پوست میوه‌ها را دور نریزید
پوست‌ها اغلب به دلیل عادت داشتن، یا در تلاش برای کاهش قرار گرفتن در معرض آفت‌کش‌ها دور ریخته می‌شوند. با این حال باید در نظر داشت که حذف پوست آنها ممکن است به معنای حذف یکی از غنی‌ترین قسمت‌های گیاه باشد.
طبق گزارشات وب سایت HealthLine، مقدار مواد مغذی موجود در آنها بر اساس نوع میوه یا سبزی متفاوت است. به طور کلی، محصولات پوست نشده حاوی مقادیر بیشتری از ویتامین ها، مواد معدنی و سایر ترکیبات گیاهی مفید نسبت به محصولات پوست کنده هستند.
بررسی میزان مواد معدنی در پوست میوه و سبزیجات
در واقع، یک سیب خام با پوست حاوی ۳۳۲ درصد ویتامین K بیشتر، ۱۴۲ درصد ویتامین A بیشتر، ۱۱۵ درصد ویتامین C بیشتر، ۲۰ درصد کلسیم بیشتر و تا ۱۹ درصد پتاسیم بیشتر از سیب پوست کنده است.
به طور مشابه، یک سیب زمینی آب پز با پوست تا ۱۷۵٪ ویتامین C بیشتر، ۱۱۵٪ پتاسیم بیشتر، ۱۱۱٪ B۹ بیشتر، و ۱۱۰٪ منیزیم بیشتری نسبت به سیب زمینی پوست کنده دارد.
پوست سبزیجات همچنین حاوی مقدار قابل توجهی فیبر و آنتی اکسیدان بیشتری است. به عنوان مثال، تا ۳۱ درصد از مقدار کل فیبر موجود در یک سبزی را می‌توان در پوست آن یافت. علاوه بر این، سطح آنتی اکسیدان در پوست میوه‌ها می‌تواند تا ۳۲۸ برابر بیشتر از گوشت آنها باشد. بنابراین، خوردن میوه‌ها و سبزیجات حاوی پوست می‌تواند واقعاً مصرف مواد مغذی شما را افزایش دهد.
پوست میوه‌ها باعث می‌شود مدت بیشتری احساس سیری کنید
پوست میوه‌ها و سبزیجات می‌تواند گرسنگی را کاهش دهد و به شما کمک کند مدت طولانی تری احساس سیری کنید. این موضوع تا حد زیادی به دلیل محتوای فیبر بالای آنها است. بسته نوع و میزان آن، میوه‌ها و سبزیجات تازه ممکن است قبل از برداشتن لایه‌های بیرونی تا یک سوم فیبر بیشتری داشته باشند.
چندین مطالعه نشان می‌دهد که فیبر می‌تواند به شما کمک کند مدت طولانی تری احساس سیری کنید. فیبر ممکن است این کار را با کشش فیزیکی معده، کاهش سرعت تخلیه آن، یا با تأثیرگذاری بر سرعت ترشح هورمون‌های سیری در بدن شما انجام دهد.
بنابراین، میوه‌ها و سبزیجات پوست نشده ممکن است به کاهش گرسنگی و حتی کاهش وزن کمک کنند.
پوست میوه‌ها و سبزیجات می‌تواند از برخی بیماری‌ها پیشگیری کند
میوه‌ها و سبزیجات حاوی آنتی اکسیدان‌هایی هستند که ترکیبات گیاهی مفیدی هستند که ممکن است خطر ابتلا به چندین بیماری را کاهش دهند. به زبان ساده، عملکرد اصلی آنتی اکسیدان‌ها مبارزه با مولکول‌های ناپایدار به نام رادیکال‌های آزاد است. سطوح بالای رادیکال‌های آزاد می‌تواند باعث استرس اکسیداتیو شود که در نهایت می‌تواند به سلول‌ها آسیب برساند و به طور بالقوه خطر بیماری را افزایش دهد.
در واقع، محققان بر این باورند که آنتی اکسیدان‌ها ممکن است به کاهش خطر بیماری قلبی و انواع خاصی از سرطان کمک کنند. همچنین این آنتی اکسیدان‌ها می‌توانند بر پیشگیری از بیماری‌های عصبی مانند آلزایمر نیز موثر باشند.
میوه‌ها و سبزیجات به طور طبیعی سرشار از آنتی اکسیدان هستند، اما طبق تحقیقات، به نظر می‌رسد آنتی اکسیدان‌ها بیشتر در لایه بیرونی متمرکز شده‌اند. در یک مطالعه، سطح آنتی اکسیدان در پوست میوه‌ها و سبزیجات تا ۳۲۸ برابر بیشتر از گوشت (پالپ) آنها بود.
بنابراین، اگر می‌خواهید دریافت آنتی اکسیدان‌های میوه و سبزیجات را به حداکثر برسانید، باید آنها را با پوست مصرف کنید.
برخی از میوه‌ها ناچاراً باید بدون پوست مصرف شوند
مصرف پوست برخی از میوه‌ها یا سبزیجات ممکن است سخت باشد یا غیر قابل خوردن باشد. به عنوان مثال، پوست آووکادو غیرقابل خوردن در نظر گرفته می‌شود، صرف نظر از اینکه آنها به صورت پخته یا خام مصرف شوند. سایر پوست میوه‌ها و سبزیجات مانند آناناس، خربزه، پیاز و کرفس می‌توانند بافتی سفت داشته باشند که طبیعتا جویدن و هضم آن دشوار است. این پوست‌ها معمولاً بهتر است برداشته شوند و خورده نشوند.
علاوه بر این، در حالی که برخی از پوست‌های سبزیجات خوراکی در نظر گرفته می‌شوند، برای اکثر آنها وقتی خام هستند خیلی اشتها آور نیستند. به عنوان مثال می‌توان به پوست کدو تنبل اشاره کرد که بهتر است بعد از پختن مصرف شود تا پوست نرم شود.
مرکبات همچنین دارای پوست سخت و تلخی هستند که مصرف خام آن دشوار است. اینها معمولاً بهتر است به عنوان پوست کنده یا پخته مصرف شوند یا به سادگی دور ریخته شوند. برخی از پوست‌های میوه و سبزیجات، اگرچه کاملاً خوراکی هستند، ممکن است طعم تلخی داشته باشند یا با لایه‌ای از موم یا کثیفی پوشانده شده باشند که جدا کردن آنها بسیار سخت است.
اگر ایده خوردن این میوه‌ها و سبزیجات با پوست، باعث می‌شود که اصلا تمایلی به خوردن میوه‌ها و سبزیجات نداشته باشید، ممکن است پوست کندن بهترین گزینه برای شما باشد.
پوست ممکن است حاوی سموم یا آفت کش‌ها باشد
معمولاً از آفت کش‌ها برای کاهش خسارت به محصول و افزایش عملکرد استفاده می‌شود. بر خلاف باور عمومی، آفت کش‌ها را می‌توان هم در میوه‌ها و سبزیجاتی که به صورت ارگانیک و هم به طور معمول رشد می‌کنند، یافت.
اگرچه برخی از آفت‌کش‌ها وارد گوشت میوه‌ها و سبزیجات می‌شوند، اما بسیاری از آنها در پوست بیرونی محصور می‌مانند. شستشو راه خوبی برای خلاص شدن از بقایای آفت کش‌هایی است که به طور شل به سطح پوست چسبیده‌اند. با این حال، پوست کندن بهترین راه برای حذف آفت کش‌هایی است که در پوست میوه‌ها و سبزیجات نفوذ کرده‌اند.
به عنوان مثال، یک بررسی اخیر گزارش می‌دهد که حدود ۴۱٪ از بقایای آفت کش‌های موجود در میوه‌ها با شستشو با آب حذف می‌شود، در حالی که تا دو برابر آن از طریق پوست کندن حذف می‌شود.
با این وجود، خطر مصرف کمی بیشتر آفت کش‌ها ممکن است لزوماً از مزایای مقدار بیشتر مواد مغذی در پوست بیشتر نباشد. البته شایان ذکر است که میزان آفت کش‌های روی پوست میوه‌ها به مقداری نیست که پوست نکندن آنها نگران کننده باشد.
راه حل‌های دیگری نیز وجود دارد تا از خود در برابر علف کش‌ها، قارچ کش‌ها، حشره کش‌ها یا حتی نیترات‌ها محافظت کنید و در عین حال بخش زیادی از مواد مغذی موجود در میوه‌ها و سبزیجات تازه را حفظ کنید. اگر می‌خواهید که پوست میوه‌ها را جدا کنید بهتر است که این کار را با یک پوست‌کن که بخش نازکی از پوست میوه‌ها را جدا می‌کند انجام دهید. این کار باعث می‌شود که بسیاری از مواد معدنی و ویتامین‌های موجود در نزدیکی پوست‌میوه‌ها به خوبی حفظ شود.
برای برخی از سبزیجات مانند کدو سبز، بادمجان یا خیار، می‌توانید پس از آن‌که آنها را به خوبی شستید، بخشی از پوستشان را نگه دارید. برای سبزیجات با پوستی ضخیم‌تر مانند سیب زمینی، هویج، تره فرنگی و شلغم می‌توان آنها را قبل از مصرف با یک اسفنج زبر یا یک مسواک به خوبی شستشو داد تا بتوان به اندازه کافی با از بین بردن بقایای آفت کش‌ها از تمام مزایای آنها بهره‌مند شوید!
