الناز حبیبی، مهرداد صدیقیان و جنازه‌ای که باید برای یک عروسی مخفی شود
شهسوار که از چهارشنبه اکرانش را شروع می‌کند، سومین ساخته حسین نمازی پس از آپاندیس و شادروان است و دو سال بعد از آخرین فیلم نمازی اکران می‌شود. «آپاندیس» یک سوژه اجتماعی داشت و تمام فیلم در یک بیمارستان می‌گذشت. این فیلم متقاضی شرکت در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر بود که به دلایل ناگفته از جشنواره کنار گذاشته شد و این در حالی بود که در اکران جشنواره جهانی فیلم فجر تحسین شد و پس از آن هم اکران موفقی داشت. فیلم بعدی حسین نمازی آنطور که در معرفی آن هم آمده داستان طنزگونه فقری است که حتی مرگ هم علاج آن نیست.
«شادروان» داستان خانواده‌ای را روایت می‌کرد که برای خاکسپاری پدرشان پول ندارند. نمازی حال و در سومین فیلمش هم سراغ فیلمی اجتماعی کمدی رفته است. شهسوار داستان عروسی است که چند بار به تعویق افتاده و حالا با مرگ عموی خانواده آن‌ها برای این که عروسی یک بار دیگر لغو نشود، سعی می‌کنند، جنازه عمو را پنهان کنند. فیلم با بازی الناز حبیبی، مهرداد صدیقیان وهادی کاظمی، عباس جمشیدی‌فر، سعید عطایان، ایمان برات‌پور، حافظ نبی‌زاده، مهرناز افلاکیان، میثم رازفر، ناهید استواری، عزت اله رمضانی‌فر و با حضور امیر دژاکام و گیتی قاسمی‌یک کمدی اجتماعی است و باید دید در کنار کمدی عطاران و تگزاس ۳ و کمدی‌های دیگر چقدر موفق است، فیلمی‌که کارگردانش گفته بهترین فیلم اوست.
صحبت‌های کارگردان در نشست خبری فیلم در جشنواره چهل ودوم:
من با بدبختی سینما را شروع کردم و به شدت عاشق سینما بودم طوری که پدر و مادرم به حال من گریه می‌کردند. سینما را به صورت خودآموز یاد گرفتم. از ساخت فیلم کوتاه شروع کردم و راه درازی آمدم، پس می‌توانم بگویم بچه سینما هستم و هیچ چیز در این دنیا برای من بااهمیت‌تر از سینما نبوده است.
برای من اهمیتی ندارد که این فیلم شبیه «شادروان» هست یا خیر. زیرا هر دو فیلم اثر خود من است و این فضا را دوست دارم. مساله مرگ برای من در این چند سال خیلی مهم بوده است و زیاد به مرگ فکر می‌کنم. من دنبال این هستم که رو به جلو بروم و شما باید درباره این موضوع قضاوت کنید.
اصل این است که همه شخصیت‌ها باید قصه‌ای داشته باشند. شیوه من این است که فیلمنامه را چندبار می‌نویسم، می‌خوانم و بازنویسی می‌کنم. من این ویژگی را دارم که نمی‌توانم فیلم خلوت بسازم و از شخصیت‌های زیادی استفاده می‌کنم.
