پرستاران برای حقوق ۴ هزار دلاری از کشور می‌روند
محمد شریفی مقدم در گفت‌وگویی، با اشاره به افزایش مهاجرت پرستاران گفت: شغل پرستاری پرخطر و پراسترس است و شیفت‌های غیرمتعارف دارند که طبعا مواجهه با بیماران بدحال و در حال احتضار را خواهند داشت و مسئولیت جان این بیماران بر عهده پرستاران است.
وی ادامه داد: ماهیت این شغل بسیار سخت است، البته تنها در ایران اینگونه نیست؛ بلکه در تمام دنیا به همین شکل است. در کشور‌های مختلف برای اینکه جذب پرستاران را در این حرفه بیشتر کنند، مسائلی از قبیل افزایش حقوق و امکانات دیگر را اضافه می‌کنند.
شریفی مقدم یادآور شد: در اروپا، آمریکا، استرالیا و... پرستاران از یک شأن و مقام اجتماعی خاص برخوردارند و مردم به آنها احترام می‌گذارند و در فضای کاری حقوق دریافتی متفاوت‌تر را دارند. در کشور ما متأسفانه به علت سیاست‌های غلط و برخورد‌های نامناسب با جامعه پرستاری به خصوص ۱۰،۱۵ سال اخیر به مرور وضعیت این حرفه بدتر شده است. به شکلی که الان شاهدیم پرستاران پایین‌ترین حقوق را در سطح کارکنان دولت دریافت می‌کنند.
وی تصریح کرد: یک پرستار در ماه ۱۳ میلیون دریافت می‌کند. سیستم مدیریتی وزارت بهداشت باید چند راه جلوی پرستاران بگذارند، مهاجرت راهی است که وزارت بهداشت جلوی راه پرستاران گذاشته است. پرستار می‌بیند ۲۰۰ دلار در ماه می‌گیرد و این همه نیز تحقیر می‌شود، ولی در اروپا چهار هزار دلار و در آمریکا پنج هزار دلار دریافت می‌کند و هر جایی برود این رقم از ایران بالاتر است.
دبیرکل خانه پرستار ایران افزود: عقل سلیم حکم می‌کند پرستار جایی که حقوق ۴ هزار دلار است برود، نه ۲۰۰ دلار. ۲۰۰ دلار حقوق پایه نیست. آنهایی که نمی‌توانند مهاجرت کنند تغییر شغل می‌دهند و به سمت کارهای آزاد می‌روند. پرستارانی که به سمت کارهای آزاد رفته اند به مراتب وضعیت شان بهتر شده است. پرستاری که نمی‌تواند کاری کند هم در تاکسی‌های اینترنتی کار می‌کند و می‌گوید اختیارش با خودم است و با افراد سالم سر و کار دارم و ماهی ۳۰ میلیون نیز درآمد دارم.
او با اشاره به اینکه وزارت بهداشت باعث این وضع شده اظهار کرد: دولت‌ها مقصر نیستند. برای اینکه این شغل جذابیت داشته باشد حاکمیت ۵ قانون وضع کرده است. اگر این قوانین درست اجرا می‌شد، وضعیت پرستاری اینگونه رقم نمی‌خورد. قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری که مصوبه مجلس در سال ۱۳۸۶ است. دولت‌ها نه تنها حمایت کردند، بلکه دستور هم دادند که قانون تعرفه گذاری پرستاری به وزارت بهداشت واگذار شود. مجلس نیز قانون تصویب کرده و سال ۸۸ بر قانون ارتقای بهره وری تأکید کرده و در برنامه ششم توسعه در ماده ۷۴ دولت را مکلف اجرای این امر نیز کرده است. همچنین قوه قضاییه هم به نحوی از طریق سازمان بازرسی اقدام کرده است. اینجا توپ در زمین وزارت بهداشت است.
شریفی مقدم در ادامه افزود: وزارت بهداشت همواره از سال ۸۶ مخالف قانون تعرفه گذاری بوده تا اینکه سال ۹۹ مقام معظم رهبری در روز پرستار توصیه کرد تعرفه گذاری برای پرستاری اجرا شود. سال ۱۴۰۰ ایشان دوباره تاکید کردند، ۱۴۰۱ به شکلی که نه مبنای قانونی و کارشناسی دارد برای اینکه حرف ایشان زمین نیفتد به بدترین وجه اجرا کردند که از آن زمان هم کارانه پرستاری را تغییر دادند که هیچ مبنای قانونی، کارشناسی و حقوقی ندارد.
دبیرکل خانه پرستار ایران اضافه کرد: از دو سال پیش گفتیم که اگر این روش را اجرا کنند با اعتراضات گسترده جامعه پرستاری مواجه می‌شوند که شاهد این موضوع بودیم. چرا که فایده و آورده‌ای برای پرستاران ندارد. دولت‌ها و سران قوا همواره بر این موضوع تأکید داشتند، اما به نحو مناسب اجرا نشده است. مقصر اصلی این داستان وزارت بهداشت است؛ البته مدیران پرستاری ما هم نقش دارند، چون باید فرهنگسازی کنیم که مدیر پرستاری نباید سرپوش بگذارد و روی مشکلات پرستاری خاک بپاشد. نقش مدیران پرستاری باید این باشد که فشار را از جامعه پرستاری به بالا منتقل کند که الان متأسفانه این روند از بالا به پایین است.
