اصولا در فوتبال ایران مربیانی موفق میشوند که بتوانند فضای رختکن را مدیریت کنند و با بازیکنان ارتباط خوبی برقرار کنند. مثلا کی روش و برانکو استاد این کار بودند و رختکن تیم هایشان را به بهترین شکل مدیریت میکردند. گاریدو، اما به شدت در این کار ضعیف بود و نمیتوانست این موضوع را مدیریت کند.
او با خیلی از ستارههای تیمش دچار اختلاف شده و کنترل رختکن را از دست داده بود. ستارههای پرسپولیس با تفکرات و نوع برخورد گاریدو مشکل داشتند و نتوانستند با او ارتباط خوبی برقرار کنند. مرد اسپانیایی هم نتوانسته بود با فضای فوتبال ایران خودش را وفق دهد و با بازیکنان تیمش رفاقت کند.
برخلاف گاریدو، اما کارتال به خوبی راه ارتباط گرفتن با بازیکنان را بلد است و توانسته مدیریت خوبی روی رختکن تیمش داشته باشد. بازیکنان پرسپولیس هم کارتال را دوست دارند و او را به عنوان یک مربی حرفهای قبول دارند. همین موضوع هم باعث شده در رختکن پرسپولیس فضای خوبی حاکم باشد و شرایط درون تیمی پرسپولیس نسبت به دوران گاریدو تفاوت زیادی کرده است.