شجریان: برای مردمی که دوست‌شان دارم زندگی می‌کنم
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: چند روز پیش تلویزیون استرالیا نیز هنگام برگزاری کنسرت‌های محمدرضا شجریان در این کشور، گفت‌و گوئی با او داشت که استاد آواز ایرانی و به‌قول مجری آن برنامه “سوپر استار موسیقی سنتی ایران”، گفت: ما هنرمان را برای مردم نگه می‌داریم و برای مردمی که دوست‌شان داریم زندگی می‌کنیم.
به گزارش برخی از سایت‌های خبری استاد شجریان با بیان اینکه برایم خیلی لذت‌بخش است که با مردمی زندگی می‌کنم که آنها را دوست دارم و آنان نیز مرا دوست دارند، گفت: من هنگامی آواز می‌خوانم که حرفی برای گفتن به این مردم داشته باشم. روی صحنه می‌روم و هر آنچه را که در درونم انباشته شده، بیرون می‌ریزم.” و بلافاصله تصنیف دوصدائی او همراه با دخترش مژگان پخش میشود: شیوه چشمت فریب جنگ داشت…
شجریان از این “فریب” به روشنی صحبت میکند و از خواست مردم که دگرگون شد: رئیس جمهوری آمد و به مردم معترض توهین کرد و آنان را {خس و خاشاک} خواند. گفتم منهم یکی از همین خس و خاشاکم و برای همین خس و خاشاک می‌خوانم و شما حق ندارید صدای مرا از رادیو و تلویزیون پخش کنید.
چهره محبوب موسیقی ملی ایران که همراه گروه “شهناز” از استرالیا راهی آمریکا شده تا کنسرت‌هایش را در این کشور ادامه دهد و در کانادا به پایان ببرد، در یک نشست تخصصی با طرفدارانش در دانشگاه “گریفیث” در شهر “بریزبین” استرالیا، از کار با جوانان می‌گوید که راحت‌تر است: ما قدر جوانان را نمی‌دانیم، به آنان مسئولیت بدهید می‌بینید که آن‌را به بهترین شکل ممکن انجام می‌دهند. سازهائی هم که من به تازگی ساخته و به گروه “شهناز” اضافه کرده‌ام، همه به شوق وجود جوانان نازنینی است که در کنار خود دارم. افکاری را که در سر داشتم نمی‌توانستم با اساتید بزرگ موسیقی ایران عملی کنم که آنان هر یک شیوه خود را دارند. اساتید همدوره خودم نیز به سختی ترک عادت می‌کنند؛ بنابراین بهترین کار تجربه با جوانان بود تا سازهای جدیدی بسازیم و بدهیم دست اینها تا بزنند.
شجریان ضمن اینکه معتقد است سازهای جدید خیلی خوب جواب داده‌اند و حالا از گروه شهناز به سرپرستی مجید درخشانی صدای دیگری بر می‌خیزد، در مورد سازهای جدیدش می‌گوید: "صراحی و صراحی آلتو” را به‌جای غژک (قیچک) ساختم که بهتر جواب میدهد. به‌جای عود هم برای موسیقی ایرانی “بم صراحی” را ساختم که یک ساز باس است. “شاه صراحی” به‌جای کنتر باس ساخته شد و چون حمل و نقل این ساز بزرگ در سفرها مشکل بود، “شهنواز” و “شهبانگ” را بدون کاسه رزنانس تولید کردم که کار ویلن سل و کنترباس را درحرکت انجام می‌دهند و کاسه کوچکتری دارند. به همین ترتیب “ساغر و کرشمه و سبو” نیز به این مجموعه اضافه شدند.
شجریان که اول مهر امسال هفتاد ساله میشود، در مشهد به دنیا آمده و آواز را از هشت سالگی در کنار پدرش با قرائت قرآن آغاز کرده است. پدر بزرگش به قول خود او “صاحب صدا” بوده است و علاوه‌بر فرزندانش مژگان و همایون، برادرش جواد نیز آواز می‌خوانند. او همیشه هنرمندی بوده که در کنار مردم و برای آنان زندگی و کار کرده و از اینرو سختی‌های بسیاری را نیز تحمل کرده است. قبل از انقلاب رادیو – تلویزیون ملی ایران را به‌خاطر ترویج ابتذال ترک کرد.
آفتاب: چند روز پیش تلویزیون استرالیا نیز هنگام برگزاری کنسرت‌های محمدرضا شجریان در این کشور، گفت‌و گوئی با او داشت که استاد آواز ایرانی و به‌قول مجری آن برنامه “سوپر استار موسیقی سنتی ایران”، گفت: ما هنرمان را برای مردم نگه می‌داریم و برای مردمی که دوست‌شان داریم زندگی می‌کنیم.به گزارش برخی از سایت‌های خبری استاد شجریان با بیان اینکه برایم خیلی لذت‌بخش است که با مردمی زندگی می‌کنم که آنها را دوست دارم و آنان نیز مرا دوست دارند، گفت: من هنگامی آواز می‌خوانم که حرفی برای گفتن به این مردم داشته باشم. روی صحنه می‌روم و هر آنچه را که در درونم انباشته شده، بیرون می‌ریزم.” و بلافاصله تصنیف دوصدائی او همراه با دخترش مژگان پخش میشود: شیوه چشمت فریب جنگ داشت…
شجریان از این “فریب” به روشنی صحبت میکند و از خواست مردم که دگرگون شد: رئیس جمهوری آمد و به مردم معترض توهین کرد و آنان را {خس و خاشاک} خواند. گفتم منهم یکی از همین خس و خاشاکم و برای همین خس و خاشاک می‌خوانم و شما حق ندارید صدای مرا از رادیو و تلویزیون پخش کنید.
چهره محبوب موسیقی ملی ایران که همراه گروه “شهناز” از استرالیا راهی آمریکا شده تا کنسرت‌هایش را در این کشور ادامه دهد و در کانادا به پایان ببرد، در یک نشست تخصصی با طرفدارانش در دانشگاه “گریفیث” در شهر “بریزبین” استرالیا، از کار با جوانان می‌گوید که راحت‌تر است: ما قدر جوانان را نمی‌دانیم، به آنان مسئولیت بدهید می‌بینید که آن‌را به بهترین شکل ممکن انجام می‌دهند. سازهائی هم که من به تازگی ساخته و به گروه “شهناز” اضافه کرده‌ام، همه به شوق وجود جوانان نازنینی است که در کنار خود دارم. افکاری را که در سر داشتم نمی‌توانستم با اساتید بزرگ موسیقی ایران عملی کنم که آنان هر یک شیوه خود را دارند. اساتید همدوره خودم نیز به سختی ترک عادت می‌کنند؛ بنابراین بهترین کار تجربه با جوانان بود تا سازهای جدیدی بسازیم و بدهیم دست اینها تا بزنند.
شجریان ضمن اینکه معتقد است سازهای جدید خیلی خوب جواب داده‌اند و حالا از گروه شهناز به سرپرستی مجید درخشانی صدای دیگری بر می‌خیزد، در مورد سازهای جدیدش می‌گوید: "صراحی و صراحی آلتو” را به‌جای غژک (قیچک) ساختم که بهتر جواب میدهد. به‌جای عود هم برای موسیقی ایرانی “بم صراحی” را ساختم که یک ساز باس است. “شاه صراحی” به‌جای کنتر باس ساخته شد و چون حمل و نقل این ساز بزرگ در سفرها مشکل بود، “شهنواز” و “شهبانگ” را بدون کاسه رزنانس تولید کردم که کار ویلن سل و کنترباس را درحرکت انجام می‌دهند و کاسه کوچکتری دارند. به همین ترتیب “ساغر و کرشمه و سبو” نیز به این مجموعه اضافه شدند.
شجریان که اول مهر امسال هفتاد ساله میشود، در مشهد به دنیا آمده و آواز را از هشت سالگی در کنار پدرش با قرائت قرآن آغاز کرده است. پدر بزرگش به قول خود او “صاحب صدا” بوده است و علاوه‌بر فرزندانش مژگان و همایون، برادرش جواد نیز آواز می‌خوانند. او همیشه هنرمندی بوده که در کنار مردم و برای آنان زندگی و کار کرده و از اینرو سختی‌های بسیاری را نیز تحمل کرده است. قبل از انقلاب رادیو – تلویزیون ملی ایران را به‌خاطر ترویج ابتذال ترک کرد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
مشکل ما این است که دین ما سیاسی شده و از آن سو استفاده میشود و سیاست ما هم دینی نشده.
ما دوستدار استاد شجریان هستیم. آواز ایشان به من آرامش روحی میدهد و مرا به یاد خدا میاندازد. چه لذت حلالی!
پاينده باشي
خاك پايت سرمه چشمان ماست