ربات نرمی که برای حالتهایی طراحی شده است که پس از ساعتها فعالیت، بیش از حد داغ شده و کارایی آن کاهش مییابد. دانشمند مواد شناس Wallin میگوید: یکی از بزرگترین قابلیتهای انسان تعریق است.
درون انگشتان این دست رباتی مخازنی وجود دارد که با آب پر شده و از طریق پلاستیک حساس به گرما به سطح وصل شده است. هنگامی که پلاستیک به یک دمای مشخصی برسد، مخازن و حفرات باز شده و آب به سطح میریزد. سپس این آب بخار شده و باعث خنک شدن ربات میشود.
اما چرا عرق کردن؟ آیا روشهای سادهتری برای خنک کردن رباتها وجود ندارد؟
اکثر رباتها از فلز ساخته شدهاند که یک رسانای عالی بوده و به همین دلیل در پخش گرما به خودی خود خوب عمل میکنند. اما رباتهای نرم که برای کارهای ظریف مانند بسته بندی میوه جات و کارهای پزشکی از آنها استفاده میشوند از پلاستیک که عایق مناسب است ساخته شدهاند. هنگامی که استفاده از این رباتها رایج شود، آنها نیز نیاز به روش خاص خنک شدن خود را دارند.
استفاده از غدد عرقی برای ربات مزیتهای دیگری نیز دارد. میتوان آن را زیر دمای محیط اطراف خنک کرد و ربات میتواند به صورت مستقل و بدون نیاز به خنک کننده خارجی کار کند.
به گفته محققین این پروژه وجود این غدد در آینده میتوانند هم برای خنک کردن دستگاه و هم برای جمع آوری و تجزیه و تحلیل مایعات اطراف محیط دستگاه مورد استفاده قرار گیرند.