تخفیف‌های عجیب نفتی ایران
همیشه نفت به مهم‌ترین ابزار تبلیغات کاندیدا‌های ریاست جمهوری در ادوار گذشته بوده است؛ از محمود احمدی نژاد که گفت نفت را سر سفره مردم می‌آورد که نیاورد و بزرگ‌ترین درآمد نفتی ایران را به بدترین شکل ممکن از بین برد، تا دولت سیزدهم که با تخفیف‌های فراوان این ثروت بین نسلی را به فروش رساند. هنوز هم کاندیدا‌های ریاست جمهوری به جای طرح و برنامه‌های توسعه‌ای نفت را پیشکش ملت می‌کنند.
ایام انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران، حسب رویکرد‌های افشاگرانه نامزد‌ها علیه یکدیگر، برخی گزارش‌ها و اخبار منتشر می‌شود که در شرایط عادی دسترسی به آن امکان پذیر نیست، اگر هم باشد مسوولان آن را تکذیب می‌کنند.
مثلا افزایش فروش نفت ایران در دولت سیزدهم همیشه یکی از موضوعات مبهم بوده است. اگرچه مشخص بود که نفت با تخفیف فراوان به فروش می‌رسد، اما مقامات دولت سیزدهم آن را تکذیب می‌کردند و تاکید داشتند که درآمد فروش نفت و نحوه وصول آن فوق محرمانه است.
حالا محمدباقر قالیباف از نحوه فروش نفت در شرایط تحریمی و پروسه تبدیل به ارز، این طلای سیاه پرده برداشته است.
آنطور که قالیباف گفته در جریان فروش نفت ایران با هدر رفت ۳۰درصدی درآمدی روبه‌رو هستیم، او این ایده را به مثابه خودتحریمی و بی‌تدبیری تحلیل کرده است.
سقوط ۳۰درصدی درآمدهای نفتی در پروسه تبدیل عواید، به علاوه میزان تخفیف نه چندان مطلوبی که دولت برای فروش نفت می‌دهد، عملا باعث شکل‌گیری پدیده‌ای غریب تحت عنوان «خیرات نفت» در کشور شده است.
مطابق با آخرین گزارش اوپک ایران معادل ۳میلیون و ۳۰۰هزار بشکه نفت در روز تولید کرده است، اگر صادرات نفت ۱.۵ میلیون بشکه باشد، ۳۰ درصد از درآمد نفت هدر رفته است.
به رغم اینکه فروشندگان نفت داخلی مشمول تعدد شده‌اند، ولی از طرف دیگر مشتریان نفت ایران مشمول تنوع نشده‌اند، حتما باید نگران باشیم که رقابت میان فروشندگان داخلی برای فروش نفت افزایش یابد و به تخفیفات بزرگ‌تری منجر شود که نگرانی بیشتری را در پی خواهد داشت و بالیدن به این ایده و این نحوه فروش نفت، نه تنها عاقلانه نیست، بلکه منتج به پاسخگویی در برابر محاکم قضایی می‌شود.
