آفتابنیوز : آفتاب: چند دهه پیش بود که کشورهای خاورمیانه با موجی از مهاجران فلسطینی در پشت مرزهای خود روبهرو شدند. این روزها پس از گذشت چندین سال از بازگشت برخی مهاجران به فلسطین بار دیگر مهاجرانی از یک کشور جنگ زده دیگر پشت مرزهای کشورهای همسایه خود برای دریافت حق اقامت صف میکشند. این بار این مهاجران از فلسطین نیستند بر روی شناسنامههای آنها نام عراقی به چشم میخورد.
سفر بیش از یک میلیون مهاجر عراقی به سوریه یکی دیگر از دستاوردهای حمله ایالات متحده در سال 2003 به عراق است. پیشبینی زمان به پایان رسیدن این روند تقریبا غیر ممکن است اما اگر روند فوق با سرعت فعلی پیشروی کند، عواقب چنین جنگی گریبانگیر منطقه خواهد شد.
به گزارش سازمان پناهندگان سازمان ملل در حال حاضر عراقیها پنج درصد از جمعیت سوریه را تشکیل میدهند. اردن نیز در آخرین آمارگیری رسمی اعلام کرد که حضور بیش از 700 هزار عراقی جمعیت این کشور را تا 12 درصد افزایش داده است. مقامهای دولتی اردن اعلام کردند که از این پس مانع از ورود عراقیهای مهاجر به کشور خواهند شد. مصر نیز از زمان حمله آمریکا به عراق، میزبان 130 هزار عراقی بوده است. اما در این میان مرزهای سوریه بر روی مهاجران عراقی هنوز گشوده است و این در حالی است که در حاشیههای شهر دمشق تنها لهجهای که شنیده میشود لهجه عراقی است.
سازمان دیدهبان حقوق بشر نیز اخیرا با انتشار بیانیهای ایالات متحده را به سهلانگاری متهم کرده است. در بیانیه این سازمان آمده است: ایالات متحده باید با برنامهریزی صحیح هر چه سریعتر ترتیب اسکان دائم مهاجران و آوارگان عراقی در داخل کشور را داده و سازمان ملل نیز باید بودجه لازم برای مقابله با این بحران را در اختیار آمریکا قرار دهد.
براساس همین گزارش، واشنگتن در سال 2006 صدها مهاجر عراقی را اسکان داده است و انتظار سازمان پناهندگان از واشنگتن این است که این آمار را در سال 2007 به 20 هزار نفر برساند. در میان کشورهای همسایه عراق، سوریه با جمعیت 18 میلیونی مقصد اکثریت عراقیها است. مرزهای باز، هزینههای پایین زندگی و وجود خدمات درمانی و مدارس از جمله امکاناتی است که سوریه را تبدیل به بهشت عراقیها کرده است.
در این میان، امور پناهندگان سازمان ملل تلاش بسیاری را برای کاهش آمار مهاجرتهای داخلی و خارجی عراقیها آغاز کرده است. براساس آخرین گزارش این سازمان، در سال 2006 به تنهایی بیش از 500 هزار نفر شهر محل سکونت خود در داخل عراق را تغییر دادند و دو میلیون نفر نیز خاک عراق را ترک کردند.