سرمقاله اعتماد ملی؛ چرا پلمب؟
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: روزنامه اعتماد ملی در سرمقاله امروز 17 مرداد 88 آورده است:
خبر ساده است. دفتر انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران پلمب شد. ساعت 21 چهارشنبه 14/5/88. مشکل می‌توان چنین خبر ساده‌ای را تحلیل کرد، فقط می‌ماند چند سوال. چرا باید دفتر انجمن پلمب شود؟ چرا باید در ساعت غیراداری و پاسی از شب گذشته برای پلمب اقدام شود؟ چه خطایی از انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران سر زده است که برای پلمب حتی از اخطار به مسوولان انجمن هم دریغ شده است؟
انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران به عنوان تنها تشکل صنفی این قشر حدود 11 سال پیش و در چارچوب مقررات قانون کار و آیین‌نامه تشکل‌های صنفی کارگری و کارفرمایی تشکیل شد و در طول این مدت بیش از 3هزار نفر از روزنامهنگاران کشور به عضویت آن درآمدند و به این ترتیب بزرگترین سازمان صنفی روزنامه‌نگاری ایران که حتی در تاریخ مطبوعات ایران هم بی‌سابقه بوده است را شکل داده‌اند. با وجود آنکه سال‌های فعالیت انجمن مقارن با بیشترین و مهم‌ترین دقایق سیاسی کشور بوده است اما انجمن به حکم قانون و بنا به سرشت صنفی خود هیچ‌گاه پای از حدود وظایف صنفی فراتر نگذاشت و به میدان سیاست ورود نکرد.
از این طریق بیشترین تلاش را به کار برد تا روزنامه‌نگاری جوان ایران بتواند آرام‌آرام تشکل خود را پایدار کند تا مانند هر صنف دیگری در قالب یک تشکیلات مستقل بتواند مسائل صنفی خود را سر و سامان ببخشد.
شیوه عملکرد قانونی انجمن صنفی روزنامهنگاران سبب شده است که هر ناظر بی‌طرف و هر تحلیلگر مسائل مطبوعات ایران تشکیل شود و فعالیت انجمن را به عنوان یکی از شاخص‌های توسعه مطبوعات ایران تلقی کند. با این اوصاف چه دلیلی برای پلمب دفتر انجمن ممکن است وجود داشته باشد؟ انجمن که طبق قانون تشکیل شده و فعالیت می‌کند. حتی ادعای غیرحقوقی انحلال انجمن صنفی روزنامهنگاران که چندی است از سوی عده‌ای معدود مطرح شده است، نمی‌تواند پاسخ این پرسش باشد، زیرا اولا به موجب اساسنامه انجمن و آیین‌نامه تشکل‌های صنفی، تصمیم به انحلال انجمن صرفا در صلاحیت مجمع عمومی فوق‌العاده یا دادگاه عمومی است. نه مجمع عمومی فوق‌العاده انجمن درباره انحلال آن تصمیم گرفته است و نه هیچ دادگاهی رای به انحلال انجمن داده است.
ثانیا، هر شخصیت حقوقی، پس از انحلال باید اقدامات مربوط به تصفیه را به انجام رساند و به اقتضای این اقدامات دفتر و اداره آن شخصیت حقوقی مفتوح بوده و مورد استفاده قرار گیرد. حتی اگر انجمن منحل هم بشود انحلال موجب پلمب دفتر نمی‌تواند باشد. بگذ‌ریم از این، اصلا انجمن منحل نشده است. اگر دلیل موجه حقوقی برای پلمب دفتر انجمن وجود داشته و ارائه شود که هیچ، اینگونه است که باز به همان سوال باز می‌گردیم، چرا باید دفتر انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران پلمب شود و نزدیک به 3 هزار روزنامه‌نگار عضو انجمن با در بسته خانه صنفی خود روبه‌رو شوند؟
آفتاب: روزنامه اعتماد ملی در سرمقاله امروز 17 مرداد 88 آورده است:خبر ساده است. دفتر انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران پلمب شد. ساعت 21 چهارشنبه 14/5/88. مشکل می‌توان چنین خبر ساده‌ای را تحلیل کرد، فقط می‌ماند چند سوال. چرا باید دفتر انجمن پلمب شود؟ چرا باید در ساعت غیراداری و پاسی از شب گذشته برای پلمب اقدام شود؟ چه خطایی از انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران سر زده است که برای پلمب حتی از اخطار به مسوولان انجمن هم دریغ شده است؟
انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران به عنوان تنها تشکل صنفی این قشر حدود 11 سال پیش و در چارچوب مقررات قانون کار و آیین‌نامه تشکل‌های صنفی کارگری و کارفرمایی تشکیل شد و در طول این مدت بیش از 3هزار نفر از روزنامهنگاران کشور به عضویت آن درآمدند و به این ترتیب بزرگترین سازمان صنفی روزنامه‌نگاری ایران که حتی در تاریخ مطبوعات ایران هم بی‌سابقه بوده است را شکل داده‌اند. با وجود آنکه سال‌های فعالیت انجمن مقارن با بیشترین و مهم‌ترین دقایق سیاسی کشور بوده است اما انجمن به حکم قانون و بنا به سرشت صنفی خود هیچ‌گاه پای از حدود وظایف صنفی فراتر نگذاشت و به میدان سیاست ورود نکرد.
از این طریق بیشترین تلاش را به کار برد تا روزنامه‌نگاری جوان ایران بتواند آرام‌آرام تشکل خود را پایدار کند تا مانند هر صنف دیگری در قالب یک تشکیلات مستقل بتواند مسائل صنفی خود را سر و سامان ببخشد.
شیوه عملکرد قانونی انجمن صنفی روزنامهنگاران سبب شده است که هر ناظر بی‌طرف و هر تحلیلگر مسائل مطبوعات ایران تشکیل شود و فعالیت انجمن را به عنوان یکی از شاخص‌های توسعه مطبوعات ایران تلقی کند. با این اوصاف چه دلیلی برای پلمب دفتر انجمن ممکن است وجود داشته باشد؟ انجمن که طبق قانون تشکیل شده و فعالیت می‌کند. حتی ادعای غیرحقوقی انحلال انجمن صنفی روزنامهنگاران که چندی است از سوی عده‌ای معدود مطرح شده است، نمی‌تواند پاسخ این پرسش باشد، زیرا اولا به موجب اساسنامه انجمن و آیین‌نامه تشکل‌های صنفی، تصمیم به انحلال انجمن صرفا در صلاحیت مجمع عمومی فوق‌العاده یا دادگاه عمومی است. نه مجمع عمومی فوق‌العاده انجمن درباره انحلال آن تصمیم گرفته است و نه هیچ دادگاهی رای به انحلال انجمن داده است.
ثانیا، هر شخصیت حقوقی، پس از انحلال باید اقدامات مربوط به تصفیه را به انجام رساند و به اقتضای این اقدامات دفتر و اداره آن شخصیت حقوقی مفتوح بوده و مورد استفاده قرار گیرد. حتی اگر انجمن منحل هم بشود انحلال موجب پلمب دفتر نمی‌تواند باشد. بگذ‌ریم از این، اصلا انجمن منحل نشده است. اگر دلیل موجه حقوقی برای پلمب دفتر انجمن وجود داشته و ارائه شود که هیچ، اینگونه است که باز به همان سوال باز می‌گردیم، چرا باید دفتر انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران پلمب شود و نزدیک به 3 هزار روزنامه‌نگار عضو انجمن با در بسته خانه صنفی خود روبه‌رو شوند؟
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید