ژاپنی‌ها و کابینه پزشکیان!
مثالی معروف است که هر چند معلوم نیست ریشه و تاریخش چیست، اما به غایت در نوع شناسی رفتار اجتماعی و سیاسی ما ایرانیان درست و گویاست. آن مثال این است: صدها ژاپنی در راه یک هدف، بلافاصله ریاست یک نفر را می‌پذیرند و کار می‌کنند، اما دو ایرانی حاضر نیستند به ریاست یکدیگر تن بدهند!؛ صورت دیگری از همان که سعدی بزرگ گفت: «ده درویش در گلیمی بخسبند و دو پادشاه در اقلیمی نگنجد!». ما ایرانیان همه می‌خواهیم پادشاه باشیم و هستیم؛ پادشاهی در اقلیم خود!
حالا حکایت معرفی کابینه دولت چهاردهم است و انتقادات عجیب و غریبی که در همین ابتدای راه دامن پزشکیان را گرفته، آن هم نه از سوی رقیب بلکه از سوی رفیق و مدعیان رفاقت!
نوشته آقای ظریف هم شب گذشته در فضای مجازی، نفتی شده که بر این آتش ریخته شده است.
آقای ظریف در این متن کوتاه نوشته‌اند:
از نوزده وزیری که امروز معرفی شدند، سه نفر نامزد نخست، ۶ نفر نامزد دوم یا سوم و یک نفر نامزد پنجم کمیته‌ها و یا شورای راهبری بودند.
بار‌ها گفته بودم که انتخاب اعضای دولت حق رئیس جمهور است و شورای راهبری و کمیته‌ها نهاد مشورتی هستند. از ایشان سپاسگزارم که این افتخار را به بنده دادند که در این تجربه جدید و ابتکار شجاعانه، مشارکتی داشته باشم.
اما بعد نوشته اند:
البته از نتیجه کار خود رضایت ندارم و از این‌که نتوانستم به شکل شایسته‌ای نظر کارشناسی کمیته‌ها و حضور بانوان، جوانان و اقوام را آن‌گونه که که وعده داده‌بودم به نتیجه برسانم، شرمنده‌ام.
وبه هر حال، این اولین تجربه و پر از کاستی بود و بی‌گمان در آینده بهبود خواهد یافت. ولی در کنار مشکلات دیگر، برای بنده ادامه راه در دانشگاه را رقم زد.
باید از ایشان پرسید اگر پذیرفته اید که این کمیته مشورتی است و نیمی از افراد کابینه هم از انتخاب‌های این کمیته درآمده چرا باید میدان را با انتقاد و گله گزاری خالی کنید؟ خب رئیس جمهور همانطور که خودتان گفتید حق انتخاب داشته. اگر قرار بود رئیس جمهور همه گزینه‌های این کمیته، آن هم فقط گزینه‌های نخست را انتخاب کند که دیگر این کمیته «مشورتی» نبود!
