رونالدو نازاریو یکی از بزرگترین تحقیرهای زندگیاش را در تلاش ناکام برای رسیدن به ریاست فدراسیون فوتبال برزیل (CBF) تجربه کرد. او حتی نتوانست کاندیداتوری خود را بهطور رسمی ثبت کند. برای این کار، به حمایت حداقل چهار فدراسیون از ۲۷ فدراسیون منطقهای نیاز داشت، اما هیچکدام حاضر به دیدار با او نشدند.
پدیده (لقب رونالدو) که قصد داشت پپ گواردیولا را پس از جام جهانی ۲۰۲۶ بهعنوان سرمربی تیم ملی برزیل انتخاب کند، در روز دوازدهم از تلاش خود دست کشید. او اعلام کرد که از نامزدی کنارهگیری میکند؛ نامزدیای که از حمایت گسترده مردمی برخوردار بود و در دنیای فوتبال نیز با استقبال مواجه شده بود.
این شکست ضربه سختی به او وارد کرد و چند روزی را با حالتی افسرده سپری کرد. یکی از بزرگترین ستارههای تاریخ برزیل، بدون هیچ ملاحظهای از سوی بوروکراتهای فوتبال این کشور طرد شد.
اِدنالدو رودریگز، رئیس فدراسیون، که بدون رقیب مانده بود، انتخابات را با شتاب فراوان برای دوشنبه گذشته، یک روز پیش از دیدار آرژانتین و برزیل در مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۶، برگزار کرد.
آخرین باری که در انتخابات کنفدراسیون دو کاندیدا حضور داشتند، به سال ۱۹۸۹ بازمیگردد؛ زمانی که ریکاردو تکسیرا، داماد ژوآو هاولانژ قدرتمند (رئیس وقت فیفا)، به قدرت رسید.
با کارتهای از پیش تعیینشده، اِدنالدو رودریگز تا مارس ۲۰۳۰ بار دیگر انتخاب شد، همانطور که انتظار میرفت. او این حق را دارد که در انتخابات بعدی نیز شرکت کند و میتواند تا سال ۲۰۳۴ در این مقام باقی بماند.
آنچه شگفتانگیز بود، حمایت ۱۰۰ درصدی او بود: یعنی حمایت تمامی فدراسیونهای منطقهای و همه باشگاههای سری A و B برازیلرائو. هیچ مخالفتی دیده نشد.
این نتیجه پیامی روشن به رونالدو یا هر فرد دیگری است که قصد دارد کنترل کنفدراسیون را به دست گیرد. هیچ شانسی برای کسی که خارج از این سیستم باشد وجود ندارد که بتواند فوتبال برزیل را رهبری کند، حتی اگر قهرمان جهان یا بهترین بازیکن سیاره بوده باشد.