به گفته ی کارشناس ماهواره ها، تد مولچان، این یک موشک یا به عبارتی یک ماهواره ی جاسوسی بود. وی توضیح می دهد: «چیزی که دیده شد مربوط به پرتاب روز پنجشنبه ی NOSS 3-7 بود [یک جفت ماهواره ی دیدبانی متعلق به سازمان شناسایی ملی]. خط راستی که در عکس جف دای دیده می شود از بخش بارِ موشک به جا مانده بود. رگه ی روشن بالایی هم مربوط به بخش Centaur موشک است که NOSS را در مدار ۱۱۰۰ تا ۱۲۰۰ کیلومتریاش جای داد.»
مولچان می گوید: «خط صاف در این عکس مربوط به Centaur است. رگه ی گسترده و ابر-مانند هم از تخلیه ی سوخت Centaur که احتمالا اندکی پیش از گرفته شدن عکس کامل شده بوده پدید آمده.»
این ماهواره های جاسوسی اکنون در مدارند. آن ها تازه ترین ماهواره هایی هستند که به سامانه ی دیدبانی اقیانوسی نیروی دریایی (NOSS) افزوده شده. ماهواره های NOSS که در یگان های دوتایی یا سه تایی به گرد زمین می چرخند، توسط نیروی دریایی آمریکا برای شناسایی سیگنال های راداری یا دیگر سیگنال های الکترونیکی که از کشتی ها گسیلیده می شود به کار می روند.