آفتابنیوز : روزنامه آرمان در ادامه نوشت: ناگفته پيداست كه حاميان برخي اصولگرايان راه نيافته به مجلس دهم به ليدري همان نمايندگان فعلي كه با «نه» ملت براي حضور در مجلس دهم مواجه شدند به راحتي تركيب غير اصولگرايانه مجلس دهم را بپذيرند پس از هر روشی براي كارشكني استفاده ميكنند كه يكي از آنها اخلال در مسير انتخاب رئيس مجلس دهم است.
بهره پايين هوش سياسي حاميان بازنده
اين طيف از بهره هوشي سياسي زيادي برخوردار نيست چرا كه تصور ميكرد دو طيف اصلاحطلب و اعتدال طلب كمتر از آنها ميدانند كه براي بحث اصلي درباره رياست مجلس دهم بايد تا برگزاري و اعلام نتايج دور دوم انتخابات صبر كرد و پس از مشخص شدن تركيب قطعي مجلس دهم به بررسي گزينههاي موجود براي رياست مجلس دهم پرداخت كه اين شیوه نخ نما شده اينان در كمترين زمان از سوي منتخبان اصلاحطلب و اعتدالطلب مجلس دهم و حاميان آنان خنثي شد، يعني آنها اعلام كردند سخن گفتن درباره رياست مجلس در اين مقطع زماني كه هنوز مرحله دوم انتخابات مجلس برگزار نشده است تنها در حد يك گمانهزني غيرواقعي ارزش دارد و لاغير...
حربه نخنماشده ايجاد دو قطبي
يكي ديگر از برنامههاي اين طيف تندرو ايجاد دو قطبي عارف و لاريجاني براي رياست مجلس است كه هدف از اين دو قطبي ايجاد اختلاف ميان دو طيف اصلاحطلب كه بخشي از آنها تمايل به رياست عارف دارند با طيف ميانه رو است كه رياست لاريجاني را بهتر از هر گزينه ديگري ميداند. اما به اين مهم توجه ندارند كه آگاهي سياسي مردم نسبت به گذشته افزايش بالايي داشته است و آنها به خوبي ميدانند عارف و لاريجاني در دو طيف مخالف هم تعريف نميشوند، بلكه وقتي پاي منافع ملي به ميان ميآيد آنها در يك گروه قرار ميگيرند و در مسير تحقق خواست ملت تصميمگيري ميكنند.
اگرچه اصلاحطلبان و اصولگرايان براي تعيين رياست مجلس داراي اختلاف با يكديگر نيستند اما از سوي ديگر هر دو گروه اصلاحات و اعتدال تمايل دارند كه رياست خانه ملت به نام فردي از ميان خودشان باشد كه همين تمايل كه هيچ گاه انكارپذیر نيست كمي موضوع را دچار سردرگمي ميكند چرا كه اگر لاريجاني و عارف را گزينههاي قطعي براي جلوس بر كرسي رياست بدانيم نمايندگان بايد ميان دو گزينه خوب يكي را انتخاب كنند كه امري مشكل است. البته در مسير خير و صلاح ملت هيچ گاه بن بستي وجود ندارد و از آنجا كه هر دو گزينه از عقلاي عالم سياست هستند به راحتي ميتوانند هر گرهي را بگشايند. با كمي بررسي تاريخ سياسي معاصر كشور به ويژه در سالهاي اخير به خوبی مشخص خواهد شد كه استفاده از تجارب بزرگان و ريشسپيدان نقش بسزايي در پيروزيهاي دو طيف اصلاحات و اعتدال داشته است كه نمونه بارز آن همين انتخابات خرداد۹۲ و اسفند۹۴ است. در اين دو مقطع اصلاحطلبان تمايلات جناحي خود را كمرنگ و به اعتدال روي خوش نشان دادند و اعتداليون آغوش خود را براي پذيرش اصلاحطلبان باز كردند كه البته بزرگاني مانند آيتا... هاشمي نقش بسزايي در اين ميان داشتند. اكنون هم پيشنهاداتي در همين راستا مطرح ميشود و باز هم شايد شاهد ايفاي نقش بزرگان براي كرسي رياست باشيم.
دو گزينه براي يك كرسي
بدون شك عارف و لاريجاني داراي ويژگيهاي خوبي براي مديريت هستند كه به راحتي نميتوان از آنها چشم پوشي كرد. عارف سالها در كسوت وزير و معاون اول دولت اصلاحات حضور داشته و چهرهاي آرام و آكادميك است كه شرايط زمان را به خوبي براي نيل به اهداف ملت تشخيص ميدهد و علي لاريجاني هم سالها مديريت خانه ملت را بر عهده داشته و دارد كه كارنامه خوبي از جهات ميدان دادن به دو جناح سياسي كشور، ايستادگي در برابر تندروها، وحدت بخشي در پارلمان و... در كارنامه دارد كه بقاي او بر كرسي رياست مجلس دهم را محتمل ميكند. مسعود پزشکیان نماینده اصلاح طلب مجلس دیروز با بیان این که احتمال ریاست عارف و لاریجانی برای مجلس به صورت پنجاه، پنجاه است، گفت: البته نظر دولت هم نمیتواند به ریاست لاریجانی بد یا منفی باشد. مسعود پزشکیان اظهار کرد: آقای لاریجانی در خیلی از بزنگاهها به دولت کمک کرده است. در نتیجه به نظر نمیرسد که نظر دولت نسبت به وی سرد باشد. نماینده مردم تهران در مجلس همچنین در مورد این که لایجانی یا عارف میتوانند ریاست مجلس را به عهده بگیرند گفت: این مساله بستگی دارد به این که کدام یک از این طرفین بتوانند نظرات بیشتری را جذب کنند. البته این گونه نیست که یک طرفه وزنه سنگین و یک طرف سبک باشد. به نظرم حالت پنجاه پنجاه باشد. وی تصریح کرد: این افراد هر کدام مزایا و معایبی دارند و یکی سوابق اداری و دیگری مدیریت مجلس دارد. در مجلس هم نماینگان از صنوف و اقشار مختلفی هستند و نمیتوان به طور قاطع اظهار نظر کرد. چراکه عدهای به شدت طرفدار یکی از این افراد و عدهای هم به شدت دیگیری هستند. بنابراین فکر میکنم نظر دادن به صورت قطعی کار سختی باشد.
عارف انصراف ميدهد؟
اگرچه تا مشخص نشدن نتايج دور دوم انتخابات نميتوان نظر صريحي درباره آن به طور قاطع اعلام كرد اما اگر فرض بر حضور لاريجاني و عارف باشد آنگاه بايد ميزان راي اين دو را بررسي كرد كه به اعتقاد برخي لاريجاني شانس بيشتري براي جلوس بر كرسي رياست دارد و عارف بايد بار ديگر براي مصلحت كشور با رياست خداحافظي كند اما آيا اين كنار رفتن براي حاميان عارف و اصلاحطلبان خوشايند است؟ به طور طبيعي عارف نشان داده كه اهل گذشت و ايثار براي كشور است كه نمونه آن را در انتخابات رياستجمهوري شاهد بوديم و عارف به نفع روحاني از رقابت منصرف شد و اينبار هم انتظار از او چنين است كه پس از مشخص شدن تركيب اصلي مجلس دهم و بالا بودن راي لاريجاني براي رياست او با اين كرسي فعلا خداحافظي كند. اما چه بايد كرد تا عارف بدون هزينه عرصه را براي رياست لاريجاني فراهم كند؟ برخي كارشناسان عرصه سياست معتقدند كه در اين مسير بايد بزرگان وارد شوند. بيشك تنها در زماني حاميان عارف راضي به واگذار كردن عرصه رياست مجلس به لاريجاني هستند كه خواستههاي آنان هم محقق شود كه نخستين آن تشكيل فراكسيون اصلاحات در مجلس است كه هدف آن انسجام بخشيدن به اصلاحطلبان در خانه ملت و تاثيرگذاري آنان در تصميمگيريهاي مجلس است. شايد درخواست بعدي آنان نشاندن يك اصلاحطلب بر كرسي نايبرئیسي و رياست چند كميسيون مجلس باشد كه در ازاي بقاي لاریجاني بر كرسي رياست، طلب شود و چندين خواسته ديگر كه در صورت كنار رفتن مشروط عارف مطرح ميشود.
تضمين تحقق خواست اصلاحطلبان
اما چگونه بايد به اين امر اعتماد داشت كه در صورت كنار رفتن عارف اين خواست هاي اصلاحطلبان محقق شود كه در اينجا نياز به حضور بزرگان احساس ميشود البته بحث اعتماد به لاريجاني مطرح نيست چرا كه بارها دو طرف يعني اصلاحطلبان و لاريجاني اعتماد به همديگر را نشان دادند و ترديدي در اين موضوع نيست اما بايد توجه داشت كه احتمال كارشكني برخي براي عدم تحقق اين وعدهها وجود دارد كه در اين زمان نقش بزرگان روشن ميشود و درصورت عدم تحقق اين وعدهها ديگر لازم نيست لاريجاني و عارف با يكديگر رو به رو شوند بلكه بزرگان هستند كه به آنها گوشزد ميكنند سرنوشت كرسي رياست چگونه تعيين شده است...