هفتم آذر ماه سال ۱۴۰۰ قبل از بازی پرسپولیس و نفت مسجدسلیمان، وقتی خبرنگاران در کنفرانس از یحیی گل محمدی پرسیدند چه مشکلی با مهدی عبدی دارد که از او کمتر استفاده میکند، سرمربی وقت پرسپولیس جواب داد؛ چه مشکلی با مهدی عبدی دارم؟ اصلا چرا باید با او مشکل داشته باشم، مهدی عبدی مثل پسرم است.
درست همان روزهایی بود که پرسپولیسیها میگفتند عبدی هر شب در سالنهای برگزاری کنسرت در برج میلاد و نمایشگاه بین المللی رئیت میشود و به دعوت خواننده ها، در کنسرتها شرکت میکند. آن روزها یحیی گل محمدی کمتر به عبدی بازی میداد تا بیشتر او را به خودش بیاورد. او دوباره در پرسپولیس گل محمدی فیکس شد و دوباره هم در دربی به استقلال گل زد و مثل زمان کالدرون به قلب هواداران پرسپولیس راه یافت، اما یحیی گل محمدی فصل گذشته او را نخواست تا راهی تراکتور شود.
مهدی عبدی حالا از تراکتور به پرسپولیس برگشته، اما انگار خوان گاریدو هم با توجه به جذب علی علیپور، دیگر نیازی به عبدی ندارد.
آیا پسر یحیی گل محمدی این بار در فولاد شاگرد او میشود؟
پی نوشت: به حسن روشن میگفتند طفل شیرین رایکوف، به ربیع خواه لقب پسر برانکو داده بودند، دورهای میثم بائو پسر قلعه نویی بود و دوره طولانی محمود فکری پسر زنده یاد منصور پورحیدری... و از این دست نمونهها در فوتبال ایران زیاد است، اما داستان مهدی عبدی و یحیی گل محمدی شبیه این نمونهها نیست. عبدی هیچ گاه آن قدر بازیکن مورد علاقه گل محمدی نبود که به او پسر یحیی بگویند و این لقب برحسب مصاحبه گل محمدی روی او نشست.