به نظر من بی تردید شعر "من بچه جوادیهام" صلاحی، صریحترین شعرانقلابی دهه پنجاه ماست. هنوز هم با خواندن این شعر حال میکنم. حتی هم اکنون هم که در حال نوشتن این مطلب هستم با به یاد آوردن این شعر، بغضی غریب گلویم را می فشارد؛ شاید بغض کودکی است و یا شاید ردپای دلگیریهای پی در پی این روزهاست!
کد خبر: ۶۱۴۰۴۵ تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۰۷/۱۱
کد خبر: ۱۸۴۲۶۹ تاریخ انتشار : ۱۳۹۱/۱۰/۲۶