فسخ قرارداد علیرضا بیرانوند با باشگاه پرسپولیس به دلیل تکرار همان اتفاقی که در فصل گذشته رخ داد، دیگر غیرمنتظره نبود.
همه چیز به قدری عادی برای هواداران پیش رفت که شاهد کوچکترین واکنش مثبت به سود بیرانوند نبودیم. چنان که این بار مدیریت باشگاه پرسپولیس هم سراغی از او نگرفت. ویدیوی ضبط شده و نسبتا طولانی بیرانوند هم برای او به مثابه توضیح واضحات بود. صادقانه میتوانیم ادعا کنیم این بار دیگر در پرسپولیس، کسی علیرضا بیرانوند را تحویل نگرفت تا او هر طور که دوست دارد، مسیرش را انتخاب کند.
انتخاب پرسپولیس و ادامه مسیر، حق مسلمی بود که بیرانوند آن را از خودش دریغ کرد، اما سرگردانی نقل و انتقالاتی او نیز این روزها برایش هیچ فضیلت مهمی نیست.
بیرانوند به هر تیم دیگری هم در ایران برود، قراردادش کمی بیشتر یا کمتر از پرسپولیس خواهد بود. یا پولش را سر وقت میدهند، یا مانند تمام باشگاههایی که به وعدههای خود در موعد مقرر عمل نمیکنند، در این رابطه دچار مشکل میشود.
مساله اصلی این است که بیرانوند مسیرش را انتخاب کرد؛ او دیگر دروازه بان پرسپولیس نیست. بلکه بازیکنی آزاد است که هنوز تیم ندارد. به هر تیم دیگری هم که برود، با همین مشکلات مالی دست و پنجه نرم خواهد کرد. او به زودی خواهد دید که آسمان فوتبال ایران در اغلب تیمها یک رنگ است.
او میتوانست با تداوم حضور در پرسپولیس و پذیرفتن شرایط مالی فوتبال ایران که انصافا رقمهای قابل توجهی هم در آن رد و بدل میشود، سالهای بازنشستگی بهتری برای خود رقم بزند. اگرچه تشخیص بیرانوند چیز دیگری بود!