متوسط قیمت مسکن در تهران از متری ۸۰ میلیون تومان گذر کرده و قیمت ملک در محلههای شمال تهران از قیمت خانههای تجملی در محلههای اعیاننشین آمریکا هم بیشتر شده است.
ویلایی در نزدیکی بوستان سنبل محله فرمانیه که ۳۰ سال پیش ساخته شده با قیمت ۵۲۰ میلیارد تومان در یکی از سکوهای فروش اینترنتی مسکن برای فروش آگهی شد.
این در حالی است که خانه فوتبالیست مشهور لیونل مسی در فلوریدای جنوبی آمریکا با ۹۰۰ متر فضای نشیمن، ۸ اتاق خواب، ۹ حمام، استخر، سونا، مناظر دیدنی و یک اتاق استراحت ۱۵۰ متری با احتساب دلار ۵۰ هزار تومانی فقط ۵۰۰ میلیارد تومان میارزد.
سال ۹۵ قیمت هر مترمربع مسکن در تهران ۴ میلیون تومان بود و «کمتر از ۸ سال این شاخص ۲۰ برابر شد».
هم اکنون قیمت هر مترمربع واحد مسکونی در پایتخت ۸۰ میلیون تومان است و اگر یک استاد تمام دانشگاه اروپایی همه حقوق خود را ذخیره کرده و هزینه خوراک و پوشاک نداشته باشد، ۷ سال طول میکشد تا یک خانه ۱۰۰ متری در محله متوسط تهران خریداری کند.
مسکن نیمی از هزینه یک خانواده شهرنشین در پایتخت را به خود اختصاص داده و افزایش قیمت این کالای اساسی بیشترین فشار را به معیشت خانواده وارد میکند.
وزیر سابق راه و شهرسازی عباس آخوندی ورود دولت به بازار مسکن را دام دانسته و معتقد است که قیمت مسکن از سازوکارهای اقتصاد کلان پیروی میکند و برای حل مسئله مسکن باید شرایط اقتصاد کلان را با راهبرد ارتباط با دنیا بهبود داد.
اما یک اقتصاددان هادی عباسی میگوید که مسکن جزئی از اقتصادی کلان است و همه نهادههای ساخت مسکن در کشور وجود دارد و در یک برنامه ساخت منظم میتوان علاوه بر خانهدار کردن مردم، تورم را هم کاهش داد.
قانون جهش تولید مسکن مصوب سال ۱۴۰۰، عرضه زمین، ساخت مسکن و استفاده از مالیاتهای تنظیمی در این بازار را راهکار بهبود بازار مسکن تلقی کرده و نمایندگان مردم اعتقاد دارند که با اتکا به این ابزارها میتواند در بلندمدت ترمز رشد قیمت مسکن در ایران را کشید.