به بهانه چهارمین جشنواره و جایزه همایون خرّم؛
خرّم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد
استاد همایون خرّم، نوازنده و آهنگساز چیره دستی که اکنون خاطرهء پر شور و نوایش، در ستاره ای تابناک و جاودانه، درخشش دارد، یکی از کاروانسالاران این قافله ی خوشنو است که میراث و گنجینه ی موسیقیایی ما را، با نغمه هایی زرین، پر بارتر و گهر بارتر کرده است.
آفتاب‌‌نیوز : مریم غیور - بی گمان نخستین هنر آفرینش، موسیقی است. حرکت و چرخش ستارگان و منظومه ها، بارش باران و آبشاران، جوش و خروش رودخانه ها، تلاطم امواج دریا، وزش باد، نسیم و آوازهایی که پرندگان سر می دهند، نمونه هایی دلاویز و دلربا از موسیقی عالم خلقت است که آنقدر در جان و جهان انسان اثر نهاد، که او را وادار کرد تا با ابداع و ساختن انواع سازها، از این هنر آسمانی، تقلید کند.
ایرانیان از دیرباز به موسیقی دلبستگی داشته اند و جزو اولین مردمانی بوده اند که نوازندگان چیره دستی در میان آنها هنرنمایی کرده اند؛ از نکیسا و باربد گرفته، تا دیگرانی که نامی از آنها در تاریخ نمانده است. اما موسیقی ایرانی، از دوران مشروطیت اوج گرفت؛ از آنجا که عارف قزوینی ها، نغمه گری آغاز کردند و کاروان هزارساله ی موسیقی ایرانی را، به منزل های تازه ای رساندند. استاد همایون خرّم، نوازنده و آهنگساز چیره دستی که اکنون خاطرهء پر شور و نوایش، در ستاره ای تابناک و جاودانه، درخشش دارد، یکی از کاروانسالاران این قافله ی خوشنو است که میراث و گنجینه ی موسیقیایی ما را، با نغمه هایی زرین، پر بارتر و گهر بارتر کرده است. استاد، نه تنها در نواختن ساز «ویلون» بی همتا و یگانه بود، که در ساختن آهنگ های در یاد ماندنی و ماندگار هم از نوابغ و نادره های جهان موسیقی بشمار می آمد. معمولا هر آهنگسازی در طول عمر هنری خود می تواند یک یا چند آهنگ خوب بسازد، آهنگ هایی که بقول معروف «گل» کند، اما استاد خرم از معدود آهنگسازان بزرگی ست که تمام آثارش زیبا،گوشنواز و ماندگار بوده است.
آهنگهایی مثل: راز دل،گمشده، ای خدا، راز نهفته، تو ای پری کجایی، ز کوی بلاکشان و تصنیف فوق العاده زیبایی به نام «رسوای زمانه منم» که اخیرا با صدای علیرضا قربانی، در میان مردم بارها و بارها شنیده می شود و حس و حال پاک و اهورایی آهنگسازش را به مخاطبان منتقل می کند.
بی گمان هر کدام از آثار ارزنده ی استاد همایون خرم، کلاس درس برای آهنگسازان جوان است، که اگر غنیمتش بشمرند و از آن بهره مند شوند، موسیقی نسل امروز و فردا، یقینا به افق های تازه تر و روشن تری، دست خواهد یافت.
و کلام آخر این که خرّم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد...
** فعال فرهنگی و اجتماعی
ایرانیان از دیرباز به موسیقی دلبستگی داشته اند و جزو اولین مردمانی بوده اند که نوازندگان چیره دستی در میان آنها هنرنمایی کرده اند؛ از نکیسا و باربد گرفته، تا دیگرانی که نامی از آنها در تاریخ نمانده است. اما موسیقی ایرانی، از دوران مشروطیت اوج گرفت؛ از آنجا که عارف قزوینی ها، نغمه گری آغاز کردند و کاروان هزارساله ی موسیقی ایرانی را، به منزل های تازه ای رساندند. استاد همایون خرّم، نوازنده و آهنگساز چیره دستی که اکنون خاطرهء پر شور و نوایش، در ستاره ای تابناک و جاودانه، درخشش دارد، یکی از کاروانسالاران این قافله ی خوشنو است که میراث و گنجینه ی موسیقیایی ما را، با نغمه هایی زرین، پر بارتر و گهر بارتر کرده است. استاد، نه تنها در نواختن ساز «ویلون» بی همتا و یگانه بود، که در ساختن آهنگ های در یاد ماندنی و ماندگار هم از نوابغ و نادره های جهان موسیقی بشمار می آمد. معمولا هر آهنگسازی در طول عمر هنری خود می تواند یک یا چند آهنگ خوب بسازد، آهنگ هایی که بقول معروف «گل» کند، اما استاد خرم از معدود آهنگسازان بزرگی ست که تمام آثارش زیبا،گوشنواز و ماندگار بوده است.
آهنگهایی مثل: راز دل،گمشده، ای خدا، راز نهفته، تو ای پری کجایی، ز کوی بلاکشان و تصنیف فوق العاده زیبایی به نام «رسوای زمانه منم» که اخیرا با صدای علیرضا قربانی، در میان مردم بارها و بارها شنیده می شود و حس و حال پاک و اهورایی آهنگسازش را به مخاطبان منتقل می کند.
بی گمان هر کدام از آثار ارزنده ی استاد همایون خرم، کلاس درس برای آهنگسازان جوان است، که اگر غنیمتش بشمرند و از آن بهره مند شوند، موسیقی نسل امروز و فردا، یقینا به افق های تازه تر و روشن تری، دست خواهد یافت.
و کلام آخر این که خرّم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد...
** فعال فرهنگی و اجتماعی
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه خبرهای مرتبط
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید