یک سردرد جهنمی است؛ نگرانی اسرائیلی‌ها از توسعه پهپادهای ایران
"یواو لیمور" تحلیلگر نظامی روزنامه اسرائیلی "اسرائیل حایوم" در یادداشتی تحت عنوان "موضوع فقط بلندپروازی‌های هسته‌ای ایران نیست، آن کشور با تمام قوا به سوی توسعه یک تهدید هوایی پیش می‌رود" با اذعان به دستاورد‌های ایران در صنعت هوانوردی به ویژه پهپادی می‌نویسد: "در طول یک دهه گذشته صنعت پهپادی ایران به یک برند تجاری شناخته شده جهانی تبدیل شده است. ایران تا جایی پیش رفته که به روسیه پهپاد ارائه می‌دهد. ایران از سال‌ها پیش شروع به استفاده از سامانه‌هایی کرد که توسعه داده بود؛ چه به طور مستقیم یا از طریق نیرو‌های نیابتی‌اش. ایران از دهه ۱۹۹۰ میلادی کار بر روی ساخت مدل‌های اولیه وسایل نقلیه بدون سرنشین (پهپاد) را با هدف تنوع بخشیدن به قابلیت‌های نظامی خود آغاز کرد. ایرانی‌ها تا آن زمان بر روی توسعه و تولید انواع موشک‌ها به ویژه شهاب و راکت‌ها در برد‌های مختلف از جمله برد‌های بلند تمرکز داشتند. با این وجود، ایران پس از مدتی متوجه شد که پهپاد قابلیت‌های بیشتری برای آن کشور فراهم می‌کند. برخلاف موشک‌هایی که آشکارا پرواز می‌کنند و مشخص است از کجا پرتاب شده‌اند و در اثر برخورد به کجا می‌رسند، یک پهپاد در ارتفاع پایین، آهسته و مخفیانه پرواز می‌کند و می‌تواند برای ماموریت‌های خاص و با نشانه‌ها و شواهد اندک مورد استفاده قرار گیرد: از جمع‌آوری اطلاعات گرفته تا حمله به اهداف از طریق پرتاب مهمات تا ماموریت‌های انتحاری که اغلب به عنوان ماموریت‌های کامیکازه شناخته می‌شوند. ساخت پهپاد‌ها نیز بسیار ساده‌تر از موشک‌های دوربرد است. پهپاد در جو پرواز می‌کند و مبتنی بر یک موتور پیستونی ساده است و ساخت آن بسیار آسان‌تر از موشک می‌باشد.
در ادامه گزارش این رسانه اسرائیلی آمده است: ایران از همان ابتدا روش منحصر به فردی را برای پیشرفت در برنامه پهپادی خود انتخاب کرد. برخلاف اسرائیل یا ایالات متحده آمریکا که سیستم‌های خود را توسعه می‌دهند، ایرانی‌ها تلاش‌های خود را بر روی رویکرد استفاده از دستاورد‌های دیگران برای پر کردن شکاف فناوری متمرکز کردند. آنان عمدتا با مهندسی معکوس پهپادهای آمریکایی و اسرائیلی که در طول ماموریت‌های مختلف در منطقه سقوط کرده یا سرنگون شده بودند به این مهم دست یافتند. ایران به خوبی قطعات پهپادهای به دست آمده را کپی کرد. برای مثال، شاهد -۱۳۶ ایران مبتنی بر مدل یک پهپاد اسرائیلی ساخته شده است. همچنین، شاهد-۱۴۱ و شاهد-۱۹۷ بر اساس پهپاد RQ-۱۷۰ ساخته شده‌اند.
پیشرفت تکنولوژیکی و تجربه انباشته شده همچنین این امکان را برای ایران فراهم ساخت تا برخی از فرآیند‌های تولید پهپاد را با نیرو‌های نیابتی به اشتراک گذارد. ایران به یک ابرتوزیع کننده این قابلیت‌های پیشرفته در کشور‌های مختلف از جمله ابرقدرت‌ها تبدیل شده است. روسیه به وضوح نمونه بارز این موضوع است؛ یک ابرقدرت نظامی جهانی که مجبور است از ایران کمک بگیرد تا به قابلیت‌های مرتبط با پهپاد دسترسی پیدا کند. روسیه پهپادهای شاهد - ۱۳۱ و مهاجر - ۶ را از ایران تحویل گرفته است. روسیه تا به امروز حدود ۱۰۰۰ پهپاد با میانگین قیمتی ۴۰ هزار دلار بازای هر پهپاد را از ایران خریداری کرده و در آینده قصد دارد هزاران پهپاد در روسیه تولید کند؛ موضوعی است که غرب و همچنین اسرائیل را نگران می‌کند. ایران حتی به چین پهپاد ارائه داده و شاهد - ۱۳۶ به گل آفتابگردان - ۲۰۰ در چین تغییر نام داده و قرار است خط تولید آن در چین نیز همانند خط تولید پهپادهای ایرانی در روسیه آغاز شود. در رابطه با اسراییل این یک تغییر ویژه است.
ایران در عمل چنان درگیر دنیای جدید پهپاد‌ها شده که مملو از فرصت‌های بی‌پایان است و در حال حاضر تلاش‌های اصلی خود را عمدتا بر روی توسعه پهپادی متمرکز کرده‌اند. نیروی هوا فضای سپاه هیچ هواپیمایی ندارد و زرادخانه آن عمدتا از طیف گسترده‌ای از موشک‌ها و راکت‌ها، پهپاد‌ها و سامانه‌های مختلف پدافند هوایی تشکیل شده که آن‌ها را نیز در اختیار گروه‌های نیابتی خود قرار می‌دهد. تا آنجا که به اسرائیل مربوط می‌شود این یک سردرد جهنمی است. جنگ بعدی نه تنها ممکن است بارانی از موشک‌ها و راکت‌ها را به همراه داشته باشد بلکه یک تهدید پهپادی بسیار چالش‌برانگیز را به همراه داشته باشد که توسط نیرو‌های مختلف از واحد‌های پهپاد حزب‌الله و شبه نظامیان طرفدار ایران در سوریه، عراق و یمن تا پهپادهای ایران را شامل خواهد شد.
