تیم ملی دیگر جای شایسته‌ها نیست؛ قلعه‌نویی شجاعت را قورت داد!
لیست ۲۷ نفره تیم ملی اعلام شده و دریغ از یک تغییر چشم‌گیر و یک اتفاق ویژه. تیمی که قرار بود با حضور امیر قلعه‌نویی پوست اندازی کند، شایسته‌ها جای باندباز‌ها را بگیرند و تیم ملی بار دیگر تیم ملی شود و برای جام جهانی ۲۰۲۶ چهره جدیدی داشته باشد، همچنان رو به زوال است.
تیمی که امیر قلعه‌نویی آن را هدایت می‌کند، انگار که همچنان در اختیار یک باند خاص است و بازیکنانی که در روز‌های دوری خود از شرایط مطلوب هستند، همچنان در آن جای دارند و برخی بازیکنان هم با شایستگی از لیست دور هستند. سرمربی تیم ملی برای سومین اردوی پیاپی علیرضا جهانبخش را بدون داشتن تیم باشگاهی به اردوی تیم ملی فراخوانده و به احتمال زیاد همچون اردو‌های قبلی او جزو نفرات اصلی تیم ملی هم خواهد بود. آن هم در شرایطی که این بازیکن که زمانی در لیگ هلند ستاره بود، این روز‌ها بدون تیم باشگاهی و به دور از شرایط مسابقه است، اما انگار نباید جای او در تیم ملی خدشه‌دار شود.
البته این شرایط برای سامان قدوس هم مشابه است و این بازیکن هم پس از جدایی از برنتفورد انگلستان مدتی بدون باشگاه بود و به تازگی راهی اتحاد الکلبا امارات شده که طبیعتاً به دلیل مدتی خانه‌نشینی به دور از شرایط مسابقه است و با هر کیفیتی، دعوت از بازیکنان بدون باشگاه انتقادی جدی به امیر قلعه‌نویی است. در شرایط عادلانه، سامان قدوس باید پس از گذشت مدتی از حضورش در لیگ امارات و مشخص شدن عملکردش در تیم جدیدش، وضعیتش برای دعوت به تیم ملی بررسی می‌شد، نه اینکه بازیکنی با حضور در خانه، جای بازیکنان شایسته را پر کند.
دعوت از بازیکنان بدون باشگاه، اتفاقی است که در زمان کارلوس کی‌روش هم رخ می‌داد و بسیاری نسبت به این موضوع انتقاد می‌کردند. جایی که کی‌روش رامین رضاییان و مسعود شجاعی را بدون داشتن باشگاه به تیم ملی دعوت می‌کرد و حتی از آن‌ها در ترکیب استفاده می‌کرد، اما بازیکنان شایسته‌ای بودند که حتی برای اردو‌های آزمایشی هم به تیم ملی دعوت نمی‌شدند.
در خط هافبک، احمد نوراللهی بیش از یک سال است که علمکردی مؤثر و روندی ثابت را در تیم باشگاهی‌اش دنبال می‌کند، اما انگار غضب امیر قلعه‌نویی پایانی ندارد و او حتی حاضر نیست که توضیح درستی از چرایی کنار گذاشتن این بازیکن بدهد. سرمربی تیم ملی فقط یک بار اشاره کرد که توضیحاتی به حمید مطهری، مربی وقت تیم ملی داده بود که به گوش احمد نوراللهی برساند و این اتفاق رخ نداد که البته مطهری صحبت‌های قلعه‌نویی را رد کرد و گفت صحبت‌های قلعه‌نویی را به گوش نوراللهی رساند، اما مشخص نشد که دلیل کنار گذاشتن نوراللهی چیست.
در حالی که نوراللهی همچنان از تیم ملی دور است، سعید عزت‌اللهی پای ثابت تمام اردو‌های تیم ملی در سالیان اخیر بوده و این بازیکن از سال ۲۰۱۵ به جز مقاطعی که دچار مصدومیت شده، هیچ اردویی را از دست نداده است. هافبکی که با هر کیفیت و شرایطی در تیم ملی حضور دارد و هم اکنون نیز از شباب الاهلی امارات و در همان تیمی که سردار آزمون حضور دارد، پا به توپ است. با این حال مورد عجیب عزت‌اللهی تناسب بازی‌های ملی و باشگاهی‌اش است. عزت‌اللهی در حالی اردوی قبلی بازی‌های ملی خود را از سال ۲۰۱۵ تاکنون به عدد ۷۰ رساند که این عدد تناسبی با بازی‌های باشگاهی او ندارد.
عزت‌اللهی در طول ۹ سال ۷۰ بازی با پیراهن تیم ملی ایران انجام داده است که به طور میانگین و در شرایطی که به پایان سال ۲۰۲۴ برسیم و افزایش احتمالی بازی‌های ملی او، این عدد به ۸ بازی در سال می‌رسد. در حالی که تعداد بازی‌های باشگاهی او از سال ۲۰۱۵ تاکنون در در ۸ باشگاه روستوف روسیه، آنژی ماخاچ قلعه روسیه، آمکار روسیه، ردینگ انگلستان، یوپن بلژیک، وایله دانمارک، الغرافه قطر و شباب الاهلی امارات به عدد ۱۴۲ رسیده که نزدیک به ۱۶ بازی باشگاهی در طول سال است. در حالی که این عدد دو برابر بازی‌های ملی اوست که نمی‌تواند تناسبی برای بازی‌های باشگاهی یک بازیکن ملی باشد، آن هم بازیکنی در پست هافبک دفاعی که در تیم باشگاهی شرایط خوبی برای ثبات دارد.
هافبک تیم ملی نه در ترکیب تیم‌های باشگاهی‌اش و نه حتی در پوشیدن یک تیم باشگاهی، ثباتی نداشته. تغییر ۸ باشگاه در ۹ سال که ۵ حضور در ۵ باشگاه هم به صورت قرضی بوده، انتقادی است که به سعید عزت‌اللهی می‌شود. در مقابل امیر قلعه‌نویی روی نام احمد نوراللهی خط کشیده که در بازه زمانی مشابه از اواخر سال ۲۰۱۴ که راهی پرسپولیس شد تا اواخر سال ۲۰۲۴ که هم اکنون است، ۲۳۳ بازی برای ۴ باشگاه انجام داده که تغییر یکی از باشگاه‌های او نیز به اجبار بوده است. جایی که نوراللهی از پرسپولیس برای خدمت سربازی راهی تراکتور شد و باتوجه به تغییر شرایط و گذراندن دوران آموزشی تعداد کمی هم بازی در نیم فصل انجام داد و فقط ۴ بار برای تراکتور به میدان رفت و همین مسئله کمی آمار بازی‌های باشگاهی او را کاهش داد.
البته این تناقضات و ابهامات لیست امیر قلعه‌نویی، فقط به همین موارد ختم نمی‌شود. به طور مثال محمدجواد حسین‌نژاد که در تیم دینامو ماخاچ قلعه روسیه بازی می‌کند، با ۲۱ سال سن و عملکرد ۹ بازی و یک گل باشگاهی به اردوی تیم ملی دعوت شده که در کنار دعوت از محمد قربانی ۲۲ ساله که او هم در ترکیب اورنبورگ روسیه به میدان می‌رود جای تقدیر دارد، اما در همین لیگ روسیه دو بازیکن ایرانی دیگری با عملکردی متفاوت‌تر در اردو حضور ندارد و بازیکنانی بدون باشگاه به تیم ملی دعوت می‌شوند. سعید سحرخیزان که هم تیمی محمد قربانی است و در خط حمله اورنبورگ توانسته با ۱۲ بازی ۵ گل به ثمر برساند، جایی در لیست قلعه‌نویی ندارد.
هرچند دعوت از بازیکنان به تیم ملی در اختیار سرمربی و یک سلیقه است و باید با تاکتیک تیم نیز همخوانی داشته باشد، با این حال سؤال اینجاست که بازیکنانی بدون داشتن تیم باشگاهی چگونه می‌توانند در تفکرات سرمربی تیم ملی جای بگیرند؟ مگر قرار نیست که تیم ملی جای شایسته‌ها باشد؟ امیر قلعه‌نویی که به نظر می‌رسد شجاعت را قورت داده، بهترین کسی است که باید به این ابهامات پاسخ دهد.
