آفتابنیوز : شجاع پوريان در گفت و گوي خود با خبرنگار سياسي آفتاب، اسامي وزرايي را كه موضوع استيضاح آنها در مجلس مطرح است، اعلام نكرد، اما گفته مي شود بحث استيضاح درباره وزراي علوم، كشور،جهاد كشاورزي و آموزش و پرورش مطرح بوده است؛ اما آن طور كه عضو ارشد فراكسيون اقليت خبر داده، به دليل حساسيت پرونده هسته اي و ضرورت نمايش انسجام حكومت، از اجراي اين استيضاح ها ممانعت شده است.
ريزش موافقان دولت در مجلس
گفت و گوي آفتاب با شجاع پوريان پس از آن انجام شد كه
«محمد خوش چهره» رييس كميته اقتصادي فراكسيون اكثريت (اصولگرايان) مجلس از «ريزش موافقان دولت درون مجلس» خبر داد. گرچه
«حسين نجابت» سخنگوي فراكسيون اكثريت مجلس در
گفت و گو با خبرنگار سياسي آفتاب اين تحليل را رد كرد و گفت كه «نمیتوان یک حکم کلی مبنی بر کم یا زیاد شدن موافقین دولت در میان نمایندگان داد»، اما شجاع پوریان بعنوان يك عضو شاخص فراكسيون اقليت (اصلاح طبان) نشانه هاي آشكاري از نزول موقعيت دولت در مجلس سراغ دارد.
افزايش زمزمه هاي استيضاحشجاع پوريان معتقد است که «باید دلایل افزایش بیرویه، سوالها و تذکرات نمایندگان به وزرا و زمزمههای استیضاح آنها به عنوان یک معلول، علتیابی شوند». نماینده بهبهان در مجلس هفتم بر مبناي همين افزايش زمزمه ها بود كه خبر داد: «اگر فضای شکننده بینالمللی و سایه پرونده هستهای بر کشور نبود، تاکنون پروژه استیضاح چند وزیر کلید خورده بود».
عضو فراکسیون اقلیت ريشه مساله را در «به وجود آمدن احساس بیحرمتی از سوي دولت در نزد نمایندگان» ارزیابی کرد و گفت: «اين وضعيت باعث شده تا همانطور که همکار فاضل ما دکتر خوشچهره گفتهاند اختلافات دولت و مجلس که بنا بود حداقلی باشد، به حداکثری تبدیل شود و موافقین دولت در مجلس همچنان کاهش یابند».
شجاع پوریان با بيان اينكه«فضای کلی مجلس در شرایط کنونی حتی حاکی از رضایت نسبی درباره عملکرد دولت نیست»،پيش بيني كرد كه هرچه به پیش میرویم، این شرایط شکنندهتر خواهد شد.
بي محتوا شدن شعار حاكميت يكدست
این نماینده مجلس در ادامه به تحليل وضعيت شكل گرفته در روابط ميان دولت و مجلس در سطحي كلان تر پرداخت. محور تحليل شجاع پوريان آن است كه «هرچه بیشتر زمان میگذرد، عاری بودن ادعای حل مشکلات مردم به وسیله حاکمیت یکدست بیشتر خود را نشان دهد».
وی توضيح داد: «جریانی که در کشور ما به صورت تاریخی مورد اقبال اندک مردم بوده است، هرگز فرآیند رقابت سالم سیاسی را بر نمیتافته است بنابراین به دنبال استفاده از ابزارهای غیر قانونی برای حذف رقیب خود بوده است». شجاع پوریان تصریح کرد: «امروزه شعار یکدست شدن حاکمیت، بیمحتوایی خود را کاملاً روشن نموده و نشان داده که این شعار صرفاً ابزاری برای کنار گذاردن یک جریان سیاسی از اداره کشور بوده است».
عضو فراکسیون اقلیت مجلس با بیان این مطلب که «غیر ممکن است در کشوری که از طیفهای مختلف سیاسی و نحلههای فراوان فکری تشکیل شده، یکدستی را حاکم کرد» اظهار داشت: «اگر صاحبان دیدگاههای مختلف سیاسی در بخشهای گوناگون حکومت حضور داشته باشند، به علت نظارت بر یکدیگر و رقابتهای جاری باعث سالمتر شدن حاکمیت و به تبع آن تأمین بیشتر مصالح مردم میشوند».
وی سپس گردش قدرت ميان جناح هاي سياسي را «یک روال معمول در تمام جهان» دانست و گفت: «درکشورهای توسعه یافته احزابی که به وسیله آرای مردم به قدرت میرسند، اداره دولت را در دست میگیرند و احزاب شکست خورده به نقد و پرسشگری از آن میپردازند اما متأسفانه این قاعده واضح بشری در کشور ما رعایت نمیشوند».
شجاع پوریان تنشها و چالشهای موجود در میان دولت و مجلس اصولگرا را بیشتر از مجلس ششم و دولت خاتمی که در اختیار اصلاح طلبان بودند، ارزیابی کرد و افزود: «چالشهای سیاسی که پیش از این در میان جناحهای مختلف وجود داشت و میتوانست به اصلاح امور منجر شود، اکنون به درون یک جناح یعنی اصولگرایان رفته و به همین علت بر چالشها و مشکلات کشور افزوده است».
عضو فراكسيون اقليت مجلس، نشانه این مسائل را در «میزان بالاتر سوالها، نطقها و تذکرات نمایندگان مجلس هفتم از دولت نهم به نسبت مجلس و دولت اصلاحات» دانست و خاطر نشان کرد: «چون نقدها و تذکرات مجلس ششم متوجه نهادهایی بود که بر تافته نمیشد، به شکل غیر منصفانه آن مجلس را زیر سوال میبردند یا مسائلی مانند به حد نصاب نرسیدن نمایندگان که رسانههای محافظهکار در این مجلس به راحتی از کنار آن میگذرند، در دوران مجلس ششم با بیشترین توان توسط صدا و سیما بزرگنمایی میشد».
به گفته وی « اصولگرایان همواره تأکید میکردند که انتقادات و نظرات مجلس و دولت اصلاحات با خدمترسانی به مردم منافات دارد و به همین دلیل با ابزارهای مختلف، حاکمیت را یکدست کردند اما اکنون روشن شده که آن شعار صرفاً برای حذف رقیبان به کار گرفته شد».
شجاعپوریان نتيجه گرفت: «بررسی تاریخی ارتباط مجلس هفتم و دولت نهم نشان میدهد آن تعاملی که انتظار میرفت به علت همفکری و اصولگرا بودن دولت و مجلس ایجاد شود، به وجود نیامده است».
انتخابات رياست جمهوري ريشه اختلافات
نماینده بهبهان در عين حال ريشه سياسي اختلافات دولت و اصولگرايان مجلس هفتم را در انتخابات دوره نهم ریاست جمهوری مي بيند. چرا كه به گفته او،در میان کاندیداهای اصولگرا، محمود احمدینژاد کمترین اقبال و پذیرش را در میان نمایندگان مجلس هفتم دارا بود.
وی افزود: «نه در دور اول انتخابات و نه در دور دوم که احمدینژاد با هاشمی که مورد حمایت اصلاحطلبان واقع شده بود رقابت میکرد، تعداد قابل توجهی از نمایندگان مجلس از وی حمایت نکردند و این مساله باعث به وجود آمدن یک ذهنیت منفی نسبت به مجلس در نزد احمدینژاد شد».
عضو فراکسیون اقلیت تصریح کرد: «بی اعتنایی به نظرات نمایندگان و کمیسیونهای تخصصی در معرفی کابینه، بیتوجهی و گاه بیحرمتی به نمایندگان مجامع استانی در سفرهای استانی رئیس جمهور و عدم توجه به نظر نمایندگان در تنظیم لایحه بودجه سنواتی باعث شده تا اختلافات میان دولت و مجلس به شدت تشدید شود».
وی در ادامه نوع تعامل وزرای دولت نهم و مدیران میانی و استانی آن با نمایندگان مجلس را مثأثر از دیدگاه کلی حاکم بر دولت و «نامناسب» ارزیابی کرد. ديدگاهي كه به عقيده او و چهره هايي چون خوش چهره، باعث شده موافقان دولت در مجلس دچار ريزش شوند.