در بیانیه خانه احزاب درخواست شد؛
حضور ایرانیان وطن دوست، آزادی‌خواه و بیگانه ستیز در راهپیمایی 22 بهمن
22 بهمن مظهر وحدت ملی است
آفتاب‌‌نیوز : 
روز بزرگ 22 بهمن 1357 به تعبیر امام راحل و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران از ایام‌الله می‌باشد. این روز كه در تاریخ سیاسی كشور عزیز و بزرگ ما ایران یكی از ماندگارترین روزهای سرنوشت‌ساز تاریخ به‌شمار می‌آید، مولود اراده و عزم راسخ میلیون‌ها ایرانی مسلمان و مبارز بود كه در زمستان سرد و سیاه سال‌های حكومت استبداد پهلوی در مقابله با شرك، استبداد و وابستگی به بیگانگان، هم‌چون شجره طیبه روئیدن گرفت و با با‌غبانی فقیه عارف، مجتهد فیلسوف، مفسر شب زنده‌دار، امام بزرگوار آیت‌الله روح‌الله خمینی بالیدن گرفت و خون هزاران شهید و رشادت دهها هزار جانباز و اسارت خیل عظیمی از مبارزان راه آزادی و استقلال، همگی در تناور‌شدن این شجره طیبه موثر افتاد.
اعتراض آشكار امام به انحرافات و اصلاحات فرمایشی شاه موجب شد تا نیروهای سركوب‌گر ستمشاهی با حمله به فیضیه خشم خود را نسبت به مرجعیت نشان دهند و دستگیری این رهبر بزرگ را در دستور كار خود قرار دهند. رژیم پهلوی با دستگیری، زندانی‌كردن و تبعید امام، رهبر مذهبی و سیاسی این حركت بزرگ، به زعم خود این قیام مردمی را به كنترل خود درآورد. در حالی‌كه این پایان ماجرا نبود بلكه آغازی بود بر پایان 2500 سال استبداد و 57 سال وابستگی به بیگانگان.
امام همان‌گونه كه وعده داده بود به كودكان شیرخوار دهه 40 و 50 چشم امید داشت تا از آنها به عنوان سربازان، در پایان‌دادن به تمام سفاكی‌ها و بی‌بند و باری‌ها یاری بجوید. در این میان رژیم شاه به‌جای این‌كه حركت مردم را مورد توجه قرار دهد و از این اعتراض درس عبرت بگیرد به جایگاه قانونی خود بسنده نكرد، راه مشورت پیشه ننمود و زندان‌ها را از جوانان مبارز و آگاه و روشنفكر پر كرد. همه این‌ها كاسه صبر مردم غیور و آگاه ایران را لبریز كرد. همه مردم در انتظار بودند رهبر روشن ضمیرشان در نجف‌اشرف، اعلامیه یا سخنرانی داشته باشد و آنها نیز تبعیت كنند.
این قیام بزرگ و مردمی كه بزرگترین انقلاب نیمه دوم قرن 20 محسوب می‌شود، به انقلابی با شعار «الله‌اكبر» بدل شد و مردم یكصدا «استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی» را فریاد زدند و همگی دست رد بر سینه شرق و غرب عالم زدند و با فریاد «نه شرقی، نه غربی جمهوری اسلامی» از گفتمانی جدید سخن گفتند. با تبعید امام از نجف و ورود ایشان به پاریس، ابعاد انقلاب در جهان ارتباطات آن روز طنین دیگری یافت. نوفل لوشاتو به مركز خبری اروپا و دنیا بدل شد. سیاستمداران، خبرنگاران و تحلیلگران در انتظار خبر جدید از این منطقه كوچك در حومه پاریس بودند تا بازتاب آن را در كمترین زمان ممكن ملاحظه نمایند. نهایتا با فرار شاه از كشور و آمدن امام در 12 بهمن‌ماه شاهد بزرگترین استقبال قرن از یك رهبر مذهبی و سیاسی در تهران بودیم و این حضور در كمتر از 10 روز به فرو‌پاشی بزرگ دیگری ختم شد كه پایانی بود بر استبداد، وابستگی و ندانم‌كاری و آغازی بود بر یك جمهوری نوپا و سرزنده و شاداب كه به تعبیر مردم، زمستان 1357 بدل به بهاری در آن زمانه شد. روز 22 بهمن یاد‌آور شكوه و عظمت تجلی اراده یك ملت به رهبری امامی بزرگ و نستوه بود كه با تلفیق این دو ركن، تمامی قدرت‌های بزرگ زمانه مجبور به تسلیم در برابر اراده ایشان شدند.
خانه احزاب ایران نیز هم‌چون تمامی مردم بزرگ و متدین و آگاه كشور، این روز بزرگ را گرامی داشته و همراه با میلیون‌ها ایرانی وطن‌دوست، آزادی‌خواه و بیگانه‌ستیز و با یاد امام بزرگوار و به قصد تجدید بیعت با آرمان‌های شهیدان راه آزادی و استقلال كشور در راهپیمایی بزرگ مردم همراه و همدوش ایشان مشاركت نموده و از تمامی احزاب و گروه‌های سیاسی می‌خواهد به خیل عظیم مردم بپیوندند.
بدون شك 22 بهمن مظهر وحدت ملی است و در انحصار هیچ فرد و گروهی نخواهد بود.
حضور مردم در راهپیمایی این روز نه در تایید و نه در رد افراد، كه با هدف تاكید بر آرمان‌های امام (ره) و انقلاب اسلامی خواهد بود. هم‌چنین از آنجا كه وحدت و حفظ آرامش امروز بیش از هر زمان دیگر به عنوان یك ضرورت و نیاز مبرم به شمار می‌آید، همگان باید تلاش كنند تا مراسم این روز در كمال نظم، آرامش و متانت برگزار شود.
روز بزرگ 22 بهمن 1357 به تعبیر امام راحل و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران از ایام‌الله می‌باشد. این روز كه در تاریخ سیاسی كشور عزیز و بزرگ ما ایران یكی از ماندگارترین روزهای سرنوشت‌ساز تاریخ به‌شمار می‌آید، مولود اراده و عزم راسخ میلیون‌ها ایرانی مسلمان و مبارز بود كه در زمستان سرد و سیاه سال‌های حكومت استبداد پهلوی در مقابله با شرك، استبداد و وابستگی به بیگانگان، هم‌چون شجره طیبه روئیدن گرفت و با با‌غبانی فقیه عارف، مجتهد فیلسوف، مفسر شب زنده‌دار، امام بزرگوار آیت‌الله روح‌الله خمینی بالیدن گرفت و خون هزاران شهید و رشادت دهها هزار جانباز و اسارت خیل عظیمی از مبارزان راه آزادی و استقلال، همگی در تناور‌شدن این شجره طیبه موثر افتاد. اعتراض آشكار امام به انحرافات و اصلاحات فرمایشی شاه موجب شد تا نیروهای سركوب‌گر ستمشاهی با حمله به فیضیه خشم خود را نسبت به مرجعیت نشان دهند و دستگیری این رهبر بزرگ را در دستور كار خود قرار دهند. رژیم پهلوی با دستگیری، زندانی‌كردن و تبعید امام، رهبر مذهبی و سیاسی این حركت بزرگ، به زعم خود این قیام مردمی را به كنترل خود درآورد. در حالی‌كه این پایان ماجرا نبود بلكه آغازی بود بر پایان 2500 سال استبداد و 57 سال وابستگی به بیگانگان.
امام همان‌گونه كه وعده داده بود به كودكان شیرخوار دهه 40 و 50 چشم امید داشت تا از آنها به عنوان سربازان، در پایان‌دادن به تمام سفاكی‌ها و بی‌بند و باری‌ها یاری بجوید. در این میان رژیم شاه به‌جای این‌كه حركت مردم را مورد توجه قرار دهد و از این اعتراض درس عبرت بگیرد به جایگاه قانونی خود بسنده نكرد، راه مشورت پیشه ننمود و زندان‌ها را از جوانان مبارز و آگاه و روشنفكر پر كرد. همه این‌ها كاسه صبر مردم غیور و آگاه ایران را لبریز كرد. همه مردم در انتظار بودند رهبر روشن ضمیرشان در نجف‌اشرف، اعلامیه یا سخنرانی داشته باشد و آنها نیز تبعیت كنند.
این قیام بزرگ و مردمی كه بزرگترین انقلاب نیمه دوم قرن 20 محسوب می‌شود، به انقلابی با شعار «الله‌اكبر» بدل شد و مردم یكصدا «استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی» را فریاد زدند و همگی دست رد بر سینه شرق و غرب عالم زدند و با فریاد «نه شرقی، نه غربی جمهوری اسلامی» از گفتمانی جدید سخن گفتند. با تبعید امام از نجف و ورود ایشان به پاریس، ابعاد انقلاب در جهان ارتباطات آن روز طنین دیگری یافت. نوفل لوشاتو به مركز خبری اروپا و دنیا بدل شد. سیاستمداران، خبرنگاران و تحلیلگران در انتظار خبر جدید از این منطقه كوچك در حومه پاریس بودند تا بازتاب آن را در كمترین زمان ممكن ملاحظه نمایند. نهایتا با فرار شاه از كشور و آمدن امام در 12 بهمن‌ماه شاهد بزرگترین استقبال قرن از یك رهبر مذهبی و سیاسی در تهران بودیم و این حضور در كمتر از 10 روز به فرو‌پاشی بزرگ دیگری ختم شد كه پایانی بود بر استبداد، وابستگی و ندانم‌كاری و آغازی بود بر یك جمهوری نوپا و سرزنده و شاداب كه به تعبیر مردم، زمستان 1357 بدل به بهاری در آن زمانه شد. روز 22 بهمن یاد‌آور شكوه و عظمت تجلی اراده یك ملت به رهبری امامی بزرگ و نستوه بود كه با تلفیق این دو ركن، تمامی قدرت‌های بزرگ زمانه مجبور به تسلیم در برابر اراده ایشان شدند.
خانه احزاب ایران نیز هم‌چون تمامی مردم بزرگ و متدین و آگاه كشور، این روز بزرگ را گرامی داشته و همراه با میلیون‌ها ایرانی وطن‌دوست، آزادی‌خواه و بیگانه‌ستیز و با یاد امام بزرگوار و به قصد تجدید بیعت با آرمان‌های شهیدان راه آزادی و استقلال كشور در راهپیمایی بزرگ مردم همراه و همدوش ایشان مشاركت نموده و از تمامی احزاب و گروه‌های سیاسی می‌خواهد به خیل عظیم مردم بپیوندند.
بدون شك 22 بهمن مظهر وحدت ملی است و در انحصار هیچ فرد و گروهی نخواهد بود.
حضور مردم در راهپیمایی این روز نه در تایید و نه در رد افراد، كه با هدف تاكید بر آرمان‌های امام (ره) و انقلاب اسلامی خواهد بود. هم‌چنین از آنجا كه وحدت و حفظ آرامش امروز بیش از هر زمان دیگر به عنوان یك ضرورت و نیاز مبرم به شمار می‌آید، همگان باید تلاش كنند تا مراسم این روز در كمال نظم، آرامش و متانت برگزار شود.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید