نوع رژیم غذایی همانطور که بر وزن، طول عمر و خطر ابتلا به بیماریهای مزمن مانند بیماری قلبی، دیابت و اختلالات متابولیک تاثیر دارد میتواند بر تشدید بیخوابی نیز تاثیر داشته باشد.
در ادامه به تاثیر کمبود برخی ویتامینها در بروز این مشکل اشاره شده است:
ویتامین C: ویتامین C که به وفور در مرکبات یافت میشود، سرشار از آنتی اکسیدان است که به دلیل تاثیر مثبت بر مقابله با التهاب، تقویت سیستم ایمنی، استخوان و دندانها شناخته شده است. همچنین تاثیر دیگر این ویتامین کنترل بهتر عارضه آپنه خواب است. طبق مطالعهای که در سال ۲۰۰۹ انجام گرفت مشخص شد مصرف ۱۰۰ میلیگرم ویتامین C به همراه ۴۰۰ واحد بینالمللی ویتامین E موجب میشود احتمال بروز آپنه خواب کمتر اتفاق افتد. پرتقال، انواع توتها، فلفل، کلم بروکلی و لیمو از جمله مواد خوراکی حاوی این ویتامین هستند.
ویتامین B ۶: بدن برای خواب سالم به ملاتونین و سروتونین نیاز دارد. اگر فردی دچار کمبود ویتامین B ۶ باشد، بدن نمیتواند هورمونهای خواب را به درستی تولید کند و در نتیجه باعث بیخوابی میشود. برای غلبه بر کمبود ویتامین B ۶ میتوان خوراکیهایی مانند موز، بادام زمینی، جو دوسر، گوشت مرغ، ماهی و بوقلمون را در رژیم غذایی گنجاند.
ویتامین E: کارشناسان همواره بر اهمیت ویتامین E برای حفظ سلامت پوست و مو تاکید میکنند. با این حال، به ندرت بر تاثیر این ماده مغذی بر الگوی خواب تاکید میشود. علاوه بر این، این ماده مغذی به جلوگیری از تحلیل رفتن حافظه مرتبط با کم خوابی کمک و از زوال شناختی در دراز مدت جلوگیری میکند. خوراکیهایی مانند بادام، روغن آفتابگردان و دانهها، کدو تنبل، اسفناج و فلفل دلمهای قرمز از خوراکیهای سرشار از این ویتامین هستند.
ویتامین D: ویتامین D به عنوان ماده مغذی شناخته میشود که به استحکام استخوانها کمک میکند، اما بسیاری از این موضوع آگاهی ندارند که چگونه این ویتامین میتواند به بهبود خلق و خو و جلوگیری از التهاب کمک کند. بعلاوه تحقیقاتی انجام گرفته که نشان میدهد چگونه این ماده مغذی میتواند به الگوهای خواب کمک کند.
طبق نتایج یک مطالعه، کمبود ویتامین D با کاهش طول مدت خواب مرتبط است. کمبود این ماده مغذی را میتوان به طور طبیعی با قرار گرفتن در معرض آفتاب، مصرف قارچ، ماهی سالمون، ساردین، زرده تخم مرغ و غذاهای غنی شده جبران کرد.