وقتی فوتبال نمی‌بینید، اما بی‌وقفه صحبت می‌کنید!
این چهره اسطوره‌ای باشگاه استقلال و اولین گلزن فوتبال ایران در رقابت‌های المپیک و جام جهانی که جزو بهترین فوتبالیست‌های تاریخ نیز محسوب می‌شود در گفت‌وگوی اخیرش اعلام کرد تیم ملی فوتبال ایران بدون سرمربی هم به جام جهانی صعود خواهد کرد.
صحبت‌های روشن در این باره به شرح زیر است:
"به هر خیلی‌ها می‌گویند این دو حریف، تیم خوبی نبودند، حالا امارات بهتر بود، ولی نتیجه خوبی مقابل قرقیزستان و امارات گرفتیم. باید بتوانیم کار‌های بزرگتری انجام دهیم و رفتن به جام جهانی دیگر کهنه شده است، در آمریکا، جام جهانی با ۴۸ تیم برگزار می‌شود و فکر نمی‌کنم به مربی احتیاج باشد. مگر اینکه اینقدر وضعمان خوب شده باشد که بتوانیم به مرحله بعد صعود کنیم. "
نکته جالب اینجاست که روشن بار‌ها در گفت‌وگوهایش با خبرنگاران بدون هیچ پرده پوشی و خجالتی اعلام کرده به سختی تلویزیون خود را برای تماشای فوتبال روشن می‌کند و تقریباً هیچ مسابقه‌ای را نمی‌بیند مگر آنکه به زور و در یک موقعیت تحمیلی او را مقابل نمایشگر بنشانند و بازی را نشانش بدهند.
با چنین ذهنیتی بدون در نظر گرفتن وجوه اسطوره‌ای حسن روشن و درخشش غریزی‌اش در دوران جوانی در خط حمله تیم تاج، نمی‌شود به تحلیل‌های فردی که به خود دیگر حتی زحمت دیدن رقابت‌های فوتبال را نمی‌دهد چندان وقعی گذاشت. چرا که شما تنها در صورت تماشای مسابقات، دیدن جزئیات، مرور آمار‌ها و بررسی و مداقه نهایی می‌توانید درباره مسابقات فوتبال و کارکرد فنی مربیان و دلایل رخداد‌های مختلف فوتبال نظر بدهید و دوران صحبت‌های اصطلاحا کلیویی و کشکی با ضریب نفوذ علم آمار و در دسترس بودن آنالیز‌های بیشتر از رقابت‌های فوتبال تقریباً از بین رفته است.
در واقع در دوران گذشته می‌شد نظراتی مثل این را به عنوان حرف حساب یا نظرات روشن و صریح به مردم و علاقه‌مندان فوتبال غالب کرد، ولی امروز هرگونه تحلیلی باید رگه‌ای از مشخصات یاد شده را در خود داشته باشد تا حداقل بدانیم فردی که مشغول ابراز نظر درباره یک مسئله مهم فوتبال مثل سرمربی است، شناخت لازم را برای صحبت کردن در این عرصه داراست.
صد البته اغلب ملی‌پوشان سابق ایران به خصوص آن‌ها که در دهه ۵۰ و ۶۰ سری میان سر‌ها درآوردند، به روز نشده و با وجود تجربیات با ارزش میدانی، اطلاعات جدید و امروزی از فوتبال ندارند، رقبای منطقه را نمی‌شناسند، روند‌های تاکتیکی در فوتبال ایران و جهان را تعقیب نمی‌کنند و از توانایی واقعی احتمالی تیم ملی فوتبال ایران و قدرت حریفان پیش رو نیز بی‌خبرند و آنچه که بر زبان آن‌ها می‌آید بر اساس خاطرات آن‌ها از دوران بازیگری است که در آن زمان تیم ملی فوتبال ایران به عنوان قدرت اول آسیا کار خود را دنبال می‌کرد.
به همین دلیل هم هست که حسن روشن درباره کمپین صعود تیم ملی به جام جهانی خیلی ساده و در یک جمله کل موضوع را از اهمیت خالی می‌کند و می‌گوید ایران بدون مربی هم به دور نهایی جام جهانی آمریکا صعود خواهد کرد. آن هم در شرایطی که ایران در دو بازی اول مقابل امارات و قرقیزستان با سختی بسیار صاحب ۶ امتیاز شده و توجه به اظهارنظر‌های مثل این و خوش خیالی‌های بی سبب بر آینده تیم ملی تاثیر جدی خواهد گذاشت.
اگرچه مغز صحبت حسن روشن به گروه ساده ایران در این مسابقات اشاره دارد، اما طبعاً تشکیل یک تیم ملی در یک دوره رقابت‌های انتخابی نه تنها برای موفقیت در تمام مسابقات که برای حرکت گام به گام به سوی هدفی است که تصویر روشن‌تر تیم ملی را خواهد ساخت. تیمی که اغلب انتقاد‌های درست از آن بر این اساس استوار شده که چرا آن روند رو به رشد امیدوار کننده و آینده ساز را آنچنان نشان نمی‌دهد.
احترام آقای روشن هم به جای خود باقیست، اما او که به واسطه شخصیت جدی و لحن تندش در جمع کسانی که در فوتبال ایران به طنازی مشهور شده‌اند، قرار ندارد، لابد این حرف‌ها را نه برای خنداندن که به قصد انتقاد به زبان می‌آورد، اما آنقدر بدون پشتوانه است که همان طنازی‌های نه چندان بانمک و گمراه کننده را به ذهن می‌آورد.
جالب اینکه این مسئله و معضل تنها مختص ایران نیست و اغلب کشور‌های صاحب فوتبال در جهان با آن دست به گریبانند. به عنوان مثال در آلمان اظهار نظر‌های عجیب و غریب دتمار هامان ستاره سابق بایرن مونیخ و مدافع سابق تیم ملی آلمان غالباً در همین راستاست. چهره‌ای که اغلب نظرات کارشناسی او شامل گزاره‌های نادرستی است که تنها خون مخاطبان و افرادی که مخاطب این اظهار نظر هستند را به جوش می‌آورد.
