مقام جهانی ایران در جمع تخریب کنندگان محیط زیست

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: ایران در ردیف 10 کشور بزرگ تولید کننده گازهای گلخانه‌ای قرار دارد.

آغاز به‌کار کنفرانس تغییر آب و هوا در شهر کپنهاگ با هدف دست یافتن به یک توافق جهانی در جهت کاهش تولید گاز‌های گلخانه‌ای و پیش‌گیری از گرمایش بیشتر زمین، نگاه‌ها را متوجه کشورهایی کرده است که بیش از دیگران به تولید این گازهای می‌پردازند.
 
به گزارش خبرگزاری فرانسه منابع تولید گازهای گلخانه‌ای را در سه گروه عمده قرار داد‌اند. نیروگاه‌های تولید برق مهمترین منبع متمرکز تولید گازهای گلخانه به‌شمار می‌روند. حمل و نقل جاده‌ای و استفاده از اتومبیل، کامیون و اتوبوس برای حمل و نقل مسافری و بار، دومین مجتمع تولید نفت و گاز، سومین منبع عمده تولید گازهای گلخانه‌ای قلمداد می‌شوند. 

سرانه تولید گازهای گلخانه‌ای توسط کشورهای بزرگ صنعتی به‌دلیل استفاده وسیع کشورهای یاد شده از برق در واحد‌های تولیدی، حمل و نقل با ترن‌های برقی، خدمات و روشنایی ادارات و خانه‌ها، بیش از کشورهای در حال توسعه است.
 از این لحاظ سرانه تولید گاز‌های گلخانه‌ای در کشورهای در حال توسعه بسیار کمتر از سرانه کشورهای توسعه یافته صنعتی است. با این و جود، سرعت رشد تولید گازهای گل‌خانه‌ای توسط کشور‌های در حال توسعه بیش از کشورهای توسعه یافته است. 

به این ترتیب ایران ضمن قرار داشتن در ردیف 10کشور عمده تولید کننده گازهای گلخانه‌ای، یکی از سریع‌ترین نسبت‌های افزایش سالانه تولید گاز‌های گلخانه‌ای در جهان را نیز به‌خود اختصاص داده است. 

در سال 1990 تولید گازهای گلخانه‌ای در کشورمان 175 میلیون تن گزارش شده، در سال جاری این میزان تا حدود 520 میلیون تن افزایش خواهد یافت. 

نسبت افزایش یاد شده طی کمتر از 20 سال در حدود 300 در صد و از این رو سرعت رشد آن بعد از میزان رشد تولید گازهای گلخانه‌ای توسط چین در مقام دوم دنیا قرار دارد. 

در فاصله سال‌های 2000 تا 2009 مطابق آمار‌های منتشر شده توسط سازمان ملل و موسسه جهانی انرژی و همچنین موسسه تخصصی بلاک اسمیث در امریکا، میزان تولید گاز‌های گلخانه‌ای از 20 میلیارد تن سالانه به 30 میلیارد تن افزایش یافته است. این میزان، نشانۀ افزایش متوسط 33 درصد درمدت 9 سال است. حال آنکه در زمان مشابه، میزان رشد تولید گازهای گلخانه‌ای در کشورمان 100 درصد افزایش نشان می‌دهد. 

هدف کنفرانس کپنهاک رسیدن به توافقی در جهت کاهش تولید گازهای گل خانه‌ای و پرهیز از افزایش گرمای زمین است. 

نسبت تولید مجموع گاز‌های گلخانه‌ای توسط ایران در حدود 2 در صد کل تولید سالانه جهان است. 

حجم تولید گازهای گلخانه‌ای جهان در بخش نیروگاه‌ها سالانه در حدود 10 میلیارد تن و نسبت آن در مجموع در حدود 33 در صد تولید سالانه گازهای گلخانه‌ای است. بالا بودن سرانه تولید گاز گلخانه‌ای در بخش نیروگاه‌ها یکی از نشانه‌های تفاوت کشورهای پیشرفته با کشورهای عقب‌مانده است. 

در ایران سرانه تولید گاز دربخش نیروگاهها و تولید برق در حدود 10درصد سرانه تولید مجموع گاز ها است. 70 در صد از سهم ایران در تولید گاز های سمی مرتبط با بخش حمل و نقل جاده‌ای و همچنین سوزاندن گاز طبیعی، و بقیه مرتبط با تولید نفت و گاز است. 

مطابق محاسبات صورت گرفته، هر اتومبیل با اندازه متوسط، در هر سال 15.000 کیلومتر حرکت و در هر کیلومتر تا حدود 160 گرم گاز کربن تولید می‌کند. با این حساب هر اتومبیل به‌طور متوسط در طول سال می‌تواند تا میزان 2.6 تن گاز کربن تولید و آن‌را در هوا آزاد سازد. 

اتومبیل های کهنه هر سال نسبت به سال قبل سوخت ناقص تری داشته و گاز کربن بیشتری تولید میکنند. در ایران، ضمن آنکه بنزین تولیدی داخل از نوع ابتدایی و دارای مواد سمی و آلاینده بیشتر از تولیدات سوختی کشورهای پیشرفته است، بدلیل کهنه بودن اتومبیلها، میزان احتراق ناقص در موتور ، و در نتیجه نسبت تولید گازهای سمی توسط هر اتومبیل در ایران نیز تا حدود 3 برابر متوسط تولید گاز توسط اتومبیل ها در کشور های پیشرفته است. علاوه بر دو عامل یاد شده البته تکنولوژی عقب مانده تولید اتومبیل در ایران را هم که همچنان متکی بر شیوه های 20 سال پیش است میباید در نظر داشت.
به این ترتیب، در ایران از راه عرضه فراورده های نفتی و گاز طبیعی با قیمت های حمایت شده، ضمن محروم ساختن اقتصاد ملی از منابع عمومی در آمد، بیش از پیش به آلودگی و انهدام محیط زیست یاری میدهند. هزینه های درمانی ناشی از آلودگی محیط زیست را نیز میباید، بجز ضایعات انسانی عظیم آن، بر این ارقام افزود. هزینه های در مانی ناشی از آلودگی محیط زیست در کشور های عرب حاشیه خلیج فارس مطابق گزارشی که هفته قبل در یک نشریه چاپ دبی انتشار یافت، در سال گذشته 5 میلیارد دلار برآورد شده است.هزینه های ایران از این لحاظ، با داشتن جمعیت بیشتر، محیط زیست آلوده تر، و سطح زندگی پائینتر میتواند بمراتب بیش از ارقام یاد شده باشد.
ایران ضمن در اختیار داشت دومین ذخیره گاز دنیا، سومین کشور مصرف کننده گاز جهان نیز بشمار میرود. مصرف روزانه گاز ایران در حدود 500 میلیون متر مکعب و اندکی بیش از تولید مجموع آن است. سوزاندن این حجم گاز در روز مقام ایران را در ردیف کشور هایی که به افزایش گرما در زمین و مالا انهدام سریعتر آن یاری میدهند مستحکم میکند.
منظور شدن درردیف 10 کشور مقدم آلاینده جهان مانند چین و آمریکا، ژاپن، آلمان کانادا، بریتانیا و کره جنوبی، تنها فرصتی است که طی آن ایران در کنار کشور های معتبر جهان قرار میگیرد، اما به دلیلی نه چندان غرور آمیز.
شاید گفتگوهای کشور های جهان در کنفرانس پیشگیری از گرمایش زمین که از امروز در کپنهاگ آغاز شده، دولت ایران را نیز به تفکری دوباره پیرامون سیاستهای انرژی آن وا دارد. ایران در حال حاظر ، بدون هر گونه انگیزه اقتصادی و پیگیری هدف توسعه و رشد ملی، در خلاف جهت جهانی و در مسیر انهدام محیط زیست حرکت میکند.