آفتابنیوز : آفتاب: بهمن دری، معاون فرهنگی سابق وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حاشیه مجلس ترحیم محمدرضا جاسبی علیان و در جمع خبرنگاران درباره فعالیت این روزهای خود عنوان کرد: فعلا تصمیمی برای اشتغال در جایی نگرفتهام، اما سعی میکنم که برای این موضوع از این به بعد سختگیری زیادی داشته باشم. دو سه پیشنهاد هم به من شده ولی قصد دارم برای پاسخ دادن به آنها سختگیری کنم.
وی در پاسخ به سئوالی درباره قهر کردن چند هفتهای خود از معاونت فرهنگی در ایام پایانی حضور خود در آن مجموعه نیز گفت: من قهر نکرده بودم. فقط برای اخذ تصمیم و خلوت با خودم و خدا، مدتی را در سرکار حاضر نشدم. ایام خوبی هم بود و برای من این کاراستفاده زیادی داشت. خیلی هم برایم لذت بخش بود؛ در عین حال که سختیهایی هم داشت. البته در همان ایام هم کارها روی زمین نمیماند، یعنی حتی در روزهای جمعه هم سرکار بودم و گاهی 20 ساعت در روز کار میکردم.
وی ادامه داد: من نه خسته میشوم و نه بیانگیزه. ولی گله دارم که برخی نوشتند که من برکنار شدم. باید انصاف داشت. خود آقای حسینی در دو جلسه دو ساعته از همه اسباب استفاده کردند که من را مجاب کنند در معاونت بمانم. در جلسه آخر که بیش از دو و نیم ساعت طول کشید و بعد از سفر مکه ایشان بود، به ایشان گفتم که باید نیروی تازهای بیاید و مسند را تحویل بگیرد. ایشان اما نزدیک به 40 دقیقه برای من استدلال کردند که ماندن شما در ایام چند ماه باقیمانده دولت موثر است. من اما گفتم نکاتی هست که ممکن است قابل حل نباشد، چه در حد وزارتخانه و چه در حد معاونت فرهنگی.
دری افزود: سرپرست فعلی پیشنهاد من نبود. من اصلاً پیشنهادی ندادم. کما اینکه روز آخر که قرار شد آقای اسماعیلی بیاید، آقای حسینی از من سوال کردند که آیا خبر را منتشر کنیم یا نه و من هم گفتم بله. من به دلیل سختی کار کسی را پیشنهاد ندادم که بعدا از من گلهمند نشود.
دری تاکید کرد: من در کار فرهنگی میمانم و جز این کار، کار دیگری نمیکنم.
معاون فرهنگی سابق وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در ادامه و در پاسخ به سوال خبرنگار مهر درباره وضعیت کاغذ و برنامهریزی که وی در زمان تصدی مسئولیت برای ساماندهی آن داشت، گفت: طرح من برای ساماندهی به وضعیت کاغذ برای آبان و دی ماه سال گذشته بود. این طرح چند مرحله داشت که اگر انجام میشد، قیمت به این اندازه بالا نمیرفت. البته آن طرح تنها به فعالیتهای وزارت ارشاد برنمیگشت و وزارتخانههای دیگر هم باید در آن وارد میشدند و کمک میکردند.
دری افزود: هیچکس پیشبینی نمیکرد که کاغذ تا این اندازه گران شد، اما با اتفاقاتی که در دیماه سال گذشته رخ داد، ما باید زودتر از بقیه متوجه این کار میشدیم، به هر حال سیگنالهایی به گوشمان خورده بود و حس میکردیم که کاغذ قرار است گران شود. این وضعیت قابل پیشگیری بود.
وی ادامه داد: پیشنهاد من این بود که ما یارانهها را سمت و سو بدهیم تا قدری کاغذ وارد شود. در مورد کاغذ باید تصمیم گیری آنی باشد و همان تصمیم آنی هم باید کارشناسانه باشد. البته ماهی را هر وقت از آب بگیریم، تازه است. هم اکنون هم میشود اقداماتی در این زمینه داشت. البته نه یک اقدام.
دری افزود: اینکه صرفا به واردات فکر کنیم و بگوییم تولید داخلی را ارتقاء دهیم کاری جلو نمیرود. تولید داخلی چطور باید ارتقاء پیدا کند؟ باید برایش هزینه کرد و وقت گذاشت و مجموعهای از اقدامات را ساماندهی کرد تا آن وقت به نتیجه مطلوب رسید.
معاون فرهنگی سابق وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: قیمت کاغذ به نظر من در همان بندی 25 تا 30 هزار تومان مقبول بود و گرانی حداکثر میتوانست قیمت آن را تا بندی 50 هزار تومان بالا ببرد. کاغذ البته سهم اصلی در افزایش قیمت کتاب ندارد، سهمش چیزی در حدود 30 درصد است. اما متاسفانه وقتی میگوییم کاغذ گران شده، به همان تناسب قیمت را بالا میبرند.
به گزارش مهر،وی ادامه داد: باید در کنار واردات تغییر نوع کاغذ را هم مد نظر داشت. مثلا در برههای از زمان کاغذ لیتوگلاس که جنبه تجملاتی دارد از کاغذ تحریر ارزانتر تعریف شد. خوب باید برویم به آن سمت. به نظر من همان طور که مقام معظم رهبری گفتند، ما لازم نیست همه انواع کتاب را با کاغذ تحریر منتشر کنیم.
دری همچنین گفت: من معتقدم قبل از اینکه مشکل افزایش قیمت کاغذ روی قیمت کتاب تاثیر بگذارد باید برای آن فکری میکردیم. البته هنوز هم میشود این کار را کرد.
معاون فرهنگی سابق وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: من انتظار داشتم فرصتی میبود تا خودم این کار را انجام دهم. طرح من اگر انجام میشد کاهش قیمت کاغذ به صورت منطقی انجام میگرفت. شاید اگر دیر هم انجام شود و الان هم حتی صورت بگیرد، این موضوع محقق میشود. در غیر این صورت قیمت باز هم بالا میرود؛ چون بسیاری از واردکنندگان ما با قیمت بازار کاغذ وارد میکنند و خب طبیعی است باز هم قیمت بالا میرود.
دری تاکید کرد: اجرای طرح من درباره کاغذ نیازمند جسارت وهوشمندی است که یک مقداری در میان مدیران دولتی کمتر دیده میشود.
نان پر ...
آب پر ...
برق و گازو نفت پر ...
.
.
.
کتاب هم پر ...