اسماعیل کارتال اولین شکست خود در لیگ برتر را شب گذشته در قزوین تجربه کرد و در کمال تعجب برابر شمس آذر جوان، ناکام بود.
روی کاغذ شاید حامیان سرمربی ترکیهای سرخپوشان از نتایج خوب او در لیگ برتر سخن بگویند، اما واقعیت اینجاست که آمار کلی را نمیتوان نفی کرد. کارتال شب گذشته برای دهمین بار در تمامی رقابتها روی نیمکت پرسپولیس نشست و سومین شکستش را ثبت کرد. ۳ تساوی و ۴ برد دیگر نتایجی است که این سرمربی ۶۳ ساله بدست آورده و روی کاغذ با میانگین ۱.۵ امتیاز از هرمسابقه، اصلا در قواره یک مدعی عمل نکرده است. تازه به یاد بیاورید که پرسپولیس در زمان او از جام حذفی و لیگ نخبگان کنار رفت و حالا هم که رویای تکرار قهرمانی در لیگ برتر از هر زمان دیگری دست نیافتنیتر شده است.
کارتال هم در جام حذفی باخت و هم در لیگ نخبگان و در لیگ برتر هم در شروع مجدد بازی ها، بدون آن که به رقیب گردن کلفت بخورد، باخت داد!
اگر بخواهیم از دایره انصاف خارج نشویم، باید گفت کارتال در اوایل دوران حضورش روی نیمکت پرسپولیس بازیهای دشواری داشت و درحالی از دو جام کنار رفت که هنوز روی تیمش تسلط نداشت. اما اگر این گزاره مطرح شود، باید با استناد به آن از مظلومیت میودراگ بوژوویچ هم سخت گفت؛ سرمربی که هدایت استقلال را در یکی از سیاهترین دوران تاریخش پذیرفت و تقریبا هیچکس - به خصوص در جامعه هواداری - پشت او نبود. از شانس بد این سرمربی مونتهنگرویی، او کارش را در دربی شروع کرد و سپس در دو بازی به النصر تا دندان مسلح خورد. هرچند هواداران انتظار دارند حالا دیگر او تیمش را شناخته باشد، اما اگر قرار باشد باختهای ابتدایی کارتال در پرسپولیس نادیده گرفته شود، پس رسانهها و هواداران استقلال هم باید از حالا به بعد آمار بوژوویچ را محاسبه کنند. به خصوص اینکه سبک بازی آبیها زیر نظر او متحول شده و شاید یکی، دو برد بتواند تیم را از نظر روحی متحول کند.
خلاصه که اگر به رسانههای خاص، آمارهای انتزاعی و حمایت از یک فرد خاص نگاه میکنید، در ذهن خودتان هم ارقام به جای مانده را حلاجی کنید و بعد برچسب موفقیت یا ناکامی را به پیشانی افراد بزنید!