چرا سریال «اوشین» در دهه ۱۳۶۰ محبوب شد؟
«اوشین» حتی برای کسانی که آن را نادیده‌اند نام آشنایی است. این سریال ژاپنی با نام اصلی «سال‌های دور از خانه» در دهه کم‌سریال ۱۳۶۰ یکی از محبوب‌ترین سریال‌هایی بود که از تلویزیون پخش می‌شد و تماشاگران فراوانی داشت. این سریال قرار است از جمعه ۲۹ تیرماه ساعت ۲۰:۳۰ جایگزین سریال «جواهری در قصر» شد. این سریال چرا در دهه ۱۳۶۰ محبوب بود؟
۱. در دهه ۱۳۶۰ پخش فیلم و سریال از تلویزیون امسال حالا رونق نداشت و اساسا سرگرمی‌های زیادی در دسترس مردم نبود. در این وضعیت اگر سریالی کمی جذابیت داشت به راحتی در جذاب مخاطب موفق عمل می‌کرد. اوشین تانوکورا در پیری خاطرات زندگی سختش را از کودکی تا بزرگسالی تعریف می‌کند و این خط داستانی و این الگوی روایتی به اندازه کافی به ایجاد موقعیت‌های جذاب راه می‌دهد.
۲. موضوع خانوادگی سریال به محبوب شدن آن در میان مردم کمک بسیاری کرد. در دهه ۱۳۶۰ فیلم و سریال و حتی کارتون‌های کودکان باید پیام واضحی می‌داشتند و این پیام بدون مشکل توسط مخاطبان دریافت می‌شد. «سال‌های دور از خانه» یا «اوشین» از این بابت هم سریالی مطلوب بود. شخصیت اصلی سریال، اوشین، در موقعیت‌های مختلف بهترین رفتار را از خودش نشان می‌داد و به نوعی به بیننده می‌آموخت در زندگی و در مقابل سختی‌ها چطور باید رفتار کند.
۳. در دهه ۱۳۶۰ که زندگی در ایران با جنگ و کمبود‌های ناشی از آن برای عموم مردم همراه بود، مسئولان وقت بر ساده زیستی و دور از تجمل و ساختن با حداقل‌ها تاکید زیادی داشتن و جامعه را به این سمت سوق می‌دادند. «اوشین» هم سریالی بود که این مفاهیم را تبلیغ و ترویج می‌کرد و از این حیث با ارزش‌های رسمی جامعه و حتی تصور کلی مردم از شیوه زندگی سالم همسویی داشت. ایستادگی در برابر سختی‌ها و استقامت در راه زندگی از عوامل محبوبیت این سریال نه فقط در ایران بلکه در بسیاری از کشور‌های دنیا بود.
۴. «اوشین»، با اقبالی که جامعه به آن داشت، به الگوی تحمل سختی بدل شد. تماشاگران این سریال مشکلات و مصائب زندگی جمعی و فردی خودشان را با اوشین مقایسه می‌کردند و در زمان‌هایی که مشکلات بر زندگی‌شان غالب می‌شد، با یادآوری صبر و استقامت اوشین در مواجه با مسائل مختلف، در برابر سختی‌ها و مشکلات از خودشان شکیبایی نشان می‌دادند.
۵. تاثیر عینی این سریال بر زندگی مردم ایران در شکل‌گیری فروشگاه‌های لباس دست‌دوم معروف به «تاناکورا» مشهود است. سریالی که به نوعی به زندگی مردم گره خورده بود، به طور عملی هم موقعیتی در کسب‌وکار آن‌ها پیدا کرد. حتی فلسفه پوشیدن لباس‌های دست دوم، جدا از صرفه اقتصادی، با ماهیت سریال که کنار آمدن با حداقل‌های زندگی بود همخوانی داشت.
۶. «اوشین» ژاپنی بود و ژاپنی‌ها هم نماد استقامت و کار فراوان، و برخاستن از خاکستر خود و تبدیل شدن به یکی از غول‌های تکنولوژی. محبوبیت «اوشین» به طور ضمنی نمایانگر رویای ایرانی‌ها برای تبدیل شدن به ژاپنی تازه در خاورمیانه بود. ما هم مثل آن‌ها تجربه جنگ داشتیم و امیدوار بودیم با پشت سر گذاشتن سختی‌ها و مصائب به ژاپنی نوظهور بدل شویم. گویی «اوشین» نقشه راهی بود که در طی مسیر به کارمان می‌آمد.
