پیوند کمبود خواب و دیابت نوع 2
به گزارش عصر ایران به نقل از "اسلیپ فاندیشین"، تصور پیوند بین کمبود خواب و ابتلا به بیماری دیابت می تواند دشوار باشد. اما دلیل اصلی این که کمبود خواب می تواند خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش دهد از کنترل خارج شدن سطوح هورمونی انسان است. کمبود خواب مزمن موجب کاهش ترشح انسولین (هورمونی که قند خون را تنظیم می کند) پس از غذا خوردن در بدن می شود. در همین حال، ترشح هورمون های استرس، مانند کورتیزول، در بدن افزایش می یابند، که به بیدار ماندن شما کمک کرده، اما شرایط را برای انسولین به منظور انجام وظیفه موثر دشوار می سازند. بر همین اساس، مقدار بیش از اندازه ای از گلوکز در جریان خون باقی می ماند، که می تواند خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش دهد.
این آثار در افرادی که بین چهار و نیم تا شش ساعت در هر شب می خوابند، مشاهده شده اند. به طور ویژه، میزان خواب عمیق - که به عنوان بهترین مرحله خواب برای احیا و ترمیم بدن شناخته می شود - به نظر می رسد نقش مهمی در حفظ حساسیت به انسولین و کنترل قند خون ایفا می کند.
افزون بر این، کمبود خواب می تواند اشتها را افزایش داده و سطح سیری شما را کاهش دهد، که هوس برای غذاهای کربوهیدارتی و شیرین را افزایش می دهد. با گذشت زمان، غرق شدن در این هوس های غذایی یا به طور کلی، پرخوری می تواند اختلال در سطوح انسولین و قند خون و همچنین وزن بدن را موجب شود. به خاطر داشته باشید که چاقی یکی از عوامل خطرآفرین اصلی برای ابتلا به دیابت نوع 2 است. هنگامی که با کمبود خواب مواجه هستید، بیشتر احساس خستگی می کنید و کمتر تمایل دارید ورزش کنید، که این شرایط نیز مشکل آفرین است، زیرا ورزش منظم به مدیریت وزن و کنترل قند خون کمک می کند.
خوشبختانه، اگر کمبود خواب شما تنها چند روز ادامه داشته باشد، با دو شب خواب کامل و خوب (نزدیک به 10 ساعت در هر شب) این آثار معکوس خواهند شد و سطوح انسولین می توانند بهبود یابند.
زمانی که برای انجام وظایف کاری خود پیش از به پایان رسیدن مهلت مقرر یا موقعیت های اضطراری خانوادگی مجبور هستید چند شب را تا دیر وقت بیدار بمانید، این خبر خوبی است. اما این کار را به یک عادت تبدیل نکنید. در بلند مدت، بهترین گزینه خواب شبانه به میزان هفت تا نه ساعت است تا توانایی ارائه عملکرد مطلوب را داشته و خطر ابتلا به بیماری دیابت نوع 2 و دیگر مشکلات سلامت را کاهش دهید.
