داستان تلخ مستاجران تهرانی
با توجه به اینکه اکثریت خانوار‌های تهرانی در طبقات اجتماعی متوسط و پایین‌تر قرار دارند. تقاضا برای آپارتمان‌های ۴۰ تا ۵۰ متری افزایش یافته است. این واحد‌ها با بودجه مستاجران همخوانی بیشتری دارند؛ و بیشترین خریدوفروش مسکن نیز در بازه مساحت ۴۰ تا ۶۰ مترمربع انجام می‌شود. در شرایط فعلی، بسیاری از خانواده‌های ۴ یا ۵ نفره نیز به اجاره واحد‌های کوچک‌تر با متراژ کمتر از نیاز واقعی خود، به دلیل محدودیت مالی، تن داده‌اند.
افزایش تقاضا برای آپارتمان‌های کوچک در تهران
در سال‌های اخیر، افزایش تقاضا برای آپارتمان‌های کوچک‌تر در تهران، به‌ویژه واحد‌های ۴۰ تا ۵۰ متری، به یکی از مسائل مهم بازار مسکن تبدیل شده است. این تقاضا به‌ویژه در میان خانوار‌هایی که در طبقات اجتماعی متوسط و پایین‌تر قرار دارند، بیشتر به چشم می‌خورد. دلیل اصلی این استقبال، تطابق بهتر این واحد‌ها با بودجه محدود مستاجران تهرانی است.
وضعیت بازار مسکن و متراژ‌های پرطرفدار
بر اساس گزارش‌های واسطه‌های ملکی، خواسته اصلی بسیاری از مستاجران، تمدید قرارداد‌های فعلی یا اجاره واحد‌های جدید در همین بازه متراژ است. آمار‌های بانک مرکزی نیز نشان می‌دهد که بیشترین معاملات مسکن در محدوده مساحت ۴۰ تا ۶۰ مترمربع صورت می‌گیرد. این در حالی است که بر اساس استاندارد‌های رایج در طراحی مسکونی، یک خانواده ۴ نفره به واحدی با مساحت ۹۰ تا ۱۲۰ مترمربع نیاز دارد.
تغییرات در رفتار مستاجران
این اختلاف میان نیاز واقعی و قدرت خرید باعث شده است؛ که بسیاری از خانواده‌ها، حتی با تعداد اعضای بیشتر، به اجاره واحد‌های کوچک‌تر تن دهند. در تابستان امسال، برخی واسطه‌های ملکی اعلام کرده‌اند؛ که خانوار‌های ۴ یا ۵ نفره به اجاره واحد‌های ۵۰ متری با یک اتاق خواب رضایت داده‌اند. علاوه بر این، قدرت مستاجران برای پرداخت رهن کامل نیز کاهش یافته؛ و بیشتر آنان به دنبال واحد‌هایی با اجاره ماهانه در حدود ۵ تا ۶ میلیون تومان هستند.
