قلعه‌نویی مربی بدشانس در روزهای حیاتی
هنوز سفر به تیم ملی از تهران در تاشکند به زمین ننشسته بود که ایمیل ارسالی مدیر برگزاری مسابقات فیفا در میان اهالی فوتبال دست به دست شده بود تا اعضای تیم ملی در حین به زمین نشستن هواپیمای خود در تاشکند با خبر تلخی روبرو شوند.
براساس این خبر حق میزبانی از تیم ملی فوتبال ایران در مقابل قطر گرفته شد؛ مسابقه‌ای که به دلیل مهیا نبودن شرایط میزبانی در ورزشگاه آزادی پس از رایزنی‌های بسیار قرار بود در ورزشگاه امام رضای مشهد برگزار شود، ولی به یک‌باره همه چیز دگرگون شد.در این شرایط امیر قلعه‌نویی و
مسئولان فدراسیون باید خیلی زود درباره انتخاب کشور ثالث و استادیوم جایگزین به نتیجه می‌رسیدند که پیشنهاد اول تیم ملی برای جابه‌جایی بازی رفت ایران و قطر رد شد تا حالا گزینه بازی در دبی پیش روی امیر قلعه‌نویی و شاگردانش باشد.
این وضعیت نابه‌سامان در حالی برای امیر قلعه‌نویی و شاگردانش ایجاد شده که میزبانی اولین بازی ایران در چارچوب مرحله نهایی مقدماتی جام جهانی نیز با حواشی زیادی همراه بود. ابتدا قرار بود به دلیل خارج از چرخه بودن ورزشگاه آزادی، میزبانی تیم ملی از قرقیزستان در ورزشگاه نقش جهان برگزار شود که این استادیوم هم به دلیل نداشتن چمن مناسب از دسترس خارج شد تا قرعه به نام فولاشهری بخورد که در وضعیت نامناسبی از تیم ملی میزبانی کرد و چمن این استادیوم به هیچ وجه در حد نام ایران و برگزاری یک مسابقه بین‌المللی نبود.
در این شرایط امیر قلعه‌نویی که باید تمرکزش روی مسائل فنی باشد، ذهنش مدام درگیر مسائل متفرقه دیگر نظیر انتخاب استادیوم میزبانی از شاگردانش شده و می‌توان به او حق داد که از این شرایط گلایه داشته باشد. شاید اگر یک سرمربی خارجی هدایت تیم ملی را در این برهه در اختیار داشت، واکنش‌های بسیار تندی به وضعیت موجود مطرح می‌کرد، اما سرمربی فعلی تیم ملی سعی کرده با آرامش و پذیرفتن شرایط کارش را پیش ببرد و تیم ملی را با تمام محدودیت‌های فعلی به جام جهانی برساند.
