از قدیم نام دانشگاه هاروارد به عنوان یکی از برترین دانشگاههای جهان درخشیده است. این درخشش تا به امروز ادامه دارد و در شرایطی که مقوله آموزش به یک کار اقتصادی هم تبدیل شده است، جای تعجب نیست که دانشگاه هاروارد دارای یک سرمایه هنگفت باشد.
این دانشگاه در مجموع یک اقتصاد نزدیک به ۵۰ میلیارد دلاری دارد که به خودی خود یک تجارت بزرگ محسوب میشود.
بنا بر اعلام سازمانهای آماری، دانشگاه هاروارد در سال ۲۰۲۳ میلادی در مجموع ۶.۰۹۸ میلیارد دلار ورودی مالی داشته است که در نهایت تنها ۱۸۶ میلیون دلار (سه درصد) از این پول باقی مانده است. اما، وقتی با یک جامعه دانشجویی زیر ۲۵ هزار نفر سر و کار دارید، واقعاً این همه پول کجا میرود؟
تقریباً نیمی از کل درآمد دانشگاه هاروارد - تقریباً ۳.۰۴۹ میلیارد دلار - به نیروی کار اختصاص مییابد که شامل حقوق، مزایا و مواردی از این دست است که بخش بزرگی از بودجه دانشگاه را به خود اختصاص میدهد.
بزرگترین بخش بعدی، صرف هزینههای عملیاتی مانند خدمات و لوازمی است که دانشگاه هاروارد باید آن را بپردازد. هزینه این موارد در نهایت ۲.۲۲۹ میلیارد دلار (۳۷ درصد) است.
آخرین گروه عمده هزینهها هم مربوط به سندهای مالی است که شامل استهلاک داراییها و پرداخت سود وامها میشود. این مورد هم ۶۳۴ میلیون دلار (۱۰ درصد) هزینه میبرد.
به عنوان مثال، سرمایهگذاریها و حمایتها به ترتیب با ۲.۴۶۲ میلیارد دلار (۴۰ درصد) و ۱.۵۱۲ میلیارد دلار (۲۵ درصد) اکثریت نقدینگی را تشکیل میدهند. سایر درآمدها، مانند حق امتیاز، در نهایت ۷۹۳ میلیون دلار (۱۳ درصد) را به دست میآورند.