اصولگراها برای پیروزی باید ائتلاف کنند. این گزارهای است که بسیار از تحلیلگران سیاسی و به ویژه طیف اصولگرا بر آن تاکید دارند.
از ۶ نامزد نهایی انتخابات هر چند محمد باقر قالیباف، علیرضا زاکانی، سعید جلیلی و امیرحسین قاضی زاده هاشمی هر کدام به طیفی از اصولگراها تعلق دارند، اما به طور کلی میتوان آنها را در دسته نیروهای انقلابی طبقه بندی کرد. در این میان انصراف قاضی زاده هاشمی و زاکانی از همان ابتدا مشخص بود و با برگزاری مناظره اول نیز کاملاً واضح بود که نقش این دو در انتخابات ریاست جمهوری همان نقش کاندیدای پوششی برای به حاشیه کشاندن کاندیدای رقیب است. اما موضوع اصلی به قالیباف و جلیلی باز میگردد.
تقریبا همه بزرگان طیف اصولگرا بر این موضوع تاکید دارند که باید بر سر یک نامزد نهایی میان قالیباف و جلیلی ائتلاف کرد و در غیر اینصورت احتمالا انتخابات به دور دوم کشیده میشود و شرایط برای پیروزی مسعود پزشکیان، نامزد اصلاح طلب فراهم میشود.
حتی قالیباف هم بر این موضوع تاکید کرده و گفته تا ۸ تیر نیروهای انقلابی باید بر سر نامزد نهایی به ائتلاف برسند. با این وجود به نظر میرسد این ایده از سوی ستاد انتخابات جلیلی با واکنش مثبتی همراه نشده است.
محسن منصوری، رئیس ستاد انتخاباتی سعید جلیلی در واکنش به ائتلاف دو نامزد اصلی اصولگرا و انصراف جلیلی به نفع قالیباف گفت: رقابت ما با دیگر کاندیدها کامل اعتقادی است و با هیچکس در این مورد شوخی و مماشات نداریم و هیچ قصد عقب نشینی از انتخابات نداریم. انصراف در کار نیست!
وی با کنایه تلویحی به قالیباف بیان کرد: نمیشود یکی در خلوتش طور دیگر زندگی کند و در جامعه طور دیگر عمل کند و ادعای انقلابی بودن بکند. در تله اخلاقی گرفتار نشوید؛ بچههای ما نباید در این بداخلاقیها و بیحرمتی شرکت کنند. اگر کسی هم انجام داد بچههای ما تذکر بدهند. الان میگویم هرکسی از این بداخلاقیها، لجن پراکنیها و دروغگوییها بکند، از ما نیست؛ از او برائت میجوئیم.
امیرحسین ثابتی، مجری کارشناس سابق صدا و سیما که اکنون نماینده مجلس تهران است در رشته توییتی معتقد است که قالیباف همان اشتباه انتخابات سال ۱۳۹۲ را تکرار میکند.
ثابتی بر این باور است که اظهارات قالیباف در خصوص سیاست خارجی و لزوم رفع تحریمها باعث میشود که به کاندیدایی رای دهند که ایده اصلی اش رفع تحریمها است و این یعنی آرای نامزد اصلاح طلب افزایش پیدا کند.
مرور اظهارنظرها و اتفاقات چند روز گذشته نشان از شکاف در اردوگاه اصولگراها دارد؛ به گونهای که برخی قالیباف را کاندیدای اصلح میدانند و گروهی، جلیلی را به عنوان نامزد نهایی طیف نیروهای انقلابی در نظر دارند. در این شرایط به نظر میرسد که انصراف هیچکدام محتمل نیست و ۸ تیر ماه شاهد رقابت سه گانه میان قالیباف، جلیلی و پزشکیان خواهیم بود. به این سه ضلع اگر پورمحمدی را که تا اینجای رقابتها عملکرد خوبی را داشته اضافه کنیم، احتمال دو مرحلهای شدن انتخابات بیش از گذشته خواهد شد.
اما شاید یک ایده غریب این باشد که اختلاف نظر میان اصولگراها تنها یک جنگ زرگری باشد و در لحظه آخر بر روی نامزد نهایی ائتلاف شود. این موضوع را میتوان از چند بعد محتمل دانست:
اول اینکه با ادامه حضور دو نامزد نهایی تا روز آخر میتوان بر روی نظرسنجیها تمرکز کرد و در نهایت بر اساس آخرین نظرسنجیها و شانس پیروزی هر کدام، نامزد نهایی را انتخاب کرد.
دوم اینکه ادامه حضور دو نامزد در مناظرات انتخاباتی باعث میشود که تمرکز نامزد رقیب میان دو نفر تقسیم شود و از حملات جدی به برنامههای یک نامزد جلوگیری شود.
سوم اینکه حضور دو نامزد و این تصور که انتخابات به دور دوم خواهد کشید باعث شود پزشکیان تمام انرژی خود را بر روی دور اول صرف نکند؛ کمااینکه تا اینجای کار هم شاهد اظهارنظرهای جنجالی از سوی پزشکیان که بتواند آرای خاکستری را به حرکت درآورد نبودیم.
حالا باید دید که آیا اتفاقات چند روز گذشته یک اختلافنظر بنیادین است یا تنها یک استراتژی رقابقی و جنگ زرگری میان قالیباف و جلیلی.