چگونه مغزمان را برای شاد بودن تربیت کنیم؟
شاد بودن در این روزگار هنر است؛ شاید ما در وضعیتی از نظر اجتماعی یا روحی روانی قرار داشته باشیم که بهانه‌های زیادی برای شاد بودن نداشته باشیم. بدیهی است که احساسات آدمی در جریان روز بالا و پایین می‌شوند، و کمتر کسی را می‌توان یافت که همیشه شاد باشد، اما ارتباطی که بین عزت نفس بالا و تفکر انعطاف پذیر‌تر با رضایت از خود، خرسندی و شادی وجود دارد، می‌طلبد که به بهانه‌های هر چند کوچک برای شادی متوسل شویم.
اما اگر بشود مغز را برای شاد بودن تربیت کرد و آموزش داد، چه؟! شاید در چنین وضعیتی، زمانی که مغز ما به طور خودکار آموخته است که ایجاد شادی کند خیلی قرار نباشد برای شاد بودن دنبال بهانه‌های کوچک و بزرگ باشیم.
شاید ما در وضعیتی از نظر اجتماعی یا روحی روانی قرار داشته باشیم که بهانه‌های زیادی برای شاد بودن نداشته باشیم. یا به نحوی شادی از ما دریغ شده باشد! اما اگر بشود مغز را برای شاد بودن تربیت کنیم و آموزش دهیم، چه؟!
