شیوه‌های شکنجه در زندان‌های طالبان در افغانستان؛ «از کندن گوشت بدن تا آویزان کردن از سقف»
نهاد حقوق بشری «رواداری» به تازگی گزارش جدید خود در مورد وضعیت حقوق بشر در شش ماه اول سال جاری میلادی را منتشر کرده و در آن شیوه‌های شکنجه‌ی زندانیان در زندان‌های طالبان را افشا کرده است.
در این گزارش رهایی از شکنجه در زمره‌ی حقوق مطلق و سلب ناپذیر افراد می‌باشد که تحت هیچ شرایطی و با هیچ توجیهی نمی‌توان آن را نقض کرد.
بر اساس این گزارش، مطابق کنوانسیون منع شکنجه و کنوانسیون حقوق مدنی و سیاسی، شکنجه، تعذیب و سایر رفتار‌های ظالمانه و تحقیرآمیز منع قرارداده شده است، اما مطابق شواهد و اسناد بدست آمده، طالبان زندانیان را شکنجه و با آنان بدرفتاری می‌کنند.
رواداری افزوده است که بر اساس گزارش‌ها، طالبان از روش‌هایی شکنجه‌آمیز به عنوان رایج‌ترین شیوه‌های اخذ اعتراف و اثبات اتهام افراد بازداشت شده و زندانی استفاده می‌کنند و آنان را تا آن‌جا شکنجه می‌کنند که به اعتراف اجباری تن دهند.
این نهاد گفته است که به دلیل عدم دسترسی نهاد‌های حقوق‌بشری به زندان‌های تحت کنترل طالبان، آمار مشخصی از میزان شکنجه زندانیان وجود ندارد، اما زندانیان آزاد شده‌اند گفته‌اند که انواع مختلف شکنجه را آن تجربه کرده‌اند.
بر اساس گزارش این نهاد، طالبان زندانیان آزاد شده را تهدید کرده که در مورد آنچه که در زندان‌های این گروه می‌گذرد، به رسانه‌ها چیزی نگویند، در غیر این صورت دوباره بازداشت خواهند شد.
در گزارش نهاد حقوق بشری رواداری آمده است که طالبان در زندان‌های خود از شیوه‌های گوناگون و «ظالمانه» برای شکنجه و تعذیب زندانیان استفاده می‌کنند.
بر اساس گزارش رواداری «بستن سنگ به آلت تناسلی مردان، کندن گوشت بدن و ناخن‌ها، گرسنه نگهداشتن، قرار دادن در گرما یا سرمای شدید، ترساندن با شلیک گلوله، غرق مصنوعی، گذاشتن لوله آب در دهان زندانیان طوری‌که آن‌ها را ابتدا با کمپل محکم می‌بندند و سپس به زور آب می‌دهند، شوک برقی، قراردادن در معرض آلودگی صوتی، بی‌خوابی دادن، لت‌وکوب با مشت و لگد، چوب و قنداق تفنگ، آویزان کردن از سقف، خفه کردن و تهدید به قتل زندانیان و اعضای خانواده‌های آنان، نگهداشتن زندانیان در آفتاب گرم و سوزان و غذا ندادن از روش‌ها و شیوه‌های معمول شکنجه در زندان‌های طالبان است.»
یک وکیل مدافع که از شهر کابل بازداشت و مدت دو ماه در زندان طالبان بوده است، به رواداری گفته است که در مدت دو ماه انواع شکنجه، از جمله شوک برقی، آویزان کردن از سقف و لت‌وکوب فیزیکی را تجربه کرده است.
یک قربانی شکنجه در زندان طالبان از استان بامیان به رواداری گفته است که طالبان به آلت تناسلی مردان «سنگ» بسته می‌کنند تا به سلامتی آنان آسیب بزنند.
رواداری در بخشی از گزارش خود گفته است که شماری از زندانیان پس از شکنجه از سوی طالبان، به قتل رسیده‌اند.
بر اساس گزارش این نهاد در شش ماه اول سال جاری میلادی دست‌کم ۱۲ نفر زیر شکنجه در زندان‌های طالبان به قتل رسیده‌اند.
در این گزارش آمده است که میزان شکنجه‌ی منجر به قتل در سال جاری میلادی نسبت به سال قبل، ۲۰ درصد افزایش یافته است.
نهاد حقوق بشری رواداری در بخشی از گزارش خود، وضعیت گروه‌های قومی و مذهبی آسیب‌پذیر، به ویژه هزاره‌ها و شیعیان را بررسی کرده است.
یافته‌های این گزارش نشان می‌دهد که طالبان در ارائه‌ی خدمات عمومی، دسترسی به فرصت‌های شغلی، تطبیق پروژه‌های انکشافی، کمک‌های بشردوستانه، توزیع امکانات و منابع ملی به صورت تبعیض‌آمیز عمل می‌کنند و به این ترتیب گروه‌های و مذهبی آسیب‌پذیر نمی‌توانند به فرصت‌ها و منابع به صورت برابر و منصفانه دسترسی داشته باشند.
بر اساس این گزارش طالبان شهرستان لعل و سرجنگل استان غور را که ساکنان آن شیعیان هزاره هستند، در سال‌های گذشته عمدا از کمک‌های بشردوستانه، پروژه‌های انکشافی و سایر منابع ملی دور نگهداشته‌اند.
در این گزارش آمده است که طالبان در استان فراه هم عمدا مانع فعالیت مؤسسه‌های امداد رسان و انکشافی در مناطق محل سکونت شیعیان می‌شوند.
رواداری گفته است که در استان‌های شیعه و هزاره نشین بامیان، دایکندی و غزنی طالبان توزیع کمک‌های بشردوستانه، تطبیق پروژه‌های انکشافی، تخصیص منابع و فرصت‌های ملی، نگاه تبعیض‌آمیزی دارند.
بر اساس گزارش این نهاد، طالبان در سه سال گذشته در مناطق شیعه و هزاره نشین استان غزنی، هیچ پروژه انکشافی راه اندازی نکرده است و به مؤسسه‌ها در استان دایکندی دستور داده‌اند که تمام پروژه‌های خود را به شهرستان پشتون نشین گیزاب، منتقل کنند و در سایر مناطق اجرا نکنند.
تبعیض علیه شیعیان هزاره در استخدام در ادارات دولتی و اعمال محدودیت بر انجام مراسم‌های مذهبی آنان از دیگر مواردی است که نهاد حقوق بشری رواداری ثبت و مستندسازی کرده است.
این نهاد در بخشی از گزارش خود به وضعیت شیعیان اسماعیلی نیز پرداخته و گفته است که طالبان آنان را مجبور به تغییر مذهب و پیروی از مذهب حنفی کرده‌اند.
بر اساس این گزارش، طالبان در استان بدخشان مدرسه‌های متعدد ایجاد کرده‌اند و شیعیان اسماعیلی را مجبور کرده‌اند تا فرزندان خود را به این مدرسه‌ها بفرستند تا بر اساس فقه حنفی آموزش ببینند.
طالبان از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، بار‌ها متهم به اعمال تبعیض سیستماتیک علیه هزاره‌ها و شیعیان شده‌اند.
نهاد‌های سازمان ملل متحد و سازمان‌های حقوق بشری بین‌المللی بار‌ها این رفتار‌های تبعیض علیه شیعیان را مستندسازی کرده‌اند و در مورد پیامد‌های آن هشدار داده‌اند.
