طنز؛ وزیر در فالوده فروشی
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: حید بهبهانی، وزیر راه و ترابری که 11 ماه است در این سمت به مردم خدمت میکند، به مناسبت روز خبرنگار یک نشست صمیمی با خبرنگاران داشته است.
وزیر: «از تمام کسانی که به من فحش دادند، تشکر می‌کنم».
لابد قابلی نداشته، برگ سبزی بوده تحفه درویش. ان‌شاء‌الله که فحش‌ها سازنده بوده. حالا فرض کنید که یک نفر رو به روی وزیری ایستاده و به وزیر فحش می‌دهد. وزیر هم دائم از وی تشکر میکند. به نظر شما آخر این فیلم چه می‌شود؟ وزیر چه کار میکند؟ فحاش را چه کارش می‌کنند؟ مولانا بیدل دهلوی بیتی درباره اثر فحش دارد که الان آن را به خاطر ندارم.
وزیر: در دوره یازده ماهه وزارتم همیشه سفید بوده‌ام.
اینکه منظور وزیر چیست، نمی‌دانم. شاید منظورشان این است که همیشه به حمام رفته و کیسه کشیده‌اند. اما اساساً مگر رنگ وزیر مهم است؟! می‌خواهد زرد باشد؟ باشد. قهوه‌ای باشد؟ باشد. فقط سبز نباشد.
وزیر: «روزی در یک فالوده‌فروشی یکی از شهروندان با تعجب به من گفت: شما وزیر هستید؟ گفتم: بله. من هیچ وقت خودم را تافته جدا بافته‌ای از مردم ندیدم». بدینوسیله از جانب کلیه مردم غیور ایران از وزیر محترم راه و ترابری به جهت ابتیاع و تناول فالوده در محضر ملت شریف کمال تشکر را دارا می‌باشیم.
وزیر: «سکوت کردم تا دو سانحه اخیر را خوب مدیریت کنم».
اساساً مدیریت خوب است. اما باتوجه به صحبت‌های همین جلسه وزیر متأسفانه باید عرض کنم که ایشان اشتباه بزرگی کرده‌اند. چرا که صحبت‌های ایشان یک جوری است که اگر بعد از هر سانحه غم‌انگیز، حرف بزنند کلی از اندوه جاری در جامعه کاسته می‌شود و فی‌الواقع «ادخال سرور فی‌قلوب مومنین» می‌شود که کلی ثواب هم دارد و مفرح ذات است.
وزیر: «خبرنگارها بهبهانی را بهبهانی کردند».
البته بر همگان واضح و مبرهن است که احمدی‌نژاد، بهبهانی را وزیر کرد ولی اینکه واقعاً بهبهانی را خبرنگاران بهبهانی کردند، یا نه؟ نمی‌دانم. فقط سؤالم این است که آقای بهبهانی قبل از اینکه بهبهانی بشود، کی بوده؟ و چه نامی داشته؟
وزیر: «خبرنگاران توتیای چشم ما هستند».
احترام گذاشتن خوب است. اما ادبیات و لغت معنی هم اهمیت دارد. «توتیا» به معنی سرمه است. خبرنگار را که به چشم نمی‌مالند، خبرنگار چیز دیگری است و اساساً کاربرد دیگری دارد.
وزیر: «به همه خبرنگاران قول می‌دهم ظرف دو هفته، همه جمع حاضر را برای بازدید از خط آهن اصفهان - شیراز خواهیم برد».
بسیار نیک است فقط بنده به نمایندگی از همه خبرنگاران عرض می‌کنم که عمراً با «توپولف» و «ایلوشین» و «C130» نمی‌آییم.
وزیر: «شماره موبایل من را همه دارند جز شیخ سعدی و حافظ».
به نظر من هیچ وزیری تا به حال به اندازه آقای بهبهانی به خبرنگار جماعت حال نداده. شما خودتان را در جلسه‌ای که از این حرف‌ها زده شود تصور کنید، تا بفهمید خبرنگاران چه روز خوش و باحالی را گذرانده‌اند. لذا پیشنهاد می‌کنم آقای احمدی‌نژاد همچنان از ایشان در این سمت استفاده کنند. یا اگر نشد دست کم سخنگوی دولتشان کنند. ضمناً «حافظ» شیخ نبوده است.
آفتاب: حید بهبهانی، وزیر راه و ترابری که 11 ماه است در این سمت به مردم خدمت میکند، به مناسبت روز خبرنگار یک نشست صمیمی با خبرنگاران داشته است. وزیر: «از تمام کسانی که به من فحش دادند، تشکر می‌کنم».
لابد قابلی نداشته، برگ سبزی بوده تحفه درویش. ان‌شاء‌الله که فحش‌ها سازنده بوده. حالا فرض کنید که یک نفر رو به روی وزیری ایستاده و به وزیر فحش می‌دهد. وزیر هم دائم از وی تشکر میکند. به نظر شما آخر این فیلم چه می‌شود؟ وزیر چه کار میکند؟ فحاش را چه کارش می‌کنند؟ مولانا بیدل دهلوی بیتی درباره اثر فحش دارد که الان آن را به خاطر ندارم.
وزیر: در دوره یازده ماهه وزارتم همیشه سفید بوده‌ام.
اینکه منظور وزیر چیست، نمی‌دانم. شاید منظورشان این است که همیشه به حمام رفته و کیسه کشیده‌اند. اما اساساً مگر رنگ وزیر مهم است؟! می‌خواهد زرد باشد؟ باشد. قهوه‌ای باشد؟ باشد. فقط سبز نباشد.
وزیر: «روزی در یک فالوده‌فروشی یکی از شهروندان با تعجب به من گفت: شما وزیر هستید؟ گفتم: بله. من هیچ وقت خودم را تافته جدا بافته‌ای از مردم ندیدم». بدینوسیله از جانب کلیه مردم غیور ایران از وزیر محترم راه و ترابری به جهت ابتیاع و تناول فالوده در محضر ملت شریف کمال تشکر را دارا می‌باشیم.
وزیر: «سکوت کردم تا دو سانحه اخیر را خوب مدیریت کنم».
اساساً مدیریت خوب است. اما باتوجه به صحبت‌های همین جلسه وزیر متأسفانه باید عرض کنم که ایشان اشتباه بزرگی کرده‌اند. چرا که صحبت‌های ایشان یک جوری است که اگر بعد از هر سانحه غم‌انگیز، حرف بزنند کلی از اندوه جاری در جامعه کاسته می‌شود و فی‌الواقع «ادخال سرور فی‌قلوب مومنین» می‌شود که کلی ثواب هم دارد و مفرح ذات است.
وزیر: «خبرنگارها بهبهانی را بهبهانی کردند».
البته بر همگان واضح و مبرهن است که احمدی‌نژاد، بهبهانی را وزیر کرد ولی اینکه واقعاً بهبهانی را خبرنگاران بهبهانی کردند، یا نه؟ نمی‌دانم. فقط سؤالم این است که آقای بهبهانی قبل از اینکه بهبهانی بشود، کی بوده؟ و چه نامی داشته؟
وزیر: «خبرنگاران توتیای چشم ما هستند».
احترام گذاشتن خوب است. اما ادبیات و لغت معنی هم اهمیت دارد. «توتیا» به معنی سرمه است. خبرنگار را که به چشم نمی‌مالند، خبرنگار چیز دیگری است و اساساً کاربرد دیگری دارد.
وزیر: «به همه خبرنگاران قول می‌دهم ظرف دو هفته، همه جمع حاضر را برای بازدید از خط آهن اصفهان - شیراز خواهیم برد».
بسیار نیک است فقط بنده به نمایندگی از همه خبرنگاران عرض می‌کنم که عمراً با «توپولف» و «ایلوشین» و «C130» نمی‌آییم.
وزیر: «شماره موبایل من را همه دارند جز شیخ سعدی و حافظ».
به نظر من هیچ وزیری تا به حال به اندازه آقای بهبهانی به خبرنگار جماعت حال نداده. شما خودتان را در جلسه‌ای که از این حرف‌ها زده شود تصور کنید، تا بفهمید خبرنگاران چه روز خوش و باحالی را گذرانده‌اند. لذا پیشنهاد می‌کنم آقای احمدی‌نژاد همچنان از ایشان در این سمت استفاده کنند. یا اگر نشد دست کم سخنگوی دولتشان کنند. ضمناً «حافظ» شیخ نبوده است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید