نیمکت سپاهان در مصاف با تراکتور یک نام بزرگ داشت و آن هم کسی نبود جز امید نورافکن که با شروع نیمه دوم پشت یکی از دروازهها جلوتر از نامهای جوان و ناشناخته شروع به گرم کردن برای ورود به زمین کرد و از دقیقه ۶۷ با مصدومیت شکاری وارد زمین شد.
نورافکن سال عجیبی را در زندگی حرفهای خود پشت سر گذاشت. او در سه ماه اول سال یکی از نفرات کلیدی و ستاره سپاهان در کسب عنوان نایب قهرمانی بود و سپس در حالی که آماده میشد تا اتفاقات تلخ گذشته بیست و دوم را با قهرمانی جبران کند، به یکباره در شروع مسابقات دچار مصدومیت شدیدی شد تا خاطرات سال ۱۴۰۱ و قرار نگرفتن در لیست نهایی جام جهانی توسط کیروش برای او زنده شود.
با این حال نورافکن پس از چند ماه سخت و دشوار برگشته و طی همین مدت کوتاه با همان شگرد همیشگی خود که شوتزنی از راه دور است، هم موفق به گلزنی با پیراهن تیم ملی شده و هم پیراهن سپاهان تا آمادگی خود را به رخ علاقهمندان به فوتبال، سپاهانیها، مورایس و امیر قلعهنویی بکشد.
البته که همچنان چالشهای بزرگی پیش روی ستاره ۲۶ ساله فوتبال ایران که توانایی بازی در پستهای مختلف را دارد، قرار گرفته و یکی از آنها ماجراهای مربوط به خدمت سربازی است که باید دید نورافکن چه راهکاری برای مقابله با آن دارد.
با تمام اینها، اما برق امید به آینده در چشمهای نورافکن و در آخرین بازی او دیده میشود تا بتواند با پشت سر گذاشتن تمام چالشهایی که پیش روی او قرار گرفته و میگیرد، به جایگاهی که چشم دارد، دست پیدا کند.