ظاهرا قرار است چند کشور تروئیکای اروپایی در جلسه شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی قطعنامهای علیه ایران به بهانه عدم همکاری در زمینه هستهای پیشنهاد کنند.
دلالان بویژه در بازار ارز که ماهها است از ثبات بازار ارز سرخورده شده اند، در حال القای این موضوع هستند با تصویب این قطعنامه، اقتصاد ایران کن فیکون میشود. حال آن که اقتصاد ایران بویژه در ۹ ماه گذشته بحرانهایی را پشت سر گذاشته که یک بیانیه سیاسی در برابر آنها شوخی محسوب میشود.
طوفان الاقصی، حمله تروریستی کرمان و پاسخ موشکی ایران به تروریستها در سه کشور منطقه، حمله اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق و پاسخ بی سابقه ایران به اسرائیل و به تازگی شهادت رئیس جمهور از جمله مهمترین تحولات داخلی، منطقهای و بین المللی در کمتر از یک سال اخیر بوده اند که هیجانات اقتصادی آنها در بازارهای مالی خیلی زود تخلیه شد و همه چیز به روال عادی بازگشت.
به نظر میرسد اقتصاد ایران هوشمندتر از قبل شده و با سرعت بیشتری، پشت پرده جوسازیهای رسانهای را تشخیص داده و خنثی میکند؛ بنابراین همانطور که هیجانات بازار غیررسمی ارز پس از هر تنشی، به سرعت تخلیه شد، این بار هم اتفاق خاصی نخواهد افتاد.
البته قابل پیش بینی بود که در آستانه انتخابات ویژه ریاست جمهوری در ایران، غربیها بخواهند از این طریق بر بازار و به تبع آن بر گفتمان کاندیداها اثر بگذارند. آنها در روزهای پیش رو تا انتخابات حتما تلاش خواهند کرد با صدور بیانیههای سیاسی و افزایش نمادین تحریمها و کارهایی از این دست برای جلب توجه افکار عمومی، به زعم خود مسیر انتخابات را به جای مطالبه از کاندیداها برای ارایه برنامههای کاربردی به منظور اداره کشور و حل مسائلی، چون نقدینگی و تورم، به سمت مطالبه برای مذاکره با غربیها منحرف کنند.
کشور مدت زیادی است از دوگانه مذاکره- تحریم و بازیهای سیاسی با ابزار بیانیه و قطعنامه عبور کرده است. دولت سیزدهم اثبات کرد که میتوان همزمان با پیگیری مذاکرات سیاسی برای رفع تحریم، امور را به گونهای پیش برد که حتی با وجود ادامه تحریم، در اداره کشور خللی پیش نیاید. اگرچه باید برای رفع تحریم نیز تلاش کرد و دولت هیچگاه میز مذاکره را ترک نکرده است.
بازگشت صادرات نفت ایران به دوران برجام آن هم با وجود افزایش تحریم ها، بزرگترین گواه برای خنثی سازی تحریم است.
دنیا در حال عبور از نظم تک قطبی و حرکت به سمت نظام چند قطبی است و در ساختار جدید، تحریم چندان معنایی نخواهد داشت.
خیزش بریکس و شانگهای مهمترین نشانههای این تغییر روند هستند که ایران با عضویت در آنها، نشان داده یک بازیگر فرامنطقهای است که به راحتی قابل تحریم نیست.
از طرفی، تجربه کشورها نشان میدهد که تحریم نبودن تضمین کننده موفقیت یک کشور نخواهد بود. در همسایگی ما ترکیه قرار دارد که نه تنها محدودیتهای تحریمی ایران را ندارد، که عضو پیمان نظامی مشترک با غربیها (ناتو) است، ولی با این حال نرخ تورم این کشور که طی دو سال اخیر تا ۹۰ درصد بالا رفته بود، پس از یک دوره کاهش، دوباره افزایشی شده و اکنون به ۷۵ درصد رسیده است؛ بنابراین باید همزمان با مذاکره برای رفع تحریم، تلاش برای خنثی سازی تحریم نیز صورت بگیرد. در این مسیر، برخی رفتارهای سیاسی تحریک آمیز همچون صدور بیانیه و قطعنامه از سوی غربیها حتما دنبال میشود که با هوشیاری مسئولان و فعالان اقتصادی قابل مدیریت است.