عصر ایران نوشت: البته به گفته حضرتعالی در آذر ماه ۱۴۰۲، که نامی از فردوسیپور نمیآورید تا به وی وزن ندهید واقفیم. احتمالا شما هم در اینکه نام بردن یا نبردن از عادل تأثیری در وزن وی ندارد واقفید، اما به هر حال نمیتوان انکار کرد که چهرههایی مانند همین آقای «اسمش را نیار» سرمایه این کشور و رسانه ملیاش هستند و هیچ انسان عاقلی چنین سرمایههایی را کنار نمیگذارد.
قطعا هنگام تحویل سال، بیننده برنامههای شبکههای مختلف سازمان بودید. این شبکهها تلاش کردند که حتی با آوردن فوتبالیست مشهور هلندی و صرفنظر کردن از موهای «پویولگونه» اش، بینندگان را سمت خود بکشانند. اما دست آخر برنامهای که دیده شد و ویدئوهایش را بدون رپرتاژ در فضای مجازی وایرال کردند به شبکه نسیم و آن هم یک برنامه ضبطی با اجرای فرزاد حسنی تعلق داشت. یکی از سرمایههای دیگر صدا و سیما که به حاشیه رانده شده است.
جسارتا به آن جناب پیشنهاد میکنم که از کاهش بیننده در دوران به اصطلاح تحول در صدا و سیما و به عنوان یک نمونه بارز، برنامههای تحویل سال درس بگیرید و حال که عادل چنین چراغ سبز بزرگی را برای بازگشت به سازمان نشان داده است او را به صدا و سیمای مردم بازگردانید. این کشور به نخبگانی مانند عادل که در پس این همه ناملایمات همچنان عاشقانه در ایران ماندهاند نیاز دارد.