسوزانه و مشفقانه و دور از حسد و غرض و اهانت، گوش شنوا و دلِ پذیرا هست. ما ذاکران هم که در این حسینیه رسانهای (با اقتضائات مخصوص به خودش)، حضور پیدا کردیم، نقدهایی داشتیم و همچنان داریم، اما نقد و نظرِ ما، همراهیمان با معلی را مختل نکرد. خلاصه اینکه؛ دیکته نانوشته غلط ندارد!
۴. کاری که مجری خوب و کاربلد برنامه و برادران ستایشگر و ذاکرم و این حقیرِ کمترین در معلی انجام دادیم را مصداقی از «جهاد تبیین» میدانم. برای وقت و عمرِ مخاطب ارزش قائل بودیم و ثانیه به ثانیه این حضور را امانت و حق الناس دانستیم. سعی شد قبل معلی برای نکاتی که باید بیان کنیم، مطالعه داشته باشیم و جلسات متعدد علمی با کارشناسان و اهلفضل برگزار کردیم. بنای ما بر این بود که معلی معرفتافزا باشد و کلاممان برای مخاطبِ برنامه بار علمی، محتوایی و معرفتی به ارمغان بیاورد.
مداحی، توسل به اهلبیت و قرائت اشعار فاخر
معرفی کتابهای خوب
بیان فضائل اهلبیت از منابع معتبر و قابل استناد
تشریح نگاه اسلام و اهلبیت به مقوله شادی و فرح
نکات تبیینی در مورد آیینهای سنتی ایران
حفاظت و حراست از هویت دینی هیأت و اشاره به اینکه هیأت باید هیأت بماند.
تأکید بر مبانی هویتی و فکری انقلاب اسلامی
وحدت شیعه و سنی در ایران
گوشزد کردن مشکلات مردم به مسئولان
دعوت به حضور حداکثری در انتخابات
تصریح به اینکه هر چه در حسینیه رسانهای معلی رخ میدهد قابل پیاده سازی و اجرا در هیأت و حسینیه به معنای خاصش نیست.
در کنار همه اینها، نکات نغز و شادیآفرین، شوخیهای حلالِ بدون تهمت و تمسخر و اهانت و بسیاری از نکات دیگر، خلاصهای بود از آنچه در میز ذاکران حسینیه معلی توسط برادران عزیزم و این بنده کمترین برای آن تلاش شد و اتفاق افتاد و به محضر اهلبیت و نگاه مردم تقدیم شد.